Continuation….
Kisha’s POV
Argh! Wala na bang ika-bo-boring ang araw na ito?
“Matagal ka pa diyan?” iritang tanong ko kay Ace.
Nakaupo ito sa harapan ko, at nasa loob kami ng napasukan naming office. It looks like an office of the executive. Hindi ko nga lang alam kung kanino sa anim. Nasabi ko na ganoon nga dahil sac tv, nakita namin kung kanino ang room para kay Wesker Cruz. Nakita rin naman na naroon si Arra at mukhang wala pang malay sa mga oras na ito. And since looks like everyone is in chaos, may mga nagkalat na tauhan na sa paligid at may nakabakbakan na rin kami kanina ni Ace.
“Manahimik ka nga muna, Kisha!” asik sa akin ni Ace. Lumabi ako at ipinilig ang ulo. “Nag-co-concentrate ako rito!”
Nagtaas ang kilay ko. “Nag-co-concentrate na ano? Pagurin ako kasi ako lang ang kanina pa nakikipagbakbakan sa mga tauhan na nakikita na tayo?”
Like I said, we’re on a executive floor
Continuation..."Now, this is war."Hindi na ako nag-aksaya pa ng oras at nang matapos iyong banggitin ni Gravo, I started firing at him."Kisha, damn it! On my back now!" Sigaw sa akin ni Ace at agad na pinaputukan din ang grupo ni Gravo.Two vs. two. That's the score between us right now. Patuloy lang ako sa pagpapaputok at agad na nagtatago sa likod ng mesa kapag sila naman ang nagpapaulan ng bala. Ace are doing the same thing but he's more determine to kill the two that's why siya ang mas lumalabas sa likod ng sofa na ginagawa niyang pang harang. Pero alam ko na hindi siya magtatagal doon dahil hindi naman matigas iyon gaya ng lamesa ko! At kitang kita ko mismo kung papaano nagsisilabasan ang mga bulak sa sofa nang paulanan ito ng mga bala ni Gravo at Damon!"Hey there kitten," dinig kong tawag ni Damon sa akin at agad na pinaulanan din ako ng bala.Agad akong nagtago. Hinihingal pa ako pero tumitingin din ako sa gawi ni Ace dahil magkat
Continuation…Hindi matapos-tapos ang pagpapaulan ng bala sa anumang dako ng building.“Luke, support Ace! Kami na ang bahala rito ni Kisha at si Ace lang ang mag-isa roon na kinakalaban si Gravo at Hernaz!” sigaw ni Sky at mabilis na lumapit sa aking likod para magkatalikuran kaming bumaril.Nagkasama-sama na kaming lahat at sa hindi inaasahan, natunugan na pala kanina pa ng Viper Society ang pakay namin sa isla. Dwane is nowhere to be found, gayon din sina Reech, Amber, Wesker Cruz – maging si Arra na hindi ko pa alam kung nagkamalay na bas a mga oras na ito. Successful naman ang pagliligtas nina Sky at Luke kay Zid at nasa ligtas na lugar na ito kasama ng mag-asawang Alex at Gabriella. Kasama nila ngayon ang iba pang sugatan na tauhan ng kampo namin doon at nagpapagaling. Samanatalang si Kurt anamn ay bumaba na sa yate dahil hindi na raw masikmura na… well… nakikipaglaban ako.&ldquo
Continuation…Karhiza’s POV“Hindi pa ba matatapos ‘to? They’re so many!” si Ace, matapos paulanan ng bala ang isang batalyong Vipers na sumalubong sa amin.Ngumisi ako, bago sinapak ang isang bitbit ko pa na Viper. He’s right and they’re so many of them. Mukhang marami talagang pera si Wesker Cruz at maraming ipinambayad sa mga ito.“Kaunti na lang ito,” si Sky. “Kanina ay halos hindi ko sila mabilang sa dami. But now, marami naman na tayong nalinis kaya malapit na ito.”“Nakita niyo na ba si Boss?” si Kisha na inilingan namin ang tanong.Hanggang ngayon ay hindi pa namin alam kung nasaan siya at si Arra. Maybe, he’s now talking to the leader – Wesker Cruz and Amber. Maging si Reech ay hindi rin namin nakita kaya marahil ay magkakasama ang tatlo.May tiwala kami kay Reech. She
Epilogue “We’re like a picture of a happy family, isn’t it?” Tito Wesker said. Umihip ang panggabing hangin. Magmula pa nang makarating kami rito, at pagmulat ko ng mga mata, ibang pakiramdam na ang dala-dala ko – and I don’t know If it’s because of the person I’m with. “I don’t think so,” Dwane hissed, still holding his gun firmly, while his other hand is holding my hand. Nagising ako na kasama na sa isang sasakyan si Amber at si Tito Wesker. Mukhang dinala nila ako rito sa cliff habang walang malay. At nang magmulat ako ng mga mata, nakikita ko ng nakikipaglaban si Dwane at Reech para sa sariling mga buhay nila. Parang lalabas ang puso ko sa kaba, at sa sobrang takot nang makita siyang nakikipaglaban sa mga tauhan ni Tito Wesker. I saw him got beaten up, then rose and kill the enemies. Hindi ko alam kung kailan ba ako masasanay na makita siyang ganoon. Hindi ko alam. Hindi kailanman. Pero kung ano man
"My Amnesia Mafia Husband"written by haevenlyDisclaimer:This story is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events are purely coincidental.No part of this book may be reproduced or transmitted in any form or by any means without written information from the author. Plagiarism is a crime.This is the story MY AMNESIA MAFIA HUSBAND. The whole story is fictional so don't use this to attack me. I am always open to engage in a healthy conversation. I'm just here to share what's on my mind, to enjoy, and to respect everyone. Respect me as well by avoiding mentioning the names or lines of other writers' characters in my works. Don't use my characters' names or lines in other writers' works too. Don
PROLOGUE Save I can still remember that precious moment in my life. "Kung ayaw mo talaga sa umpisa pa lang, ipapaalala ko sa'yo na pupwede ka pang umatras. Hindi mo kailangang umako ng pangako ng iba para lang sa kasiyahan nila," umalingawngaw ang boses ni Kuya Kenneth sa tenga ko habang nilalagpasan ang iba't ibang klase ng tao sa indrustriyang kinabibilangan ng pamilya namin. Hindi ko kailanman inisip na ang isang ganitong klase ng araw ay darating sa akin, o sa aming lahat. At first, it was happy. It was okay for me. Planado naman ang lahat, e. Nakaayon sa gusto ko at alam kong tama. Again, it was happy at first. I thought I already have my own fairytale-like life. Masyado kong niluod ang sarili ko sa pantasya ng aking komp
Continuation... Nang may nadaang waiter na may dalang alak, kumuha ako ng tatlo. Oh shit, naiirita na ako ng sobra! Ang mga magulang ko... and dear fiancee! Naiirita ako sa kanila! Galit na galit ako sa kanila! Maaaring kilala na ako ng Villamor na 'yan pero hindi manlang nagdesisyon sa sarili niya! Oh no, no! Arra, nagdesisyon na siya! Kaya nga wala silang problema patungkol roon, e! Dahil iyong anak nila...ay gustong-gusto pa yata! I gritted my teeth. Tinungga ng magkakasunod ang tatlong basok ng alak. Ano, Villamor heir? Gusto mo ako? Are you inlove with me kaya hindi ka umayaw at tumanggi? Kunwari ka pa siguro na aayaw pero ang totoo'y hayok na hayok sa akin!
CHAPTER 1 Happy I was standing in our dream house, remembering the memories that we have, stories that we share together. But now, where are you Dwane? You said that you will never leave me right? Naaalala ko pa rin ang mga memorya simula noong araw na magsimula ang lahat. Inalala ko sa araw-araw na dumating at nagdaan. I never complained, heaven knows that. Kahit pa sa mga alaalang iyon na kasama siya ay puro sakit at saya. I never complained. But even if my memories of him was the only thing who stayed here with me and I didnt complain because I love him, doesn't mean that it will never hurt me. Hinding-hindi niya kailanman malalaman ang sakit na mga pinagdaanan ko sa mga tanging alaala niya na natira sa akin. Kung papaano k