CHAPTER 25
Organization
"Dad? Where are you going?" habol ko na tanong kay Dad nang makitang nagmamadali sa pagsusuot ng kaniyang coat, hindi alintana ang oras na sa gabi o ang araw ngayon.
He glanced my way. Dad immediately found my weary eyes. Pinisil ko ang mga daliri kong nakakapit sa sedang pantulog dahil sa lamig ng gabi, at sa lamig ng titig ni Dad sa'kin.
"Go to your room," aniya bago tumalikod at inasikaso ang kung ano man sa kaniyang phone.
I sighed heavily. Ganito palagi ang pakiramdam sa t'wing makakausap ko ang sariling ama. Laging may takot... o kaba.
Continuation...It is indeed a fine weather today. Mula sa rooftop ng college building namin ay tanaw ko ang buong kaluwagan ng school at ng field sa baba. It is the largest of the region, for all I know.Dahil sa school na ito nagtitipon ang mga anak ng pinakamayayaman sa kanilang lugar at ibang karatig na bayan, it is also the most private and has a great number of guards around the school. Hindi pa s'yempre kasama roon ang mga personal body guards namin.Ang akin ay hindi ko naman hinahayaan na makasama ko palagi. For pete's sake, college na ako at ang makitang nakabuntot ang mga iyon sa akin saan man ako magpunta ay nakakairita talaga.But I could feel them around near me. Lumalapit lang at nagpapakita sa akin sa t'wing sinusubukan akong lapita
CHAPTER 26 Came "This is Duke Revallon, Arra! Boyfriend ko. Duke, this is Arra Bethany Ramirez, bestfriend ko!" Malinaw pa sa akin kung saan ko siya nakilala. He shyly held his hand for me. Kunot ang noong tiningnan ko iyon bago unti-unting sumilay ang ngiti sa mukha ko, at kinuha ang kamay niyang naghihintay sa akin. Binalingan ko nang mabilis ang maligayang si Gab bago ibinalik ang titig sa lalaking ipinakilala niya. "Arra. Arra Bethany Ramirez, Duke. It's nice to meet you, finally," I smiled to him.
Continuation... Hindi na kami nag-abalang magbihis. I was still on my uniform when my parents introduced me to their business partners and friends. Ang iba sa kanila ay kilala ko na noon pang bata pa ako dahil kasa-kasama na rin ako nina Mom and Dad sa gatherings sa company. Ipinakilala rin ako sa kanilang mga anak, especially sa mga anak na lalaki ng ibang mararangya rin na pamilya. "This is my son, Herald. Sa wakas ay nakilala ka na namin dahil ikaw ang madalas kinukwento ng Daddy mo, hija. And he's right that you're pretty!" ani ng isang ginang na ipinakilala sa'kin bilang Mrs. Sanders. I smiled at Mrs. Sanders. Pekeng umubo naman ang binatilyong nasa edad ko rin na nasa likod ni Mrs. Sanders. Lumapit siya sa akin at gaya ng kaniyang ina ay inilahad ang kamay sa harap ko.
Continuation..."I-I don't get you. A-Ano ba ang ibig mong sabihin..."Hindi man exact memory ang naalala ko, alam ko na sa iisang kaganapan lang nangyari ang sinabi niyang iyon!"Linawin mo ang sinasabi mo!" I shouted."Your goddamn father killed my parents, Arra! Sila ang dahilan kung bakit ako lumaki na walang mga magulang at naghirap sa impyernong ampunan na iyon!" he shouted that words at the top of his lungs and grabbed my neck to choke me.Gulat na gulat at hindi na halos mahagilap ang hininga na unti-unting nawawala sa akin, hindi dahil sa mahigpit na pananakal sa'kin ni Duke kung hindi dahil sa rebelasyon niyang narinig ko ngayon!"Pinat
CHAPTER 27DivorceI had no idea that this day would come into my life.Tutok na tutok ang nanlalabo ko ng mga mata sa talim ng kutsilyong ako mismo ang may hawak. My eyes were blurred with tears, but I could still see how my hands trembled beneath Duke's strong and cold palms. Takot na takot, hindi ko alam ang gagawin ko.Wala na akong lakas. Kahit ang natitirang puwersa na lamang na pumipigil sa talim ng kutsilyong hawak ko para tuluyang tumarak sa'king lalamunan ay unti-unti ko ng nararamdaman na nawawala na sa akin. Pagod na pagod na ang katawan ko.Nanghihina na ako.
Continuation... "What? Iyon lang 'yon? He's already dead after just one kick? Fuck it." Hindi ko na nakita pang gumalaw si Duke. Dahil nakadapang nakahiga malayo sa'kin, hindi ko rin pansin kung humihinga pa ba o... talagang patay na ayon kay Zachary. I swallowed hard at the thought of it. Parang kanina lang kasi ay halos dalhin ko sa kamatayan ang galit at hinagpis ni Duke pero ngayon, hindi na siya gumagalaw. Hindi na siya gumagalaw. Si Duke... Gabriella's boyfriend. Ang naibigan ng kaibigan ko... hindi ko na masiguro kung maayos pa ba. I coughed harshly. Nang nakakita ng dugo sa palad na nakatakip sa bibig ko, because of tears, my vision became blurry in an instant. Takot, kaba, at awa sa
Continuation... Mas lumapit pa si Mom sa aking kama, kasunod si Dad sa kaniyang likod at si Doc. Si Mom ay may luha na rin sa gilid ng kaniyang mga mata habang may ngiti sa kaniyang labi para sa akin. Dad, on the other hand, is as stiff and hard as a rock. Nakatayo lang siya sa tabi ni Mommy, nakatanaw sa akin at halos hindi ko maunawaan ang ibinibigay na ekspresyon. "H-Hija..." Ang lumalapit na si Mom. Tears run down on her face. "I'm so glad that you're o-okay now. Ricardo..." "Yes, Bethina. I'll call our other doctors too. Excuse me," si Dad na hindi manlang ako magawang tingnan. "May nararamdaman ka bang iba? May masakit ba sa'yo? Ano ang nararamdaman mo?" sunod-sunod na tanong ni Mommy.
Continuation..."Yes, I'm one of them."And hearing them now is like going back in time.Dumiin ang pagkakapikit ko, humahalo ang pawis at luha sa aking mukha. Tila kay bilis nang pagsariwa ko sa nakaraan at sinampal ako ng katotohanan na galing kay Dad kaya napabalik ngayon sa kasalukuyan.Yes, I'm one of them.One of them.Them.I swallowed hard as I slowly embrace the truths."S-So... that day... Mom was wrong," I said to myself."Hija..."