CHAPTER 57

Hanggang sa makauwi si Michael sa apartment nila sa New York ay hindi niya makalimutan ang batang nakausap niyang sa boutique. May kung ano talaga sa bata na hindi niya maipaliwanag.

Hindi niya nga lang ito nakausap nang matagal dahil nga tinawag na ito ng yaya.

Ang hindi niya lang maintindihan ay ang kung ano ang mayroon sa loob ng boutique. Naroon din kasi ang pakiramdam na hindi niya mabigyan ng pangalan.

Sa tingin niya pa nga ay mau nakamasid sa kaniya sa loob ng boutique ngunit hindi niya lang makita kung sino. Pero malakas talaga ang pakiramdam niya na mayroong nakatingin sa kaniya.

Isang pagtapik sa balikat niya ang naging dahilan para matauhan siya.

“Malayo ang tingin, wala namang tinatanaw,” kantang pagkantiyaw sa kaniya ng kapatid niya.

Napatingin siya sa tiyan ng kapatid. “Mabuti naman at okay na.” Mahina niya itong hinila at pinaupo sa hita niya. “Ang laki na ng baby ko. At magkakaroon na ng baby. Kailan mo balak sabihin kay Eros ang tungkol sa pagbubuntis mo?”

Kanina, bag