Chapter 15

Hindi malaman ni Serenity kung anong sasabihin niya sa binatang kaharap. Sobra sobrang tulong naman ito kung sakali at hindi pa niya alam kung saan kukuha ng pang upa rito at pambili nila ng pagkain ng mga kapatid niya.

"Nagbibiro ka lang hindi ba?" tanging namutawi sa kanyang mga labi.

"Hindi ako nagbibiro kaya ngayon palang ay hakutin mo na ang gamit ninyo ng mga kapatid mo pwede naman kayo sa araw na kasama ang mama mo pero kung gabi pakiusap dito nalamang kayo ng mga kapatid mo. Naglalakihan narin sila Seren at gaya mo ayaw kong mapahamak ka. Alam na ni mama ang tungkol dito huwag kang mag alala, isipin mo nalang na ang kuwarto ninyo nina Sam at Renalyn ay nakabukod. Tutulungan kitang mag paalam kay tita Reny." paliwanag ni Stanley at hindi na napigilan ni Serenity ang mga luha ay dagliang umagos sa kanyang pisngi at wala sa sariling lumapit at yumakap kay Stanley.

"Salamat.... salamat ng marami, hindi ko alam kung paanong makakabwi sa iyo at sa pamilya mo. Sobra sobrang pagtulon