Chapter Sixteen

Busog na siya, at masayang busog, habang nakahalumbabang pinanonood ito sa pag-ubos sa laman ng isa sa mga bowls ng siomai na ang iba ay sinubo nito sa kanya gamit ang chopstick.

“Akala ko noon, chill ka lang. Cool na cool. Pero hindi ka lang mabait, makulit ka rin pala.”

“You’re okay yourself, kid,” sabi nito. “But I already know that a long time ago. Loyal and honest. And patient.”

Ah. Dahil iyon sa kanyang matagal na paghahabol kay Carl. Sa halip na sabihing obsessed, parang inosente ang kanyang feelings sa lalaki. And she had been a bit obsessed kaya nakaka-guilty. Pero pinilit niyang kontrolin iyon, in fairness to her.

Naging defensive din siya nang matagal tungkol doon noong nauso na ang stalkers. May panahon na natakot siyang masabihang stalker ni Carl kaya noong nasa college na siya ay kinontrol niya ang kagustuhang lagi itong makita, hanggang sa bumili siya ng condo unit para umalis na sa bahay ng mga ito.

Pero hindi pinaramdam ni Jigo ang mga ito sa kanya. Nilarawan lang