Chapter Nineteen

Siniguro ni Fae na wala nang ibang tao sa kanyang condo kinabukasan kasi baka sakaling may ma-wrong door na naman if ever na maisip uli bumisita ni Jigo. Sa salas siya pumuwesto para makasiguro siyang maririnig niya kapag tumunog ang doorbell. Hindi siya mapalagay.

Pero kahit isang kaluluwa ay ni hindi naligaw sa kanyang pinto buong umaga.

O hapon, na ginugol niya sa pagpupuno ng kulay sa una sa mga small canvases na binili niya.

Natagpuan nang gabing iyon si Fae sa harap ng kanyang TV, nagma-marathon ng huling season ng paborito niyang ‘Suits’ kasi pagod na siya pero hindi pa siya makatulog.

Tapos naalimpungatan siya sa tunog ng doorbell. Nakatulog na pala siya nang hindi niya namamalayan.

Sinulyapan niya ang oras sa kanyang wall clock. About ten PM. Binuksan niya ang pinto. It wasn’t any of her friends.

It was Jigo.

She knew it would be him. She had been waiting for him. Kahit nagtagal, alam niyang babalik it