Alexes POV
Lumipas pa ang mga araw, at lingo, na hindi ko namalayan. Magdadalawang buwan na pala ako sa mansion na ito nila Doctora Isabel sa islang ito.
Isang umaga habang ako ay naglalakad sa dalampasigan nang tawagin ako ni Zion.
Hey Sandy, nandito ka lang pala. Akala ko kung saan-saan ka na nakarating," tawag sa akin ni Zion na humahangos papunta sa akin dahil tumatakbo ito.
"At saan naman ako pupunta aber? Nagpapaaraw lang ako. Gusto ko lang masikatan ng araw. Ang ganda pala nang dalampasigan dito. Ang lilinis ng mga buhangin," manghang sabi ko.
"Bakit mo pala ako tinatawag?" tanong ko.
"Kasi pinapatawag ka ni Mommy, may sasabihin daw siya sa iyo," sabi nito.
"Ahh! ganoon ba. Sige! Tara na umuwi na tayo," sabi ko at nagpatiuna nang naglakad pauwi ng mansion.
"Hey Sandy, hintayin mo naman ako. Ang bilis naman maglakad ng buntis na ito." Nakatawang sabi ni Zion.
"Bilisan mo kasi ang paglalakad para maabutan m
Kenny POV Simula nang umalis si Alexes ay hindi ako tumigil sa paghahanap sa kan'ya. Kumuha pa ako nang private investigator upang may tumulong sa akin para mahanap siya. Lahat nang lead na makukuha ko ay pinupuntahan ko mismo upang mahanap lang siya. "Hello! Xander, may balita na ba kung na saan na siya?" tanong ko sa private investigator na kaibigan ko. "Kenny Bro, may lead na kami kung na saan na s'ya pero e-co-comfirm pa namin kung siya nga talaga iyon. Ipapaalam ko sa iyo kung kompirmado na siya nga iyon!" sagot nito "Salamat naman at may bagong lead na kayo. Saan ba siya at anong lugar iyon?" tanong ko. "Na sa ibang bansa siya. Sa isang maliit na isla nakatira. Ngunit may masamang balita," pag-aalinlangan nitong sabi. "Ano ang masamang balita?" tanong ko. "Ikinasal na siya. Pero for confirmation pa rin, baka hindi siya iyon," paliwanag ni Xander. Parang tinusok ng kutsilyo ang puso ko sa aking
Alexes POV Ito na ang araw na pinakahihintay ko. Masayang-masaya ako nang lumapag ang eroplanong sinasakyan ko kasama si Doctora Isabel. Nagpaiwan muna si Zion sa Macao dahil may tatapusin pa raw muna itong trabaho. Susunod na lang daw ito sa amin upang tumulong kay Doctora Isabel sa medical mission nito sa susunod na linggo. Medyo malaki na ang aking t'yan. Mag-aanim na buwan na ito at nahihirapan na akong gumalaw kasi sa tuwing gumagalaw ako ay sumasakit nang kaunti ang balakang ko. Iniisip ko na lang na normal lang ito sa first time na pagbubuntis. Pababa na kami ng hagdan ng eroplano nang makaramdam na naman ako nang sakit sa aking balakang. At parang medyo masakit na ito sa ngayon. "Mom!" Malakas na tawag ko kay Doctora Isabel. Gusto n'ya kasi na mommy na ang itawag ko sa kan'ya kasi parang tunay na anak na ang turing niya sa akin. Sa loob ba naman nang apat na buwan na pag-aalaga nito sa akin ay napalapit nang husto ang loob nami
Alexes POV "Hello! Love, I miss you," Bungad ni Zion sa pintuan ng silid ko sa hospital na ito. "Zion, dumating ka na," masayang sabi ko. "Yes! Nandito na ako. Kumusta na pakiramdam mo? May masakit pa ba sa'yo, may kailangan ka pa ba? Or nahihilo ka pa ba?" sunod-sunod na tanong nito. "Awh! Na-touch naman ako. Kung si Kenny, lang siguro ang ganito sa akin sobrang saya ko na siguro. Ang OA mo naman. Okay lang naman ako," sabi ko na nakangiti. "Salamat at dumating ka na," dagdag na sabi ko. "Ahh! Okay lang, alam kong bored ka na rito kaya sigurado ako na hindi ka na ma-bo-bored dahil nandito na ako. Nakita mo na ang gwapo kong mukha," sabi nito at nagpapogi effect pang nalalaman. "Ikaw talaga, feeling gwapo ka talaga akala mo naman maiinlove ako sa'yo," sabi ko na nakanguso. "Ows! Why not? Ako lang kaya ang pinakapoging lalaking nakilala mo," pagmamayabang na sabi nito. "Haha! Oo na ang gwapo-gwapo mo, per
Kenny POV Makalipas ang ilang oras ay lumapag ang private plane na sinasakyan ko kasama si Xander at nang iba ko pang kasama sa isang maliit na isla ng Borneo, Macao. "Sir Mendoza, nandito na po tayo," sabi sa akin ni Mark. Bumaba na ako ng private plane at sumunod na bumaba si Xander at isa pa nitong kasama. Bali lima kami ang lulan ng private plane kasama ang co-pilot ni Mark na si Louise. "Bro, doon tayo magsimulang magtanong sa mansion ng mga Conde," sabi ni Xander. "May impormasyon kasi na nakarating sa amin na may isang babae ang napadpad sa isla Conde na nasa pag-aalaga ng isang doktora. Baka si Alexes iyon," dugtong pa ni Xander sa sinabi nito. "Sige! Bro, excited na ako na makita si Alexes. sana siya na nga iyon," sambit ko. Ito na ang pang-dalawampu na lugar na pinuntahan ko sa loob nang apat na buwan sa paghahanap ko kay Alexes. Matapos ang paglalakad namin nang mga kalahating oras sa dalampasigan ng
Kenny POVIsang buwan na ang nakalipas nang pumunta ako ng Macao.At heto ako ngayon sinusundan ang lead namin kung saan nakatira si Mr. ZM dito sa Pilipinas.Papunta na ako sa lugar kung saan nakatira ang Mr. ZM na pinakasalan ni Alexes.Medyo malayo-layo ito sa Lungsod ng Maynila. Nakatira ito sa isang subdivision sa Laguna.Matapaos ang mahaba-habang pagbiyahe ay narating na rin namin ang lugar na nais namin puntahan ni Xander.Huminto ang sasakyan ni Xander sa tapat ng isang maganda at mala-mansion na bahay.Huminto rin ako at bumaba na sa aking kotse.Lumapit kami sa guard house na nasa labas ng bahay na ito.May isang gwardya na naka-upo sa loob ng gaurd house na kumakain ng banana cue."Mga Sir, ano po ang kailangan n'yo?" tanong ng gwardya."NBI Agent Xander Bartolome, at ito si Engineer Kenny Mendoza. Magtatanong lang po sana kami kung dito ba nakatira si Mr. ZM Conde?" pagpapakil
Nagtataka ako kung bakit ako nag-iisa sa lugar na ito. Nandito ako ngayon sa lugar kung saan napakalawak nito at wala akong nakikitang ibang tao. Napapaligiran ako ng mga maraming bulaklak, paru-paro at mga ibon. Ang ganda at ang saya pagmasdan nang paligid. Ang mga paru-paro ay nakakaaliw tingnan at panoorin na lumilipad-lipad at masayang nagpapalipat-lipat sa mga iba't ibang uri ng mga bulaklak. Nakakabusog sa mata ang kanilang mga samo't-saring kulay. Ang mga ibon naman ay kay gandang pakinggan ang kanilang mga huni na para bang musika sa aking pandinig. Ngunit nakakaramdam ako nang sobrang kalungkutan. "Nasaan sina Kenny, Daddy, at Mommy. Bakit ako nag-iisa rito?" tanong ko sa aking isipan. "Kenny! Daddy! Mommy!" tawag ko. "Bakit hinayaan n'yo akong mag-isa rito! Nasaan na po kayo!" Sigaw ko. Nakakalungkot naman ang malaparaisong lugar na ito. Napakaganda kung titingnan ito ngunit napakalungkot sa pakiramdam kapag nag-iisa ka lang
Alexes POV"Sandy, gising! Sandy, love! Love, gising!" Yogyog sa akin ni Zion.Umiiyak ako habang natutulog at sumisigaw nang daddy.Nagising naman ako na iyak nang iyak."Zion, ang daddy ko. Miss na miss ko na siya, sila ni mommy. Napanaginipan ko si daddy. Iniwan niya ako!" sabi ko habang umiiyak."Shh! 'Wag ka na umiyak. Huwag ka mag-alala hindi totoo ang napanaginipan mo," sabi nito habang pinapatahan ako sa pamamagitan nang paghaplos nito sa aking likod.Hindi pa rin ako mapakali kasi parang totoo ang panaginip ko. Parang totoo na nayakap ko siya kani-kanina lang."Sana nga hindi totoo ang panaginip ko dahil hindi ko alam ang gagawin ko kapag totoong iiwan ako ng daddy ko," sabi ko habang patuloy ako sa pag-iyak."Huwag ka magpa-stress, 'yong baby mo ang isipin mo at ang kalagayan mo. Hayaan mo kapag nakapanganak ka na ay makakauwi ka na sa inyo. Makakasama mo na ang mga magulang mo. Kung gusto mo ako na ang pumunta sa iny
Kenny POV Halos hindi ko makayanan ang mga nangyayari sa loob ng operating room. Nakita ko na dahan-dahang inilapag ni Doctora Isabel ang cardiac apparatus sa lagayan nito. Ako ang nagtaas ng voltage temperature nito sa ginagawang pagre-revive niya kay Tito Albert. Kitang-kita ko ang determination at dedication nitong gawin ang kan'yang trabaho mabuhay lang si Tito Albert. Nalulungkot akong isipin na hanggang dito na lang ang kan'yang kayang gawin. Umiling-iling akong nakatingin sa kan'ya. Halos maiiyak at tumingin ito sa kan'yang wristwatch at... "Time of death 9:05 p.m!" malungkot na sabi nito saka umiiling-iling na ang ibig sabihin ay wala na si Tito Albert. Pakiramdam ko nadurog sa maliliit na piraso ang aking puso dahil sa narinig ko mula kay Doctora Isabel. "No! No! Buhay pa siya. Buhay pa si Tito Albert! Sabihin n'yo po Doctora, buhay pa siya! 'Di ba Doc, 'di ba!" Naiiyak at hindi pa ring makapaniwala na