Charlotte's POV:"Sa'n mo galing 'yan?" tanong ko sa kanya nang may iabot siya sa aking jacket. Wala naman siyang dalang jacket kanina pa. Kasi kung meron baka kanina ko pa hiniram 'di ba?He suddenly took my wrist and grabbed me closer to him nang hindi ko kunin ang inabot niyang jacket, "Ninakaw ko." sagot niya. Binigyan ko siya ng matalim na tingin, walang kwentang kausap. He wrapped the jacket's arms around my waist, and said "I bought it from someone."Binili niya? Kanino? Dito sa loob ng restaurant? Ang dami ko pa sana gustong itanong pero nadi-distract ako on the way he's tying the jacket's arms sa baywang ko. Naaamoy ko na naman siya. Never pa ako nakaamoy kagaya ng pabangong gamit niya, nacu-curious lang ako sa name ng pabango, pero alam kong hindi matino na sagot ang matatanggap ko sa kanya."Zethus." I, out of nowhere, for the first time, called his name. Itinaas niya ang tingin papunta sa mukha ko, and I think that was a bad move. The look he's giving me now is like a bla
How can someone tear down my walls that easily in a short period of time? Hindi ko na ba gano'n kamahal si Zach? Hindi. What kind of nonsense are you thinking right now, Charlotte? Gaya ng sabi mo, you're just confused. The guy looks so much like your husband, and reminds you of him no'ng mga panahong hindi pa ito naaksidente. You're also bothered sa affair ni Zach at Kate na you haven't confirmed true. Pagod ka rin sa trabaho. Sa oras na bumalik ang alaala ni Zach, babalik din sa dati ang lahat. You'll be fine. Tama, I'll be fine.Pagbaba ko ng hagdan ay saktong dumating si Zach."Hon, I'm sorry I'm late. Ang daming kailangan tapusin sa opisina, hindi ako makaalis. Kumusta pakiramdam mo?" lapit nito sa akin nang makita ako.Inalalayan niya ako pababa ng hagdan hanggang sa makaupo ako sa aming sofa sa sala. "I brought your favorite snacks. Kumain ka na ba? Let's eat, so that you can take some medicine." aya niya sa akin ngunit nginitian ko lang siya at hinila paupo. "I'm done eatin
Charlotte's POV:"Charlotte." Napamulat ako ng mga mata nang marinig ang boses ni Val. Kinuha ko ang folder na inilapag niya sa aking harapan. Nasa filming site ako ngayon ng isang music video. Music video ng kantang ilalabas ng parang ka-love line ko sa pinaka-recent na movie ko na hanggang ngayon showing pa rin sa maraming cinemas sa iba't-ibang bansa. He's in a group, and half from his group ay nakapag-solo debut na and it's his turn this time. He asked me for a favor na lumabas sa MV niya as a support. Pumayag ako since wala naman akong pinagkakaabalahan masyado other than guesting's or shooting some advertisements, kasi maigi ko pang pinagpipilian ang susunod kong gagawin after my recent movie habang naghahanda sa ilalabas kong album. Marami akong scripts na natanggap, kaya I'm reading each one thoroughly."Ano 'to?" tanong ko kay Val. "Beh buksan at basahin mo." sagot ni Val sa akin. Abang manager 'to. "Tinatamad ako." biro kong sabi. "Okay lang, pwede kang tamadin ngayon tapo
Tahimik lang na nagmamaneho si Zane at gano'n din si Bleu sa passenger's seat. Iniwan nito si Althea sa shop at sinama ang asawa pauwi. Napasilip si Zane sa mukha ng asawa at seryoso itong deretso lang na nakatingin sa labas. Napabuntong hininga si Zane."Ba't ka nagbuntong hininga?" biglaang imik ni Bleu na tumapos sa mahabang katahimikan. Muntik na atakihin si Zane sa gulat nang magsalita. Bubuka palang ang bibig ni Zane upang sumagot nang magsalita na naman si Bleu."You must be stressed kaya ka napabuntong hininga. Sa sobrang stressed mo hindi ka na nakapagsalita kanina." tingin ni Bleu sa kanya na may ngiti sa mga labi."Oh well, must be hard to be in a place kung saan andoon ang ex-wife, ex-girlfriend at asawa mo, right?" mas lumapad na ngiti na sambit ni Bleu."Lo-""Yeah, I wanna hear your answer sa tanong ni Althea. Umapaw ba katalinuhan mo at simpleng tanong hindi mo nasagot?" putol ni Bleu kay Zane, hindi binibigyan ng pagkakataon na magsalita ang asawa."Ano? Sumagot ka."
Pati ba 'yon pro-problemahin ko? Problema ko nga ngayon ay hindi ko alam saan dadalhin ang babaeng 'to. I gave my hotel address sa driver but I really can't take her there. Patay ako kay Alfonso nito. Inakbayan ko siya nang tumahan siya ng kaunti. Napatuwid naman ako ng upo nang yumakap siya sa baywang ko. Why the h*ll am I even doing this? Sa babaeng kasal na, tapos sa kapatid ko pa. Tinignan ko ang mukha niya. Inalis ko ang mga hibla ng buhok sa kanyang mukha, saka pinunasan ang mga luha sa kanyang mga pisngi bago pa ito matuyo doon. I can't help but hissed habang nakatitig ako sa mukha niya. "This is bad. She still looks pretty to me even while crying." tugon ko sa sarili. Why can't he just treat her better? Wala naman talaga akong dapat na pake. Pero the h*ll! I can't stop myself from worrying! If only he'll treat her better, hindi siguro ako magkakaganito. After receiving that call. I could've just disregarded it at nagpatuloy matulog. But look at where I am now? I rushed o
She stared at my eyes the same way I did at hers. The only difference is that I can see a glint of fear there."I did. You know nothing. Ginawa ko lahat, hindi niya lang nakikita ang paghihirap ko." sagot niya sa akin. I smiled. "Ahhhh... So ano? Naisipan mong e-take advantage ang kalagayan ng asawa ko? Nagbabakasakaling makukuha mo siya this time? Gano'n ba 'yon?" sunod-sunod kong tanong sa kanya. "Matagal ka ng secretary ng asawa ko, kilala mo na siya. Do you think he's stup*d na walang alam? He might have appreciated your gestures and the help you gave him even before he met me and returned you the favor na hindi mo lang napansin because it's not what you're expecting to get in exchange." pagpapamukha ko sa kanya ng katotohanan. Nakita kong napakuyom siya ng mga kamao. Ibinaba niya ang mga kamay upang itago iyon. "Wala kang alam." nakayuko niyang sabi. "I really don't, kasi hindi ako katulad mo. I will never break a marriage just for my own convenience.""Resign." I said. Agad ni
Claire's POV:"Claire?" tawag niya sa pangalan ko. He still remembers me? Unti-unti akong napangiti."Naaalala mo pa ako? Even my name?" hindi ko makapaniwalang tanong sa kanya na may bahid ng sobrang tuwa.Nginitian niya ako pabalik, and I can feel my heart melting seeing his smile. I had always felt at ease with that smile. It comforted me.Naglaho ng unti-unti ang aking ngiti nang aking mapansin ang pag unti-unti niya ring paglaho sa aking harapan.Hindi pwede... Is this a dream?"Jax!" tawag ko sa kanyang pangalan at napatakbo papalapit sa kanya hanggang sa tulayan siyang maglaho na parang bula. Don't let this be a dream. Please don't be a dream."Claire."I gasped for air as I lifted my head. I scanned the whole room at wala si Jax. Ibinalik ko ang aking tingin sa harapan just to see a woman looking at me as if I'm some kind of a weirdo."Girl, you good?" tanong nito na may kasamang panghuhusga sa buong pagkatao ko. Napaayos ako ng upo at napatingin ulit sa paligid bago ko siya
"Ehhhhhhhhhh Charlotte ang landi mo! ahhhhhhhhh!!" tili ko sabay sabunot ng buhok ko."Hoy, kalma hahaha. Ano bang nangyari?" tanggal ni Bleu sa pagkakasabunot ko sa aking buhok. Para akong hindi nagsuklay ng ilang araw sa gulo ng buhok ko kakasabunot ko kanina pa, napagod na kakaawat sa akin si Althea kaya si Bleu naman. Magkasama kaming tatlo tapos biglang umalis si Althea nang makatanggap ng tawag galing sa daddy niya.I can't even tell them what's bothering me. Ba't ba ako pumikit? Nakakahiya!Ha it ever happened to you guys na may nagawa kayong pagsisisihan niyo ng sobra pagkatapos? Tapos 'pag naalala niyo ay either matatawa ka o gusto mo nalang sabunutan sarili mo sa hiya. Mapapatanong ka nalang talaga kung ba't mo 'yon ginawa! Because that's exactly what's happening to me right now!After that night, hindi na maalis sa utak ko ang nangyari. Bakit niya kailangan gawin 'yon? For what reason? I even closed my eyes. I even wished for it to be a real kiss! I'm already cheating at th