Madilim pa ng umalis kami paluwas ng Maynila para hindi abutan ng rush hours. Hindi narin kami kumain ng breakfast at bumili nalang sa drive thru ng isang sikat na fast food chain. Habang nakaupo sa backseat ay hindi ko mapigilang makaramdam ng antok at pagkabagot pero yung isip ko naglalaro parin about what had happened last night between Isabel and I.
I won't lie that it upset me lalo na kay Mark. Ang haba haba ng araw na pwede syang tumawag at tinaon pa nya talaga don sa pinakaimportanteng oras. Naisip ko tuloy kung alam ba ni Mark yung ginagawa namin at si kontra sya.
"Are you okay Laura?" Tanong ni Isabel sakin mula sa passenger seat. Si Jean ang driver ngayong araw. "Bakit nakasambakol yang mukha mo?"
"Mm yes okay lang ako." Matipid kong sagot pero hindi ko sya tinitignan.
"Are you sure?" Pangungulit ni Isabel.
"Maybe she is hungr
In life maraming pangyayari na hindi maiiwasan whether you like it or not. Ganito ang nararamdaman at pinagdadaanan ngayon ni Jean. Sa ilang taong pananatili nya sa Amerika ay walang ginawa si Jean kundi mag-aral at magtrabaho para kalimutan ang lahat ng nangyari. Nang umuwi sya ng Pilipinas ay ang main purpose ni Jean nya ang magsimula ng bagong buhay pero hindi nya akalain na babalikan sya ng nakaraan. Si Laura.Unang una sanang gagawin ni Jean ay ang humingi ng tawad sa babaeng minahal nya, deep inside ay minamahal nya parin. Jean knew kung gaano kasakit yung nagawa nya kay Laura at napatunayan nya ito ng magakaharap silang dalawa pagkatapos ng ilang taon.And to her surprise, magkakilala pala sina Isabel at Laura plus they are both inlove with each other. Though there's a doubt in Jean's heart na baka Laura is doing this for a revenge but she knew the woman for so many years at hindi sya ganong klaseng tao.Jean
Hindi ako mapakali habang naghihinitay sa labas ng emergency room. Ako lang mag-sa dito sa hospital kung saan dinala si Jean pagkatapos nyang mabaril ng nagtangkang pumatay sakin. Wala parin si Isabel at abot langit na ang pag-aalala ko sa kanya. I also tried calling her pero nakapatay ang cellphone nya. Sana okay lang sya. I can't have anything bad happening to her baka hindi ko kayanin, baka mabaliw naa ako.I still couldn't believe na mangyayari ito sakin, samin. Especially to Jean. Why she had to take the bullet for me? There were so many questions lingered in my head pero kahit isa walang sagot. Pero ang importante ngayon ay ligtas si Jean dahil hindi ko mapapatawad ang aking sarili kung pati sya ay mawawala though she told me it was only in the shoulder but still she took the risk for me.Kahit hindi naging maganda yung ending ng relationship namin ni Jean ay may natitira parin akong concern for her. She is not bad person para isumpa ko hanggang
After an intimate night with Isabel. We both fall asleep in each other's arms. Nakatulog ako ng may ngiti sa labi at parang hinehele sa langit. With Isabel kasi everything is perfect despite of our situation right now. Sobrang saya ko kapag kasama ko sya, wala na akong mahihiling pa.Pero naisip ko rin, dapat matuto akong makipaglaban. I mean, yes I know how to use gun and all but I really need to learn more. Ayaw ko ng maging pabigat sa magkapatid lalong lalo na kay Isabel. What if sya naman ang mangailangan ng tulong ko? Paano kung sya naman ang mapahamak? How can I help her kung kahit sarili ko hindi ko kayang protektahan?Nagising ako ng alanganing oras ng makaramdam ng pagkauhaw. Dahan dahan akong tumayo at lumabas ng kwarto para kumuha ng tubig. Nakakabingi ang katahimikan ng buong condo, madilim at malamig.Pabalik na sana ako sa kwarto namin ni Isabel when I noticed Jean's room na nakaawang ang pintuan. Bigla tuloy akong nacurious
Pagkatapos naming kumain ni Isabel ay bumalik na kami sa condo. Alam nyo naman na hindi kami pwedeng magpakalat kalat sa kalsada dahil meron banta sa buhay namin. Since umalis si Jean para kitain si Grace ay kami lang ni Isabel ang naiwan. I would admit na hindi ko maiwasang makaramdam ng inggit dahil buti pa si Jean ay may chance na makausap si Grace, na they are still good friends despite of what happened.Sometimes life is unfair, kasi ako na nga yung nasaktan at naloko pero bakit parang ako pa ang may kasalanan. Siguro nga may pagkakamali rin ako at inaamin ko yun dahil nabulag din ako ng pagmamahal.Hiling ko lang sana ay makapag-usap kami ni Grace, magkaintindihan at magkapatawaran. Kahit hindi na maibalik yung dati naming pagkakaibigan na meron kaming dalawa basta mapatawad nya lang ako. Para narin sa ikakatahimik ng konsensya at buhay ko.I took a long bath to get rid of those thoughts also because I felt dirty dahil narin sa usok
Minsan alam ng langit kung ano yung nararamdaman natin. Maaliwalas kapag masaya, maulap kapag malungkot at umuulan kapag umiiyak samahan pa ng kidlat kapag galit.There was thunder and lighting right now pero hanggang ngayon nakaupo parin ako dito sa park. Hindi ko narin matandaan kung gaano na ba ako katagal dito simula ng umalis ako sa condo unit ni Isabel after what happened between Jean and I.The thought of Jean hurts me so much. I can't understand kung bakit nya ako nililito ng ganito, kung bakit ayaw nya pa akong tigilan. She loves me daw, sana naisip nya yun dati edi sana magkasama pa kaming dalawa. But you know what, I'm thankful na hindi kami nagwork out dahil nakilala ko si Isabel.Si Isabel na walang malay sa lahat ng nangyayari. I felt really bad that pakiramdam ko I cheated on her because I was hiding something important from her. Pero nakapag-isip na ako para matapos na ang
Sabi nila na ang kamatayan ay darating kahit nasa loob ka lang ng bahay at wala kang magagawa para ito ay pigilan. Kaya naman tinanggap ko ng buong puso na hanggang dito nalang talaga ako lalo pa at kaharap ko sa mga oras na ito ang tao na walang awa na papatay sakin.There is no mercy in his eyes but fire and hatred. Tama nga si Jean. Hindi na sila tao lalong lalo na hindi hayop dahil ang mga hayop ay may puso parin. Siguro mga demonyo sila na nagkatawang tao dito sa mundo para maghasik ng lagim at kasama ang amo nilang si Red Sparrow.Pero kung ang kamatayan ko ang magtatapos ng lahat. Maluwag sa dibdib ko itong tatanggapin at least matatahimik na ang lahat lalo na si Isabel."Patayin mo na ako!" Utos ko sa lalaki."Oh honey, I will kill you. Masyado ka namang excited." Napatawa ito na parang nangunguya. "Pero syempre gusto kong makita mo kung paano ko papatayin itong kasama mo."Napadilat ako ng mata. "Wag mo na sya
Maingat na inilapag ni Isabel si Laura sa kama habang ang kanilang labi ay parehong ninanamnam ang bawat isa. They both want to express their love for each other especially now that Laura isn't hiding any secret from Isabel anymore which the body guard makes really happy.Isabel knew the truth for the very long time but she chose not to say anything, hindi nya rin kinompronta ang kapatid na si Jean dahil alam nya na hindi naman ito magsasabi. Kaya naghintay sya na kusang magtapat si Laura sa kanya. This is her way to prove if the lawyer is worth it pero dumating din sya sa punto na muntik ng malawan ng pag-asa na baka piliin ni Laura na itago na lamang ito para sa ikakatahimik ng lahat.For Isabel napakahalaga ng honesty hindi lang sa relasyon kundi pati natin sa friendship. She hates liar and manipulative person kaya naman nakahinga sya ng maluwag ng magtapat si Laura sa kanya. Lalo nya
"Jean." Pukaw ni Ashley sa atensyon ng ex girlfriend ko habang kumakain kaming apat ng tanghalian. Sarap na sarap sila sa pagkain lalo na si Jean na namiss ata ang favorite nyang mechado. "Can I ask you something?"Nagkibit balikat si Jean. "Yeah sure." She is too nice para iaccomodate lahat ng walang sense na tanong ni Ashley.Ngumiti si Ashley. "Ilang taon ka na?"Pareho kaming napatingin ni Isabel sa dalawa. Ewan ko ba kung ano ang trip ng bestfriend ko kaya kung ano ano ang pinagtatanong nya kay Jean.. O masyado lang ba syang curious na ngayong alam nya na ang lahat about us?Maingat na pinunasan ni Jean ang kanyang labi bago napipilitang sumagot kay Ashley. "29."Napanganga si Ashley at halata ang buong paghanga sa mukha nya. "Are you kidding me? 29?" Tumango si Jean. "Gosh you look like only 18 years old." Ibinaling nya ang atensyon kay Isabel. "How about you?""28." Walang gatol na sagot ni Is