Kabanata 46

DIEGO POV

I'm at a loss for words. Hindi ko alam kung paano sagutin ang tanong ng asawa ko. I don't want her to be nervous, and I especially don't want her to be afraid.

Ayokong bumalik ang trauma niya. Alam ko kasi na hindi pa talaga tuluyang nawala 'yon. Pinipilit niya lang ang sarili, at ayaw ipakita sa akin ang totoong nararamdaman niya.

Matiim ko siyang tinitigan habang nag-iisip ng tamang dahilan.

"Vi, kasi... nagpunta ako sa lugar ninyo. Nagbakasakali kasi akong makausap ang Mama mo at masabi sa kan'ya ang tungkol sa atin."

Kaagad bumakas ang pag-aalala niya."Bakit mo 'yon ginawa, Di?!" bulyaw niya.

"Paano kung nakita ka nila. Paano kung napahamak ka, Diego, naman e!" naiiyak na sabi niya.

Hindi ako naka-imik. Iyon nga lang ang sinabi ko, ganito na katindi ang takot niya. Paano na lang kung sinabi ko na may mga taong nagmamatyag sa bahay nila, pati na sa opisina at bahay ko?

Walang ka alam-alam ang pinsan ko at si Anthony na may mga demonyong nagmamatyag sa bawat galaw nila.