(Secretary Venal POV)Pagkatapos ko sabihan sa Butler na wala si Master Dryzen sa kanyang silid, alam na niya ang kanyang gagawin. Ang ihanda ang paliguan nito.At bago ako magpasya na magpahinga muna pumunta ako sa hospital, upang malaman ko na umalis si Miss Dahlia at muling nakaharap ang ilang taong-lobo. Bugbug sarado ang apat kong tauhan na itinalaga para sundan si Miss Dahlia ng wala silang maisagot sa mga tanong ko.“Hindi ang matanda ang kailangan niyo bantayan kundi si Miss Dahlia. Siya ang priority ninyo at wala nang iba! Ano ba ang silbi ng mga utak niyong yan!”Nalaman ko din na muling inatake ang matanda at nakabalik na din si Miss Dahlia. Nang makita ko nga ito, muling nakatulog habang nakaupo sa taligiran ng matanda.Napabuntong-hininga ako, at kinuha ang kumot para nga ilagay sa balikat nito.Sa paglabas ko sa hospital, ewan ko ba, hindi ko namalayan sa loob ng sarili kong sasakyan ako nakatulog. Kaya pagising ko, masasakit ang aking katawan. Maraming miss calls sa aki
(Secretary Venal POV)Sa pagbaba ko ng phone hindi ko alam kung sino ang uunahin ko, ang ipaghanda ng pananghalian ang principi ng dragon o ayusin ang kalagayan ni Miss Dahlia.Ngunit mas pinili kong talikuran ang Executive Kitchen kesa makarating kay Master Dryzen ang hindi ko inaasahang nilalaman ng file na pinadala sa akin, kung para saan ang warrant na natangap ni Miss Dahlia.Bigla akong kinabahan… At ang kabang ito ay kakaiba kesa sa mga nakalipas na kabang naramdaman ko noon.Si Miss Dahlia sinasabi niyang ninakaw ni Miss Yuki ang isinulat niyang manuscript, at yun ang matunog na libro sa ngayon kay Master Dryzen, ang ‘His Majestic Gaze.’ Paanong nangyari yun? Talaga bang si Miss Dahlia ang nagsulat noon.Saka naalala ko ang sinabi ni Miss Dahlia na talagang nagsusulat siya. Kung siya ang nagsulat, alam ba niya na maari siyang patayin ni Master Dryzen? Alam ba niya kung ano ang isinulat niya?At napamura nga muli ako sa aking isipan.Tensionable na bumalik ako sa aking opisina.
(Dahlia POV)Nagkaroon ng katahimikan sa pagitan naming dalawa. Hangang sa ako mismo ang bumasag noon.“Tinutulungan niyo ba talaga ako para tangapin ko ang Special na trabaho na inaalok ni Master Dryzen sa akin?”Ngumiti naman siya. “Miss Dahlia, hindi namin ipipilit sa inyo ang special na trabahong yun kung hindi kayo nararapat. At sinagot ko lang kayo Miss Dahlia, dahil nagtatanong kayo kung paano niyo masusuklian ang tulong na binibigay namin sa inyo. Binibigyan ko lang kayo ng maaring maging option mo, Miss Dahlia. Pero wag niyo naman sanang isipin na Sinisingil ka na namin.”“Pero alam niyo na kahit mag double time ako sa aking trabaho ang halagang yun ay hindi ko mababayaran hangang sa tumanda ako. Baka nga patay na ako hindi ko pa mabayaran yun.”“Malaki ang matatangap mo Miss Dahlia kapag tinangap mo ang Special na trabaho.”“Sir Venal…”“At wag niyong isipin masyado sa ngayon, dahil sa ngayon tungkulin kong iiwas kayo sa mga gulo.”Hindi ko maintindihan ang sinasabi ni Sir V
(Dahlia POV)Sa may Veranda naroroon ang mga kasamahan ni Head Chef, nakangiting binati ako ng mga ito. Agad na pinaghila ako ng upuan, at ng maupo ako… Nanatili silang nakatayo.“Maari niyo naman ako saluhan ng gawa niyo.”“Kumain na kami Miss Dahlia.” Tangi ni Head Chef. “At syempre kakain kayo.”“Hindi ko ito mauubos.”“Uubusin niyo yan. Mamayang hapunan alam niyo naman kung sino ang kahaharapin niyo. Kayo din Miss Dahlia.”“Dahlia.” Sinubukan ko muling itama ang pag-address nila sa akin, pero ang isinukli ngiti. “Nga pala Head Chef, maraming salamat sa pagkain na pinadala niyo sa akin noong isang araw. Super A! Ang sarap ho.”“Pinadalang pagkain?” Nagtatakang sinabi ni Head Chef at napatitig sa kasamahan niya. “Wala po ba kayong pinadala sa akin?”“Wala naman Miss Dahlia. Bawal na bawal kaming maglabas ng pagkain dito.” Biglang napakisapmata ako.“Eh…”“Ah, baka yung niluto ng personal ni Master Dryzen!” Biglang sabat ng isa sa stuff.“Ah, oo nga. Kamusta Miss Dahlia masarap po ba
(Dahlia POV)Hindi pa nga ako nahimasmasan sa natuklasan ko na ipinagluto ako ni Master Dryzen at ngayon naman nakikita ko ang refleksyon ko sa salamin na tila ba… nanaginip ako. Hindi lang talaga pangkaraniwang hapunan ang pupuntahan ko. Mas pinaghusayan pa ng mga stylish at beautician ang trabaho nila kesa kahapon. Naririyan parin ang modesty, ngunit sino ako para magsuot ng ganitong damit na tila ba isa akong princessa na ipinanganak sa Britannia?“Nakahanda na ba siya?” Biglang pagpasok ni Madam Lilith, at di na naituloy ang kanyang sasabihin ng makita ako. At ng mahanap ang kanyang dila ulit. “Hindi ba kayo nagbibiro na siya si Dahlia?”Napangiti ang beautician at stylish. Napatango na lamang sila kay Madam Lilith. Aktong lalapit sa akin si Madam Lilith nang ang beautician at stylish mismo ang humarang sa kanya.“Utos ni Sir Venal na hangang hindi pa nangyayari ang hapunan, hindi kayo maaring makalapit kay Miss Dahlia.”“Anong kabaliwan ito?!” Angal ni Madam Lilith. Ako man din n
(Dahlia POV)Ngunit hindi ko inaasahan na ngumiti si Master Dryzen. Ngiti na hindi pilit kundi ngiti na parang nawala ang kalungkutan sa kanyang mga mata at nakalimutan kung ano man ang siyang dahilan ng kalungkutan niya. Ang ngiti niyang ito ay naging dahilan upang umaliwalas ang mukha niya, at makita ko kung gaano kaganda ng kanya mukha. Tila ba hindi siya isang tao. Tila ba isa siyang anghel na naninirahan kasama ng mga tao.“Then follow my lead.”“Master Dry—.” Pigil ko sa kanya ngunit bigla akong napayakap sa kanya dahil siguro ng hinila niya ako.Dahil sa nangyari, amoy na amoy ko siya. Napakabango niya… At ang puso ko, may kung anong million ng kabayo ang kumakarera. May kiliti akong nararamdaman… na hindi ko alam kung ang kiliting nararamdaman ko kahihiyan ba ang dahilan o ang puso ko na biglang hindi mapakali.“Try to calm first Miss Liara. And tell me if you are ready.” Sinabi niya na ayos lang manatili akong nakayakap sa kanya, hangang sa nataranta nga akong dumistansya sa
(Dahlia POV)Nakakain naman ako ng maayos, at nahanap ko din ang sarili ko na maging komportable makipag-usap kay Master Dryzen. At para may maisukli nga ako ng maayos sa mga tauhan niya at higit kay Sir Venal tinangap ko yung hamon niya. Siya yung tipong lalaki na hindi nahihingan kaagad at basta-basta ng pabor. Pumayag ako kasi magiging mabait na siya kapag nagawa ko naman yung hamon.Madali lang naman. Manatili ako isang gabi kasama siya. Yun lang naman diba?At dahil nga sobrang kaba ang naramdaman ko kanina, parang kailangan ko gumamit ng banyo. Kaya pagkatapos kumain, naisingit ko ngang pupunta muna ako ng banyo, at si Madam Lilith at dalawa niyang alipores ang sumunod sa akin. Nang makapasok ako sa banyo, nagulat ako sa ganda ng boung silid. Hindi birong banyo ito. At yun ang banyong ginagamit ni Master Dryzen. Napakalaking Jacuzzi, hangang sa kinuha nga ni Madam Lilith ang attention ko.“Andito ka ba para titigan ang jacuzzi ni Master Dryzen?”“Ang laki para maging jacuzzi.” D
(Secretary Venal POV)Aktong papasok na si Lilith, ngunit ng biglang pinigilan niya ito. “Gaya ng sinabi ko natutulog siya. She will be fine, right? At kapag mali ang sagot mo, alam mo kung ano ang susunod.”“Magiging maayos lang siya Master Dryzen.”“I see. Let’s resume way to the Blue Mansion, and I need the specialist she needs.” Utos niya sa akin.Pumasok muli siya sa sasakyan at si Miss Lilith nakatitig sa akin na halos hindi makapaniwala. Senenyasan ko na lamang siya na bumalik na sa kanyang sasakyan.Nang makarating kami sa blue Mansion, alam kong kanina pang naghihintay ang matandang butler kasama ang ilang utusan. Tinawag ko na kanina sa kanya ang inaasahan ni Master Dryzen. Para lang sa menstruation, kailangan niya ng medical specialist. Napa-iling na lamang ako.Ngayon lang siya nag-alala at ni hindi niya ito nagawa sa mga naging asawa niya noon.Tanging ang lumalabas pa lamang sa sasakyan ang driver ulit at sinabi sa akin na tulog parin si Miss Dahlia. At si Master Dryzen