Chapter Twenty Nine
Will
"Saan mo ba nakuha ’tong batang ’to? Anak n’yo ba ni Dennis?" ito ang naging salubong na tanong ni Raysen na may tonong panunukso.
Sinamaan kaagad ni Raymond ng tingin ang kapatid at kinuha si Ramiel na bitbit nito. Agad namang sumama sa kanya si Ramiel at kumapit sa may leeg niya habang humagikgik.
"Aba, close ka na sa bata, ha? Konti na lang maniniwala na akong anak mo ’to. Hawig n’yo pa ni Dennis. Tell me, nagpa-IVF ba kayo?"
"Gag—" naputol ang murang sasabihin niya rito dahil mabilis na tumingin sa kanya si Ramiel. Napangiwi siya at ngumiti na lang sa bata. Ngumiti pabalik sa kanya si Ramiel at sinandal ang ulo sa dibdib niya. Natawa na lang siya.
Amused namang tumingin sa kanya si Raysen at tumango-tango. "See? Parang anak mo nga. Grabe. Kak
Death Kahit anong pilit ni Dennis na makalapit at pumasok sa loob ng kwarto kung nasaan ang lola niya ay hindi siya pinapayagan ng mga hospital staff. Hinaharangan siya ng mga ito dahil bawal daw any ginagawa niya. Ang tanging nakikita niya lang sa harapan ay ang makailang ulit na pagdiin ng doctor sa defribillator sa dibdib ng matanda."Charge to 180 joules!""Charge!""Charge it to 200!""Fuck, let me through! My lola needs me!" Dennis’ mind shuts down hearing the doctor’s voice. His worst nightmare really happened. The only thing he wants to do right now is to go to his grandmother and hopes the he can save her even though he doesn’t know how. Maybe if he calls her name, she’ll wake up? Fuck it!"Teka, Dennis, teka lang..." Raymond tried to restrain him but he pushed him away."Let me go! She needs me!" he yelled at his face. Niyakap naman siya ni Raymond
Probe Dennis was absentminded. Ngayong nahimasmasan, hindi pa rin siya makapaniwala na niyakap siya ng babae kanina.Palihim niyang tiningnan ang direksyon ng ina at nakita niyang yakap nito si Dave na umiiyak sa bisig nito. Nag-iwas siya ng tingin at tulad kanina, mas lalo siyang binagabag ng isip.Naguguluhan pa rin siya kung paanong paglapit ang gagawin sa ina. Kung paano sasabihin dito na makikipag-ayos siya. Iyon ang naging bilin sa kanya ng lola kaya dapat niyang tuparin.Isa pa, sa yakap na ginawa ng ina kanina, hindi itatanggi ni Dennis na may parte sa kanya na umaasam pang makuha pa rin ang pagmamahal nito. Niloloko niya lang pala ang sarili sa sinabi niyang hindi na niya ito iisipin pa. Kasi noong maramdaman niya ang init ng yakap ng ina, ilang man siya at gustong bumitiw doon, bumalik iyong pagnanasa sa kanya na makuha ang approval nito.He still wants to get her love and affection, after all
Chapter ThirtyDeclined When Dennis mentioned to his mother that Raymond is his boyfriend, she didn’t say anything after that. Tumango lang ito sa kanya at wala siyang narinig na komento nito. Iyon na rin ang huling maayos na pag-uusap nila dahil pagkatapos ng dalawang araw ay ililibing na ang lola niya. Naging abala sila sa maraming bagay na kahit si Raymond ay hindi niya maasikaso.Dumating ang araw ng libing at doon nalaman ni Dennis na hindi pa rin pala niya tanggap na wala na ito. Nitong mga huling araw kasi, hindi na siya umiiyak at nakakangiti na kahit paano. Ngunit iba pa rin pala habang pinanonood niya habang binababa ang casket ng lola niya sa lupa at unti-unting tinatabunan ng lupa.Inihagis niya ang hawak na white rose at pinunasan ang mukhang basa ng luha. Tumalikod siya at sinalubong si Dave na katatapos lang din magtapon ng bulaklak. Yumakap ito sa kanya at doon sa dibd
Decision making Syrius repeatedly asked him if he’s going to leave Raymond because of what his mother said but Dennis didn’t utter a word. Hindi siguro nakatiis, hinawakan na siya sa magkabilang balikat ni Syrius at tinitigan."Dennis, huwag kang nagpapauto ro’n sa nanay mo. Ano, nag-iisip ka bang iwanan si Raymond dahil lang sa tinakot ka ng nanay mong mawawala si Raymond bilang representative ng school?"Tinabig niya ang kamay ni Syrius at nag-iwas ng tingin. "H-Hindi. Bakit ko naman siya iiwan?"Nauna siyang maglakad palabas ng coffee shop at sumunod naman sa kanya si Syrius. Maya’t maya pa rin ang tingin kay Dennis nito at biglang bubuntong hininga. Napalabi si Dennis at hinarap na ito."Hindi ako makikipaghiwalay kay Raymond," aniya. Pero sa loob-loob, hindi rin sigurado si Dennis. Dahil ngayon, hati ang utak niya. May bulong na sundin niya ang ina dahil baka t
Break Up Si Dennis naman ngayon ang naghihintay sa may pinto ng classroom nila Raymond ngayong uwian na. Nakayuko siya at hinihintay ito kung palabas na ba. Siguro normal occurrence na para sa mga tao na makita silang dalawa ni Raymond kaya kung may tumitingin man sa kanya, iilan-ilan na lang.Hindi naman nagtagal at lumabas din si Raymond at nagulat ito nang madatnan siya sa may pinto."Dennis?"He looked up and saw Raymond’s face inches away from him. Nasa harapan niya na ito at may munting ngiti sa labi. Ngumiti rin si Dennis dito."Hinihintay mo 'ko?"Tumango siya. "Tara na. Sabay na tayo umuwi." Sabay silang naglakad paalis ni Raymond noong may biglang tumawag dito. Si Dennis ang unang lumingon at pinilit niyang huwag ikunot ang noo nang makita ang masamang tingin sa kanya ni Janella."Raymond, are you really throwing your life away for thi
Chapter Thirty One Disappearance "Ano, sumagot na ba?" tanong ni Raysen kay Raymond. Umiling siya habang nakadikit pa rin ang cellphone sa tainga. Hindi siya mapakali dahil dalawang araw na niyang hindi nakikita si Dennis. Hindi ito pumasok at wala rin ito sa apartment nito. Kahit si Syrius na kaibigan nito, walang alam kung nasaan si Dennis. Sinubukan niyang matulog sa apartment nito para hintayin kung uuwi ba si Dennis ngunit kahit anino nito, wala! Namuti na lang yata ang mga mata niya, hindi talaga nagpakita si Dennis! Ngayon, nasa bahay na siya pero nagta-try pa rin siyang tawagan ito at baka sakaling sagutin ang tawag. Mamaya pala na-misplace lang ang cellphone kaya hindi siya masagot. Pilit niyang binibigyan ng dahilan ang hindi nito pagsagot ng tawag kahit na sa likod ng isip ni Raymond, parang may bulong ng isip na may mangyayaring hindi maganda. Wala
Keeping out of the way "D-Dennis, maayos naman tayo, hindi ba? Dennis, ba..." Nanginginig ang kamay na napahilamos ng mukha si Raymond. Binalik niya ang tingin kay Dennis na nakayuko ngayon. "B-Bakit break up ang sinasabi mo? Ang ayos pa nating dalawa, ’di ba? Bakit ganyan ang sinasabi mo? Ipaliwanag mo naman, o."Huminga siya nang malalim at kinagat ang nakakuyom na kamao bago binalik ang nanlalabong tingin kay Dennis."Dennis, bakit gusto mong makipaghiwalay? D-Den... anong dahilan? Mama mo ba? Ano? Sabihin mo naman! Hindi ako manghuhula, Dennis. Bakit ngayong nakipagkita ka, ayan ang sasabihin mo sa akin? Dennis? Ano? Joke lang ito, ’di ba? Sumagot ka naman, please?"Hinawakan niya ang magkabilang balikat ni Dennis ngunit tinabig siya nito. Pagtingala ni Dennis, halata ang pamumula ng mga mata nito, tanda na nagpipigil din itong umiyak."Raymond, please let me go..."Naikuy
Friends Nanatiling nakatitig si Raymond kay Dennis at nakatingin din ito pabalik sa kanya. Alanganing nakangiti si Dennis sa kanya at mukhang tinatantsa kung ano ang mood niya. Napahugot ng hangin si Raymond at nagsalita. "Ano sa tingin mo? Mukha bang ayos ako, Dennis? Hindi ba’t parang nakakaloko ’yang tanong mo?" Napayuko si Dennis habang kagat-kagat nito ang pang-ibabang labi. Gustong matawa ni Raymond. Kasi... bakit lumalapit pa si Dennis sa kanya? Hindi ba’t hiwalay na sila? Parang naglolokohan silang dalawa, e! Kahapon lang sila naghiwalay. Hula nga ni Raymond, hindi pa lumilipas ang bente kuatro oras mula noong hiwalayan tapos ito ang bungad nitong tanong? Kung ayos lang siya? Nagbibiruan ba silang dalawa? Mukha ba siyang maayos? Ni isang malinaw na rason nga mula kay Dennis, wala pa rin siyang maisip bukod sa sinabi nitong dahil sa pangarap niya. Tanginang pangarap ’yan! Dahil lang