CHAPTER 19

Bigla na lang bumagsak ang isang butil ng luha mula sa mata ko. Mabilis ko 'yong pinahiran saka inilayo ang tingin kay Mary. Hindi ko napansin na naluluha na pala ako.

Bigla naman akong niyakap ni Mary. "Sa tuwing niyayakap ako ni mama, gumagaan ang pakiramdam ko. Sana mapagaan rin ng yakap ko ang pakiramdam mo," mahina ang tonong saad niya.

Nagawa ko namang ngumiti saka niyakap rin siya.

"Gumagaan na ang pakiramdam ko dahil sa yakap mo," I paused for a while. "Mary, gusto ko sanang ipangako mo sa 'kin na kahit kailan, hinding-hindi ka susuko sa mga pagsubok na darating sa buhay mo. Hangga't alam mong kaya mo, piliin mo palaging lumaban. Saka ka na sumuko kapag ang mundo na mismo ang sumuko sa 'yo. Ipangako mo sa 'kin na gagawin mo ang mga bagay na hinihiling ng puso mo. 'Wag mong iisipin ang sasabihin ng ibang tao tungkol sa 'yo. Ang lagi mong isipin ay ang mararamdaman mo. Palagi mong piliin na maging masaya. Ipangako mo rin na lagi mo akong bibisitahin kapag nawala na ako, huh? Par