Chapter 46

“Pansinin mo naman ako, you keep ignoring me since you laid your eyes,” reklamo ni Auden habang pinaglalaruan ang kamay ko.

Iniwas ko lang ang tingin ko. Wala ako sa mood makipag-usap sa kaniya. Hindi ko alam. Basta naiinis ako. Simula pagkagising ko ay wala na ako sa mood, everything he do, annoys me.

Inagaw ko ang kamay ko. “Just leave me alone for now,” walang gana kong sagot. Kanina ko pa siya pinagtutulakan. Naiinis ako kapag nakikita ko siy. Hindi ko maipaliwanag ang nangyayari sa akin. Ngayon ko lang naramdaman ito.

I’m sitting at the veranda of our house. Naglilipat na kami ng mga gamit ngayon. Dito na kami ulit titira. Hopefully, everything will be fine.

We waited for a week until I fully recovered. Ayoko nang maramdaman ang takot na bumalot sa akin noong araw na ‘yon. Bakit sa ganoong paraan ko pa nalaman na may bata na pala sa loob ng tiyan