Chapter Twenty Four

HINDI alam ni Anastasia kung gaano na siya katagal na nakatitig sa puting kisame ng kwarto niya. Sinulyapan niya ang alarm clock sa may bedside table, trenta minuto na lang magaalas-dose na. Matatapos na ang kasunduan nila ni Craig.

Tumuon ang mga mata niya sa kanyang katabi na mahimbing na natutulog. Maingat siyang pumihit paharap kay Craig para hindi ito magising.

Umangat ang kamay niya para masuyong haplusin ang pisngi nito. "Napaka gwapo mo talaga, alam mo ba 'yun?" anas niya.

"Kaya kinaiinggitan ako ng mga kababaihan noon nang ikasal tayo. Pero hindi nila alam na ako lang ang may kagustuhan nu'n. Pero ipagmamalaki ko pa rin na minsan naging akin ka."

Humaplos ang hinlalaki niya sa mapula nitong labi. "Mami-miss kita sobra, Craig," gumaralgal ang boses niya sa kanyang huling sinabi.

Natutop niya ang bibig para pigilan ang pag-alpas ng malakas na hagulhol, pero hindi niya iyon mapigilan.

"Hey, you're crying..." paos na sabi ni Craig. Umayos ito ng pagkakaharap sa kanya at sinapo an