0018: For Real?

= JHYMEA POV =

Hanggang makarating na kami ni Kian sa pinto ng bahay namin ay nagpatuloy pa rin ang pag-agaw niya ng atensyon mula sa mga tao sa paligid.

May napapadungaw sa bintana. Meron pang naghahampasan at impit na nagtitilian sa mga bakuran nila.

Napatingin ako sa mukha ni Kian. Gwapo nga siya, aminado naman ako ro'n, pero hindi ko inaasahan na ganito pala ang impact niya kapag nadayo rito sa amin.

Sino ba naman ang mag-aakala na naka-sèx ko na pala ang mala-Adonis na lalaking ‘to? Ngayon ko lang narealize na sobrang haba pala ng bulbòl ko.

Naningkit ang mga mata ni Kian nang mapansin niya ang mga tao sa paligid na nahumaling sa angkin niyang kakisigan. Base sa ngiti niya, ay mukhang gustong-gusto niya naman ang atensyong nakukuha niya. Sanay nga ata siya na maraming nagagwapuhan sa kanya.

Nagsuot siya ng shades at inilahad ang kamay niya sa ‘kin. “Phone mo,” kaswal niyang sabi.

Nagtaka ako sa kanya. “Phone… ko?” naguguluhan kong tanong.

Ngumiti siya sa ‘kin saka siya tumango. “