Chapter 37.3

"What?! Really? Do y-you love me?" he asked, still confused about what I have confessed. I am still in the moment in shock. We were like running runners, chasing up ahead on the finish line of who'll admit feelings first. It turns out, there's no need for competition because while we are competing with each other, our hearts already winning against it.

"Uhm... uh..."

Hindi ko na masabi ang gusto kong sabihin dahil bigla niya na lang ako niyakap at binuhat. Saka kami nagpaikut-ikot, parang bata lang. Pero masaya kami pareho at masaya na rin ang puso ko dahil nasabi ko na rin ang matagal ko nang gustong ilabas mula sa aking nararamdaman.

"Yes!" malakas na sigaw ni Louis. Pumasok sa isipan ko kung ano lang ang naganap sa amin kanina kaya natawa ako't pinalo siya nang mahina sa braso niya.

"Ang ingay mo, ibaba mo na ako!" sigaw ko sa kanya at ginawa niya naman ang sinabi ko habang tumatawa pa. Pero hindi niya pa rin ako tinigilang yakapin, mahigpit ang mga yakap niya at kung anu-ano