Chapter 42.1

"Paano ko masisiguro na totoo ang lahat ng ito at hindi niyo na naman ako o kami pinapaikot? Ilang beses niyo nang ginawa ito sa amin, ano'ng akala mo, Neon? Hindi ko nalaman kung ano ang ginawa mo noon kay Louis? Pasalamat ka at hindi kita pinatulan no'ng araw na 'yon dahil ayaw ko na ng gulo at nanahimik na ako't hinayaan ko na lang na inaangat ang aking sarili pataas.

"Hindi na ako nag-aksaya ng panahon sa 'yo. Tandaan niyo, kapag sa oras na malaman ko na pinaglalaruan niyo na naman kami ay kayang-kaya ko kayong ipademanda o baka ano pa ang gawin sa inyo ni Louis? Kaya matakot na kayo, kung ako sa inyo ay itigil niyo na ito," tuluy-tuloy kong sambit. Sinubukan kong patatagin ang bawat salita na aking binabanggit pero may mga pagkakataon na pumipiyok ako dahil sa bilis ng pantig ng puso ko.

Ang bilis ng tibok ng aking puso ko at 'yong mga bigayan namin dito ng mga tingin, na animo'y puwede nagbab*rilan na kami gamit ang mga mata namin. Sinusubukan ko lang manlaban para hindi ako u