Share

Chapter 45.2

"Tita!" malakas ko kaagad na sigaw sa kanya nang makita ko siya na nakaupo, umiiyak, katabi niya si Tito. "Tito!" Lumapit ako papalapit sa kanila at nagsimula nang mahulog ang aking mga luha dahil sa kung paano umiyak sila Tito't Tita. Niyakap nila ako nang nasa harapan na nila ako, niyakap ko rin sila pabalik.

Naputol din ang yakapan naming tatlo at saka mabilis ko silang hinarap para magtanong sa kung ano'ng nangyari, pinunasan ko muna ang luha ko at saka nagsalita. "Ano po'ng nangyari, Tita? bakit po? Wala na po siya? Bakit po?" hindi mapakali at sunud-sunod na tanong ko, tuluy-tuloy ang pag-agos ng luha ko. Umiiling si Tita at hindi rin makapaniwala sa nangyari at hindi rin kinakaya ang nangyari.

"Inaasahan na rin namin ito, pero hindi namin inaakala na mapapaaga ang araw na makarating 'to. Hindi ba sinabi sa inyo ni Amiel ang kondisyon niya? Panigurado ay hindi niya nga ito sinabi dahil ayaw niya. May sakit siya sa puso at bilang na lang ang araw niya na mabubuhay siya. Mayroon
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status