Chapter 55.1

"Hi, Amiel!" masaya kong bungad at saka ko nilapag ang dala-dala kong bulaklak at saka umupo't nilagay ang bulalak sa tabi na kung saan nakaukit ang pangalan niya. Huminga naman ako nang malalim para maiwasan kong hindi may luhang tumulo. Nang mapigilan ko na ay napangiti naman ako.

Napansin ko sa tabi ng bulaklak na nilagay ko ay naroon din ang isa pang bulaklak na mukhang kakalagay lang din, fresh pa 'yon, siguro 'yong pamilya ni Amiel ito. Naalala ko na naman ang pangyayari, naroon si Tita no'n siya ang umalalay sa akin para makatayo mula sa pagkahulog na hindi ko kinayanang wala na nga si Amiel.

Huminga pa muna ako nang malalim para naman maiwasan ko na huwag maiyak dito at nang maayos na at saka ko hinarap si Amiel ulit at saka nagsimulang ikuwento sa kanya ang lahat na nangyari sa buhay ko simula no'ng nawala siya. Sinimulan ko kung gaano ako nagpapasalamat sa huli niyang sulat para sa akin.

Na naging sanhi kung bakit nagkaroonn ako ng pag-asa para muling magpatuloy dahil isa