Share
Chapter 37
Chapter 37
Cedrick's Point of View
KANINA pa ako kinakabahan, habang nag-mamaneho sa aking kotse, kung bakit ba kasi iniwan ko kanina doon si Ena?
Bakit ba kasi sumuko agad ako? Napailing na lamang ako, saka inihinto ang aking kotse sa harapan ng paaralan nila Rick at Cedrena.
Lumabas na ako saka pumasok sa loob ng kanilang paaralan. Pumunta ako sa may isang shed kung saan naroroon silang dalawa. Habang katabi si Kida.
"Daddy!" Sabay nilang sigaw nang makita nila akong dalawa.
Napangiti ako saka ako lumapit sa kanila. Tumakbo sila papunta sa akin. Agad nila akong sinalubong ng yakap na dalawa. Napangiti ako.
Tumingin ako kay Kida na nakatayo na at naka ngiti narin. "Daddy, si Mommy? Bakit hindi mo po siya kasama?"
Binaba ko ang aking paningin kay Cedrena nang bigl
Related chapters
Revenge of the Wife Chapter 38
Chapter 38ILANG MINUTO ang lumipas, agad kong nakita ang kotse ni Deigo na paparating sa aking pwesto.Huminto ito at agad na bumaba si Medel at Deigo mula roon. Wala na akong inaksaya pang oras, nikapitan ko agad sika at tinanong."Anong ibig sabihin ng sinabi mo Medel? Anong nasa pahamak si Ena! Sabihin mo na!"Gusto ko nang malaman ang lahat. Kanina pa ako kinakabahan. Imbis na si Medel ang sumagot sa tanong ko. Si Deigo ang sumagot sa akin."Bro, nasa pahamak si Ena. Nandodoon siya ngayon sa bahay ng lalaking gustong pumatay sa'yo."Kumunot ang aking noo nang marinig iyon mula sa kaniya. Lalaking gustong pumatay sa akin? At sino naman iyon? At isa pa, anong ginagawa doon ni Ena?!"A-ano? Anong ibig niyong sabihin? Sinong gustong pumatay sa akin?! At anong ginagawa ng asawa ko sa bahay ng lakak
Revenge of the Wife Chapter 39
Chapter 39"ENA! I-WELCOME mo naman ang asawa mo, akalain mo iyon. Pumunta talaga siya rito, para isagip ka. How sweet naman?"Namulagat ang aking dalawang mata nang makita si Cedrick na nag-iisang pumasok sa silid na aking kinaroroonan. Agad siyang pinalibutan ng mga tauhan ni Andrew, may hawak silang mga baseball bat at mga metal na isang dos por dos.Mukhang tinakasan ang aking mukha ng dugo nang masilayan ang kaniyang matang nakatingin sa akin.Mukhang pinaparating niya sa akin, na huwag akong mag-alala. Ililigtas niya ako mula sa kapahamakan.Tumulo na ang mga luha ko. Bakit ba kasi siya pumunta pa dito?! Walang hiya talaga ang Andrew na ito! Ano ba kasi talaga ang rason niya?!"Bakit ka pa pumunta dito! Umalis ka na! Mapapahamak ka lang!" Hagulhol ko habang nakatingin sa kaniya ng mataman.Ngunit ngi
Revenge of the Wife Chapter 40
Chapter 40NIYAKAP KO SIYA habang umiiyak. Biglang dumating sila Deigo at David at binugbog nila si Andrew. May nag-si datingan naring mga rescuer ngunit hindi ko na lamang sila pinansin. Ang tanging pumapasok na lamang sa isip ko ngayon ay kung mabubuhay pa ba si Cedrick.Inalalayan ako ng isang babae, saka kinuha na nila si Cedrick at ipinasok sa isang van ng ambulansya. Sumunod ako doon, at parang wala sa sarili ko.Ang tanging nasa isip ko na lamang ng mga oras na iyon ay si Cedrick....ANG BILIS-BILIS ng tibok ng puso ko habang naka-tanaw mula rito sa labas. Nag-aagaw buhay siya, dahil sa akin.Napahikbi ako, habang papaupo sa upuan na naroroon.Andoon na sila Mama at Papa, maging si Mesy. Sila Mommy Federia at Daddy Federilo.Tinawagan ko narin si Kida kanina na siya munang bahala sa kambal habang wala pa ako
Revenge of the Wife Chapter 41
"EXCUSE ME! Huwag ka ngang paharang-harang sa dinadaanan ko! Weirdo na nga, tanga pa!""Ano ba! Mag-iingat ka naman! Nanadya ka ba? Tanga-tanga nito!""Huwag kang tatanga, nakakabunggo ka na ng tao, oh!""Geek na nga, lampa pa!""Nakakadiri ka! Ayusin mo naman kaya iyang pananamit mo, badoy!""Badoy, badoy mo! Anong year ka ba pinanganak at ganyan ang mga sinusuot mo? Old fashoined.""You look like a pulubi in the kalye! Nakakairita kang tingnan, alam no 'yun?"Ilan lamang iyan ang mga naririnig kong reklamo mula sa mga kapwa kong estudyante na aking nakakabunggo sa pagdaan ko sa hallway. Sa tuwing sinisigawan nila ako panay lamang ang aking yuko.Hindi ko na lamang iniintindi ang kanilang mga sinasabi sa akin. Ang ilan sa kanila ay binubunggo ako, kung kaya't hindi ko maiwasang mapadapa sa daan.Inayos k
Revenge of the Wife Chapter 42
MALAMIG NA TITIG ang sumalubong sa akin nang makapasok ako sa isang mamahaling silid. Hindi ko alintana ang aking mga kasamahan na may kaniya-kaniyang sariling mundo.Inilapag ko ang aking atache case sa aking pribadong lamesa at agad iyong binuksan. May kinuha akong ilang bagay doon na importante saka ko inilagay sa bulsa ng aking polong suot at pantalon. Maging sa sapatos ay naglagay rin ako.Ngising-ngisi ako nang magsimula na akong maglakad patungo sa kinaroronan ng matanda. Agad na sumalubong sa akin ang malalim at malamig niyang mga mata. Suot nito ang makapal na salamin na para lamang sa mga matandang hindi na nakakakita.Tinaasan niya ako ng kilay nang makita niya akong diretsong umupo sa couch na nasa kaniyang harap. I don't have a time to respect him. Wala ako ngayon sa mood, lalo pa't binulabog niya ang pagtulong ko. Napatingin ako sa taong pumasok at agad na sumalubong sa akin."Akala ko hindi ka na darating," wika nito haban
Revenge of the Wife Chapter 43
INOSERBAHAN ko ng mabuti ang bangkay ni Mister Caline mula ulo hanggang paa. Walang kakaiba sa kaniyang katawan at maging sa kaniyang balat. Pinagmasdan ko ito ng maigi at pinakatitigang mabuti. Wala nang ibang kapansin-pansin maliban sa nangingitim na nitong balat dahil sa epekto ng lason sa katawan nito.Humakbang ako papalapit sa aking atache case at binuksan ito ng may buong pag-iingat. Mahirap nang mapansin ako ng aking mga kasamahan. Walang ibang ini-utos sa amin si Lolo, maliban lamang sa oobserbahan lamang namin ang bangkay. At ang pina-plano kong gawin ngayon ay taliwas sa utos niyang 'yon.Sorry but not sorry, Lolo Borge Hedalgo. Kinuha ko ang dala kong reserbang syringe sa aking atache case at itinurok ko agad sa malamig nang katawan ni Mister Caline. Umangat ang sulok ng mga labi ko nang may makitang dugo sa loob ng hawak kong syringe.Agad kong inayos ang aking kagamitan nang mapatin
Revenge of the Wife Chapter 44
"BALITA KO may gagawin ka raw mamayang gabi? Ano na naman ang kagaguhan mong pina-plano, Laird? Hanggang ngayon ba naman hindi ka parin nagbabago? Ano na lamang ang sasabihin nila tita at tito, sa'yo?"I just smirk when I heard again the voice of my long bestfriend. It's irritating lalo pa't nagsisimula na naman siya sa panenermon nito. Hindi na nakakatuwa minsan kung alam niya lang.I sip a coffee from my mug before I stare at her. "Wala akong pina-plano, Miona. Masyado ka talagang advance mag-isip. Kaya tigilan mo na ang kakasermon sa akin, hindi na nakakatuwa."Tinaasan niya ako ng kilay gaya ng mga ginagawa niya simula noon. "Ang sabihin mo ayaw mo na naman tanggapin ang katotohanan, hanggang kailan ka magpapaka-bayani? Hanggang sa ikaw na ba ang malagay sa panganib?""Pwede ba pakihinaan ang boses mo? Baka may makarinig sa sinasabi mo, Miona."Natigilan ito dahil sa aking sinabi at nagpalinga-linga sa paligid. I sigh, like how was before
Revenge of the Wife Chapter 45
ISANG IGLAP nawala ang lahat. Sa paghahanap ng katotohanan nalalagay ang buhay ng isang tao sa panganib. Isang paghahangad na malaman ang katotohanan, ay may nagbuwis ng buhay para lang sa kaligtasan ng lahat. Isang pinakamagaling na detective sa aming grupo.Bang! Bang!Hindi pa nakontento ang salarin sa pagbaril ng isa kundi tinatlo pa niya. Uminit ang ulo ko saka binunot ang aking baril na nasa tagiliran ng aking bewang. Halos kaming lahat ay nakahanda na sa maaaring mangyari. Napadako ang aking tingin sa duguang bangkay ni 704.Hindi ko alam ang aking gagawin. Nagdadalawang isip ako kung ano ang aking uunahin. Ang duguang katawan ni 704, o, ang hanapin kung sino ang nagpaputok ng baril mula sa labas.Sa huli, napagdesisyunan kong isukbit muli ang aking baril sa bewang at lumapit sa katawan ni 704 na ngayo'y nag-aagaw buhay."Shit! This is not happening," I mumbled.
Latest chapter
