Chapter 30

Kirsten POV

“Oh my God, manong!” napasigaw ako ng malakas ng bigla na lamang napapreno si Manong driver habang binabagtas namin ang daan patungo sa simbahan.

“Sorry ma’am may tumawid kasing itim na aso kaya bigla na lamang akong napahinto. Sumulpot kasi bigla ma’am,” paliwanag nito sa bay kamoy sa kanyang ulo. Napahawak ako sa aking dibdib upang pakalmahin ito sa sobrang kaba at gulat.

“Okay lang po pero mag-ingat pa rin po, ha? Mangangako pa naman ako ng walang hanggang ngayong araw,” saad ko rito.

“Pasensya na talaga, ma’am,” muli ay hingi nito ng pasensya. Nagpatuloy ito sa pagmamaneho.

Ilang saglit lamang ay tanaw ko na ang simbahan kung saan kami mangangako dalawa ni Kier. Inihinto ni Manong driver and magarang puting sasakyan sa paanan ng main door ng simbahan.

Nakailang buga ako ng hangin upang pakalmahin ang aking sarili dahil sa kabang nararamdaman ng puso ko. Panay ang kagat ko sa ibabang labi sa tuwing kusang ngumingiti ang mga labi ko dahil sa sobrang kasiyahan.

Sabi n