Chapter 40 [My Knight]

Napakatagal at napakabagal ang takbo ng oras sa mga panahong kami na lang tatlo ang naiwan sa probinsiya. Nang araw na kausap nito si Jordan, nagpaalam din ito na uuwi na dahil gaya ng sinabi ni Jordan--- marami nga silang problema na dapat solusyonan.

At siyempre, dumating na din ang araw ng pag uwi namin sa Manila. Mahirap man pero kailangan. Matagal tagal na din kasi ang isang buwan na inilagi namin sa probinsiya na dapat ay dalawang linggo lamang. Napa- extend kami ng sobra dahil na rin sa kagustuhan naming maisama si tatay. Pero nagawa ko na ang lahat pero ayaw pa din niya. He wanted to stay kaya wala talaga akong magawa.

Hindi ko alam kung ano ang dapat kong gawin para mapa-oo ko si tatay na sumama sa amin. Lahat na ng pamimilit ay nagawa na naming mag iina--- waepek pa din.

Ang lagi nitong sagot sa ak

min ay ayaw niya iwang mag isa ang alaala ni nanay. He was tied on nanay's memories. Maski ako, madami akong alaala sa kanya sa lugar na iyon. Hindi naman kasi porke't umalis ak