Chapter 41 [Takot]

-Harve's point of view-

Nakatulala lang ako sa mga papeles na nasa aking harapan. Hindi ko magalaw ang mga iyon dahil lumilipad ang isip ko. Hindi ko man aminin sa aking sarili ay alam kong namimiss ko na sila. Ang kambal at lalo na si Rain.

Dalawang linggo na rin mahigit silang nasa probinsiya. At sa dalawang linggo na iyan--- ilang beses ko lang silang nakakausap. At kapag kausap ko ang kambal at hahanapin ang mommy nila--- laging may ginagawa at ayaw paistorbo. Halatang iniiwasan niya ako. Hindi naman ako manhid para hindi iyon mapansin.

Iniisip ko na lang na parusa iyon para sa akin. Dapat sinasamahan ko sila pero nandito ako ngayon at hindi man lang makabawi sa kanila. At kahit gusto ko silang puntahan ay hindi ko magawa dahil hindi ako makaalis dito sa opisina.

It's all because of that bastard.

May usapan kasi kami na kapag may importante siyang aasikasuhin--- I need to take place. Kahit nasa gitna pa kami ng bakasyon ay hindi ko siya natanggihan dahil iyon lang ang araw na nak