Chapter 39 [His friend]

-Rain's point of view-

Naiwan ni Harve ang kanyang cellphone. Nagpaalam ito kasama ng mga bata. Pupunta daw ito ng dalampasigan. Nag aya kasi ang kambal na maglalakad lakad sila. Balak ko ding sumunod sa kanila, nagbihis lang ako.

Ito kasi ang namimiss ko kapag umuuwi kami ng Manila. Masarap kasi sa pakiramdam na damhin ang ihip ng hangin habang naglalakad ka sa mababaw na parte ng dagat.

I was about to step outside when his phone rang on the top of the table. Nagdadalawang isip pa ako kung sasagutin ko ba ang tawag o hindi. I know what privacy means.

Kaya hinayaan ko lang na magring hanggang kusang mamatay. Kaso nagring ulit sa pangalawang pagkakataon. Tinitigan ko lang ang cellphone nito at hinayaang muli. Nagring ulit sa pangatlong pagkakataon, and that's when I decided to pick it up. Baka importante ang tawag. Ipupunta ko na lang sa kanya.

Kakalagay ko palang sa tenga ko nang mapangiwi ako sa lakas ng boses ng nasa kabilang linya.

"D*mn it, Harve!" Nanggagalaiti ang nasa kabilan