The Handprint of Depression

SINABI na ni Zach na hindi siya makakapunta ngayong gabi sa apartment ko. Busy daw siya sa wedding preparation nila ni Joven. Malinaw naman sa akin ang message niyang 'yon.

Kaya hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit sa kabila ng sakit, nando'n pa rin 'yung maliit na pag-asa— na baka matapos niya kaagad 'yung kailangan nilang gawin ni Joven— o baka gumawa ulit siya ng palusot sa fiance niya 'tapos ay didiretso siya rito at susurpresahin ako.

That little hope inside me made me hold on to Zach. Kahit sinabi na niyang hindi siya makakapunta, mas pinili kong pinanghawakan 'yung maliit na pag-asa na baka piliin ako ni Zach.

Pinanghawakan ko 'yung posibilidad na pumunta pa rin siya sa apartment ko gaya ng ipinangako niya sa akin. Kaya kahit hindi sigurado, nang makarating ako sa apartment ko galing ng university, kaagad akong naghanda ng pagkain.

I prepared dinner for the two of us, just in case Zach would choose to come over. I cooked his favorite pininyahang manok, the same level