Chapter 44

Hindi na mabilang ni Emory kung ilang beses na siyang humugot ng malalim na hininga. Hindi na rin niya mabilang kung ilang beses na siyang paulit-ulit na sumulyap sa wall clock ng kanilang sala.

She fidgeted her hand as she kept glancing on the envelope placed above the center table. Hinihintay niyang makauwi si Beau dahil ngayon na niya balak sabihin dito ang tungkol sa kanyang pagbubuntis. She couldn’t wait any longer. Ang sabi nga nila, the earlier, the better.

Emory glanced at the wall clock once again and checked her phone. Hindi rin tumatawag si Beau. It’s half past eleven, malapit nang maghating gabi. At magmula kanina ay hindi pa ito nakakauwi. Nag-aalala na rin siya para rito.

“Hija…”

Wala sa sarili siyang lumingon sa nagsalita at nakita si Manang Tere na palapit sa kanya. May dala itong isang baso ng gatas na mukhang itinimpla nito para lang talaga sa kanya. Hilaw siyang ngumiti sa ginang.

“Manang,” she greeted. “Gising pa po kayo?”

Ngumiti ito sa kanya at inabot sa kanya an