Share
Chapter 72
SenyoritaAnjihello po. i've been reading your comments and some are really hurtful. ito po ang dahilan kung bakit minsan wala na akong ganang magsulat sa kwento. but then, lahat ng sinimulan ay kailangan matapos. kaya't tatapusin ko na po ang story na 'to as soon as possible. kung ayaw niyo na po sa daloy ng kwento ko, you are free to ignore the story po. 'yon lamang po. have a nice day.
Kaugnay na kabanata
Running away from the Billionaire Chapter 73
Emory stared at Beckett who is now laying on the bed with sheets raised near his neck. Wala itong balak pansinin siya at alam niya ‘yon. Kilala niya si Beckett at alam niya kung anong klaseng bata ito kapag nagtatampo.Humugot siya ng malalim na hininga at naglakad palapit sa kama. She sat on the bed while still looking at Beckett’s back. Hindi pa rin ito humaharap. Nangpapanggap pa rin itong tulog. Akala mo naman hindi halatang gising ito.“Beckett,” she called but the little kid didn’t answer. “I know you can hear me.”No respond. Mukhang nagiging best actor na rin itong anak niya, ah. Alam na alam nitong papagagalitan niya ito.Blue went out to follow his father and she just let him. Sa kanilang dalawa, si Blue ang mabilis ma-attach at sobrang vocal nito pagdating na nararamdaman. Mabilis lang din i-please si Blue, ibang-iba sa kapatid nitong si Beckett. Sobrang hirap i-please ni Beckett. Mas matigas pa ang puso nito sa bato.And looking at the kid now, alam ni Emory na nangungulila
Running away from the Billionaire Chapter 74
“Mommy…” Yumakap sa kanya ang anak niyang babae na si Gem habang nakahiga sa kama. “Jeg savner dig. Jeg troede, du havde glemt mig.” [translation: I miss you. I thought you forgot about me]Niyakap niya ito nang mahigpit at hinalikan ang ulo nito. “Hvorfor skulle jeg glemme min smukkeste baby?” malumanay niyang sambit sa bata. [translation: Why would I forget my prettiest baby?]“Du besøgte mig ikke i flere dage,” mahinang sambit nito. [translation: You didn’t visit me for days.]“I’m sorry about that,” she whispered softly and kissed Gem’s temple. “Don’t worry. Mommy is going to stay by your side from now on.”“Ang sweet niyo namang tingnan, Ate.” Napatingin siya sa nagsalita at bumungad sa kanya ang kapatid niyang si Eli. “Paniguradong matutuwa si mommy kapag nalaman niya ang tungkol sa mga anak mo.”She smiled and nodded her head. “Kikitain ko rin sila. Hindi na muna ngayon. Gusto ko munang maging komportable ang mga bata sa kanilang ama bago ko sila ipakilala kay mommy, daddy, at
Running away from the Billionaire Chapter 75
“Wala na bang naiwan?” tanong niya kay Beau.Umiling naman ang binata sa kanya. Buhat-buhat nito sa braso si Emerald na mukhang wala nang balak tantanan ang kanyang ama. Mahina siyang napailing. Buhat naman ni Elijah si Beau habang si Beckett ay hawak ang kanyang kamay.Sa kanilang tatlo, si Beckett lang ang hindi trip magpakarga. Mas gusto pa nitong maglakad at minsan pa nga ay hindi na ito nagpapahawak sa kanya. Hindi niya tuloy maiwasang isipin na baka nagbibinata na itong limang taong gulang niyang anak.“Let’s go,” Beau said.Nauuna iting maglakad at sumunod naman siya habang si Elijha ay nakasunod sa kanya. Na sa sasakyan na ang mga gamit nila dahil nauuna na itong dalhin ng mga tauhan ni Beau. Nag-settle pa kasi sila sa payment sa front desk kaya’t hindi pa sila kaagad nakaalis.Pagkarating nila sa labas ng hospital ay bumungad sa kanila ang isang sasakyan. It was an expensive car, she know. Walang sasakyan si Beau na hindi mamahalin. Lahat ay mamahalin. Walang patapon.Binuksa
Running away from the Billionaire Chapter 76
Umupo si Emory sa isang upuan dito sa hardin. Tanaw na tanaw niya ang maaliwalas na kalangitan at ang pagkinang ng mga butuin sa kalangitan. It was captivating. Dagdag pa ang pag-ihip ng malamig na hangin na tumatangay sa mga takas niyang buhok.It was a moment of peace. She loves how the world is so silent at this moment. Tanging tunog lang ng kuliglig ang kanyang naririnig. She couldn’t sleep. Tulog na ang kanyang mga anak kaya siya nandito sa garden, mag-isa. And she loves the peace at the moment. Gustong-gusto niya ang katahimikan na ito.It took her some time bago mayroong umupo sa kanyang tabi. Agad siyang napalingon dito at bumungad sa kanya si Beau. Tahimik itong umupo sa tabi niya kaya’t agad siyang umusog para bigyan ito ng espasyo. “Why are you still awake?” he asked.Humugot siya ng malalim na hininga at muling tumingala sa kalangitan. “I can’t sleep.”“Why?”She bit her lower lip. Ang daming rason kung bakit hindi siya dinadalaw ng antok. She wanted to tell them the thin
Running away from the Billionaire Chapter 77
Abala si Emory sa pagluluto ng agahan. Hindi niya na maalala kung kailan siya huling nakapagluto ng agahan para sa kanyang mga anak. Usually, siya ang mahuhuling magising at may pagkain na sa mesa na pinagluto ni Selim.Kung nang nagdaang linggo ay papel at ballpen ang hawak niya pagkagising, ngayon ay sandok na at plato. Right now, she’s not Architect Emory Javier. She’s just Emory. The mother of the triplets. And this scene here in this kitchen reminds her of how Violet violently dragged her out and stomp on her tummy.Abala siya sa paghahalo ng mga ingredients nang marinig niya ang pagtunog ng doorbell. Nanigas ang kanyang buong katawan at pakiramdam niya ay naulit ulit ang nangyari. She turned off the stove and looked at the main door. Hindi niya alam kung ano ang kanyang gagawin. Ni hindi niya magawang ihakbang ang mga paa.“Ako na po, ma’am.”Halos mapatalon siya nang may magsalita sa kanyang gilid. Nilingon niya ito at nakita ang isang babae na nakasuot ng uniporme ng pangkasamb
Running away from the Billionaire Chapter 78
Tahimik na pinagmamasdan ni Emory ang ina ni Beau at ang mga anak niyang maglaro at mag-usap gamit ang lengwaheng ingles. Medyo nabubulol pa ang mga bata sa pagsasalita dahil hindi ito sanay sa wikang lengwahe.“Ang tigas mo rin e ‘no?”She didn’t have to turn her head to see who it was. Tinig pa lang at tono nito, alam na niya kung sino. Naramdaman niya ang pagtabi nito sa kanya at ang mahina nitong pag-ismid.“It’s good to see you again, Jessica.” Doon na siya lumingon at ngumiti. “How was life?”“Living so good, until you came back.”Mahina siyang natawa sa sagot nito at humugot ng malalim na hininga. Mahina siyang umiling habang nakangisi. “I see.”“Hindi ka pa rin nadadala, ‘no? Makapal pa rin talaga ang mukha mo. I heard, Violet dragged you and slapped you. Grabe naman ‘yan, Emory. Hindi ka na nahiya.”“Bakit ako mahihiya?” she asked and turned to Jessica. “I am the mother of his children, Jessica. And besides, Beau and Violet are not married. How about you? Hindi nga kita tinano
Running away from the Billionaire Chapter 79
Tahimik nilang binabaybay ang daan patungo sa hospital kung saan naka-admit ang kanyang Lolo. She called Elijah and he said their parents are there too. Siguro ito na ang magandang pagkakataon para ipakilala ang mga bata sa kanila. And besides, they have to sooner face reality.Ngunit hindi niya pa rin maiwasang kabahan. Alam niya namang tatanggapin ng kanyang mga magulang ang kanyang mga anak. Ang kinakabahala niya lang ngayon ay kung ano ang magiging reaksyon nila. Surely, her mom will ask her why she didn’t come to ask for help.Her monologues were interrupted when someone held her hand. Wala sa sarili siyang napatingin sa may gawa non at nakita si Beau. Sa halip na sa lever ang hawak nito ay sa kamay niya dumapo ang kamay nito. She thought he was just mistaken her hand as the lever, but when he squeezed her hand, that’s when she knew Beau is asking for her attention.“Anong iniisip mo?” he asked while his eyes are fixed on the road.“Wala naman,” agad niyang sagot. “Bakit? May prob
Running away from the Billionaire Chapter 80
They spent half of the day in the hospital. Nakakagulat nga na nagagawa ng mga anak niyang makipag-interact kahit na mayroong language ang kanyang mga magulang sa mga ito. Even Beckett became talkative today na kinakailangan niya pang titigan ito to make sure she’s staring at son, Beckett. Not Blue.And now, they are on their way home. Tulog ang mga bata sa backseat at mabagal ang patakbo ni Beau sa sasakyan lalo na ngayon at na sa kandungan niya si Emerald. Nakasiksik ang mukha nito sa kanyang leeg at mahimbing ang tulog. Mukhang hindi na naman niya ito mapapaligo dahil sa antok na antok na ang mga ito.“Do you still want us to go to drive thru?” tanong ni Beau.Umiling na siya. “H’wag na. Diretso na tayo sa bahay. Let the kids rest.”He nodded his head. Binaling naman niya ang atensyon sa labas ng bintana at humugot ng malalim na hininga. It’s half past eight in the evening and she can feel her body almost collapsing.Kung pagod ang mga bata ay mas pagod naman siya. Ilang araw na ri
Pinakabagong kabanata
- Running away from the Billionaire Author's Final Note
- Running away from the Billionaire Epilogue
- Running away from the Billionaire Chapter 87
- Running away from the Billionaire Chapter 86
- Running away from the Billionaire Chapter 85
- Running away from the Billionaire Chapter 84
- Running away from the Billionaire Chapter 83
- Running away from the Billionaire Chapter 82
- Running away from the Billionaire Chapter 81
