ISANG amused na tawa ang pinakawalan ni Calum bago nito kinurot ng bahagya ang pisngi ni Lena.“Syempre tungkol sa iyo,” anitong naupo sa tabi niya saka siya inakbayan.Sa ginawang iyon ni Calum ay biglang nakaramdam ng tila kapaguran ang dalaga. Hindi niya alam kung para saan ang kapagurang iyon. Pero kung mayroon man siyang isang bagay na natitiyak, iyon ang ang kaligayahang bigla niyang naramdaman ngayon.“Alam mo bang ang kailangan lang nating dalawa ngayon ay isang mabuti at magandang usapan para magkaunawaan?” ang pagpapatuloy pa ni Calum.Hindi maunawaan ni Lena kung para saan ang sinasabi iyon ni Calum. Pero bigla ay parang nakita niya sa katauhan ng binata ang matalik niyang kaibigan. Walang iba kundi si Marius. Sa naisip ay muli siyang napaiyak.“Hey! Bakit na naman?” tanong ng binata saka mahinang tumawa.Hindi maunawaan ni Lena kung sa papaanong paraan hindi siya napipikon kahit pa tumatawa si Calum sa ganoong mga sitwasyon. Siguro kung ibang lalaki ito baka napikon
“WOW,” ang tanging sinambit ni Calum. Tumango si Lena saka matamis na ngumiti. Deep inside nami-miss niya si Marius. Alam niya iyon at sigurado siya. At kung noon ang nakasaksak sa utak niya ay ang isang beses na namagitan sa kanilang dalawa, ngayon, nakatitiyak siyang ang malalim at magandang pagkakaibigan nila noon ang hinahanap niya. Iyon ang dahilan ng madalas na kalungkutan niya. Huli na nga lang siguro para sa kanya na mapagtanto iyon. At kung tutuusin, hindi niya iyon mare-realize kung hindi lang dahil sa ginawang ito ni Calum. Kung hindi lang dahil sa pag-uusap na ito.“Pero wala na siya,” iyon ang malungkot na pagtatapat ni Lena sabay lingon sa binata.Noon niya nakitang nagsalubong ang mga kilay ni Calum dahil sa sinabi niya. “You mean, dead? Patay na ang bestfriend mo?” tanong-sagot ng binata sa tono na tila humihingi ng paglilinaw sa sinabi niya.Magkakasunod na umiling si Lena saka humugot at nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga. Kahit ilang beses pa yat
"NINONG MARIUS!" iyon ang pamilyar subalit maliit na tinig na narinig ni Marius habang naglalakad siya sa isang mall. Pagkagaling kasi niya sa trabaho ay dito siya nagtungo para bumili ng mga kailangan sa isang bookstore."Ninong! Ninong Marius!" noon na nga sinimulang hanapin ng binata ang tinig na talagang nagdala ng kakaibang haplos sa damdamin niya.
"OH please, Marius, slow down," nang pakawalan ni Marius ang mga labi ko mula sa mapupusok at nakakapaso nitong mga halik ay iyon lang ang nasabi ko."Sam, I want you right now," ang sa halip ay isinagot niya sa sinabi ko saka ako itinulak sa dingding ng hotel suite nito.Narinig ko pa ang pagtunog ng lock ng pinto at hindi ko maintindihan kung bakit lalong nagtumindi ang init na nararamdaman ko dahil doon."Please, ano ka ba," ang muli ay pakiusap ko kay Marius nang maramdaman ko na unti-unti na niya akong hinuhubaran.Hindi siya nagsalita at sa halip ay ipinagpatuloy ang ginagawa nitong paghalik sa akin.Masyadong malakas ang boltahe ng kuryenteng nililikha ang mga haplos at halik nito sa akin at kahit hindi ko aminin, nararamdaman ko ang unti-unting pagkatunaw ng lahat ng tatag na inipon ko simula nang una kaming magkita.Tama. Hindi ako magsisinungaling sa parteng iyon.Hindi ko malilimutan kung kailan ko unang nakita si Marius dahil nang araw na iyon ay sinimulan na niya akong bi
ANG sumunod na mga nangyari ay hindi ko na lubusang napansin. Nawala ako sa sarili ko dahil sa paraan ng pagsuyo ng mga labi ni Marius sa mga labi ko. Dahil gaya ng sinabi ko, napakasarap niyang humalik. Napakahusay humaplos ng mga labi nitong parang wala yatang balak na pakawalan ang sa akin. Noon ko literal na naranasan ang pangapusan ng paghinga. Dahil sa pusok ng mga halik niya, hindi ko alam kung ilang beses ako humangi ng malalim sa tuwing magkakaroon ako ng pagkakataon na sumagap ng hangin kapag nagkakaroon ng kahit maliit lamang na espasyo ang mga labi naming dalawa.Lalong nag-init ang nararamdaman ko nang hawakan ni Marius ang dalawang kamay ko saka niya iyon inilagay sa ibabaw ng ulo ko. Ganoon pala iyon, may mga ayos o posisyon na sa nakapag-iinit ng pakiramdam. At lalong nagtumindi iyon nang ang isang kamay naman niya ang naramdaman kong pumiga sa hiyas na nasa pagitan ng aking mga hita.Umungol ako dahil sa naramdaman kong malakas na boltahe ng sensasyon na gumuhit sa k
NANGINGINIG ang buong katawan ko dahil sa matinding sarap. O hindi ko alam kung sapat ba ang salitang iyon para ipaliwanag kung gaano katindi ang epekto sa akin ng ginagawa ng daliri ni Marius.Hindi ako naive sa ganoon mga bagay. Dahil kailangan kong aminin na may mga pagkakataon na nakapanood ako ng mga pornographic videos. At ngayon ko lubusang naunawaan kung bakit ganoon nalang ang epekto ng mga babaeng porn stars na nakikita ko noon. Talaga nga palang napakasarap ng ganito at ako santa para sabihing hindi ko na ito uulitin.Aware ako na maraming beses pa itong mangyayari. At open ako sa possibilities dahil ang totoo may bahagi ng pagkatao ko ang ginising ni Marius na alam kong sa kaniya ko lamang kayang ibigay. Oo, iyon ang totoo. At alam ko rin na sa kanya lamang ako magiging tuluyang mahina. Sa kaniya lamang ako paulit-ulit na bibigay.Naputol ang pag-iisip ko nang maramdaman kong binigla ni Marius ang sumunod na pagpasok ng daliri nito sa aking pagkababae. Umungol ako at hindi
KATULAD ng sinabi ni Marius sa akin, sinubukan niyang maging marahan. Totoo naman iyon, naging marahan ang paggalaw nito pero naroroon parin ang panunukso. Lalo nang maramdaman ko ang ari niya na nasa unahan na ng aking pagkababae.Hindi pa man iyon tuluyang nakakapasok ay ramdam ko na ang hindi maipaliwanag na sensasyon at masarap sa buong katawan ko. Hanggang sa unti-unti, nararamdaman ko na ang tila ba humihiwang sakit sa ibabang bahagi ng aking katawan. Masyadong malaki at makisig ang pagkalalaki ni Marius at iyon ang isa sa mga dahilan kaya naging mas masakit ang nararamdaman ko. Nanginginig ang mga kamay na kumapit ako sa kaniyang mga braso habang patuloy ito sa tila ba panliligaw sa pagkababae ko upang tuluyan iyong makatuloy doon."M-Marius," ang nasambit ko kasunod ang isang mahinang paghikbi. Hindi ko narin napigilan ang pag-agos ng aking mga luha dahil sa habang tumatagal ay lalong nagtutumindi ang sakit na nararamdaman ko.Noon ako niyuko ni Marius saka hinalikan sa akin
Andrew and Lana's Wedding..."LET'S go sweetie, hayaan muna natin si Mommy mauuna na tayo sa church para hintayin doon si Mommy," ang malambing kong paliwanag sa pamangkin kong si Andrea na nang mga sandaling iyon ay ayaw talagang iwan ang ina nitong si Lana na hindi pa tapos ayusan ng stylist na kinuha ng kuya kong si Andrew."Pero Tita Sam gusto kong samahan si Mommy," giit ni Andrea na sa kabila ng pagtanggi nito ay nagawa paring iabot sa akin ang maliit niyang kamay.Natawa ako ng mahina saka nakangiting sinulyapan si Lana na tahimik na nakikinig lang sa usapan namin ng kaniyang anak. "Si Daddy nalang muna ang samahan mo tapos si Mommy sasamahan ni Lola," ang tinutukoy ko ay ang tiyahin ni Lana na si Mama Cecille.Noon ko nakitang lumabi ang maganda kong pamangkin. Kahit hindi naman sabihin obvious na photocopy ko ang batang ito. At kapag tinitingnan ko siya parang tinitingnan ko ang batang version ng sarili ko."Mauna na kami," paalam ko kay Lana kasabay ng isang simpleng senyas