KUNG tutuusin dapat sanay na ako sa ganoong pamamaraan ni Marius. Dapat sana ay sanay na akong nararamdaman sa istilo at dahas ng mga halik niya. Dahil palagi noon ganoon naman talaga ang ginagawa niya. Ang mga warnings niya sa akin ay naipararating niya sa akin kung paano niya ako halikan.Hindi rin naman ako nagpatalo. Hindi ko binitiwan ang pagkalalaki niyang alam kong mamaya lang ay magiging dahilan ng walang katapusang pag-iingay na maglalandas sa lalamunan ko. At gaya ng sinabi niya sa akin kanina, ang mga iyon ang isa sa mga na-miss niya sa akin.Kahit pa sabihing malaki ang galit ko kay Marius hindi rin naman ako magiging maramot sa kanya. Give and take lang. Dahil gusto ko rin namang maging mapagbigay siya sa akin sa pagkakataong ito.Sino ba namang babaeng nagmamahal ang aayaw sa isang nakakapasong sandali kasama ang lalaking ito? Dahil ako, kahit ilang beses pa gaya ng nasabi ko na, willing akong magpaubaya kay Marius ng paulit-ulit. Ibibigay ko sa kanya ang katawan ko. Per
ISANG pamilyar na pagsibasib ag tila lubid na humila sa akin pabalik sa kasalukuyan. Noon ko lang din napagtanto na sinimsimulan na palang lapastanganin ni Marius ang pagkababae ko gamit ang bibig niya. At napakasarap niyon. Sa hindi ko namamalayang pagkilos ay nagawa palang baguhin ni Marius ang posisyon naming dalawa. Dahil sa pagkakatanda ko ako ang kaninang sumusuyo sa pagkalalaki niya. Sa naisip ko ay agad na nabuhay ang pakiramdam na parang hinahamon ako ng lalaking ito. Na parang gusto niyang subukin ang kakayahan ko. O baka naman ay nitong magpatalo at gusto nitong patunayan sa akin na wala pa rin itong pinagbago na mahusay pa rin ito sa pagpapaligaya ng babae. Bagay na hindi ko na rin naman ipinagtataka dahil alam kong natural na iyon sa kanya.Ilang sandali pa at muling sinupsop ni Marius ang bukana ko. Dahilan kaya muli akong napasinghap gawa ng matinding sensasyong naramdaman ko.Sa tingin ko ay sinadyang gawin sa akin iyon ni Marius. Marahil napansin niyang lumilipad ang
GAYA ng madalas mangyari sa akin, literal akong napanganga na para bang tinamaan ng kidlat dahil sa ginawang iyon ni Marius. Ramdam na ramdam ko ang mainit niyang dila sa hiwa ko. At iyon ang nagdulot at nagparamdam sa akin ng hindi makataong agos ng kuryente sa bawat himaymay ng katawan ko.“Oh, goodness, keep going!” utos ko kay Marius.Nang hindi ako makatiis ay mas pinili kong ibaba sa sofa ang ulo ko saka ipikit ang mga mata ko. Nanginginig ang buong katawan ko. Pero napakasarap ng ginagawa ni Marius. At kahit sa isip ko lang ay paulit-ulit at sa hindi mabilang na beses ay nagawa ko nang magmura.Naghahabol ako ng paghinga. Muli akong dumaing at nagpatuloy pa rin si Marius sa paglalabas-masok ng dila niya sa hiwa ko. Hanggang nang sa hindi na nga ako nakatiis. Kusang kumilos ang mga kamay ko saka maingat na sumabunot kay Marius. Ang ginawa kong iyon naman ay para ang nagbigay ng signal kay Marius upang bigyan ako ng mas malupit pag pagsuyo. At sa puntong iyon nga ay muli na nama
HINDI na ako umaasa pang babaguhin ni Marius agad-agad ang ayos naming dalawa. Kung tutuusin, ako ang nakaibabaw. Ako ang nakaupo sa kandungan niya. Dapat ako ang may kontrol sa sitwasyon. Pero hindi ganoon ang nangyari. Dahil eventually, para lang akong iniligay niya doon upang patuloy na parusahan.Maintained ang timbang ko. Hindi ako mabigat at para kay Marius alam kong sing-gaan lang ako ng dahon. Pero sa kabila niyon ay kitang-kita ko pa rin ang nagngangalit nitong muscles at ugat sa braso sa bawat sandaling pinipili nitong igalaw ako.Hindi naging mahirap para kay Marius na manipulahin ang sitwasyon. Hawak pa rin niya ang puwitan ko habang patuloy niya akong isinasalya paupo sa kandungan niya. At ako, parang inalisan ng dila. Walang masabing kahit anong salita. Para akong isdang inalis sa tubigan. Naghahabol ng paghinga. At higit sa lahat, parang isang inakay na hinihintay ang inang ibon upang bigyan ako ng makakain. Dahil nanatiling nakanganga akong bibig ko. At doon kumakawal
SA ganoong pamamaraan ipinagpatuloy ni Marius ang pagpapaulan ng kaligayahan sa akin. Nasa ibabaw pa rin naman niya ako. Pero katulad ng madalas mangyari, kontrolado niya ang lahat ng nangyayari. Hinayaan ko siya. Alam ko namang alam niya ang ginagawa niya.Knowing him, hindi lang iilang beses nang nagawa niyag magpaligaya ng ibang babae. Sa isiping iyon ay isang katanungan ang naglaro sa isipan ko.Kung sakali bang gustuhin kong maulit ito nang hindi ko inaamin ang totoo kong nararamdaman kay Marius. Ano na kaya ang kaibahan ko sa ibang babaeng nakasama nito? Ang mga babaeng nahumaling rito na nagawa nitong ikama. Kahit kung tutuusin walang mutual understanding katulad ng sa amin.Muli akong napadaing sa naramdaman ko na namang pagtama ng pagkalalaki niya sa kaibuturan ko. Hinihingal na ako, sa totoo lang. At alam kong aware doon si Marius. Pero mukhang wala naman siyang planong ihinto ang ginagawa niya. Dahil nakikita niyang gustong-gusto ko ang lahat ng iyon.“Oh, Marius, malapit
MABILIS kong iniyakap sa matipunong katawan ni Marius ang dalawang braso ko nang magkaroon ako ng pagkakataon. Ibig sabihin, binitiwan rin niya ang mga kamay ko. Pero syempre ginawa niya iyon dahil sa mga hita ko naman siya kumapit. Dahil sa ginawa niyang iyon ay agad akong napadaing gawa ng matinding pressure na naramdaman ko habang nilalapastangan niya ang pagkababae ko. Nawala rin sa pagkakakayakap a kanya ang mga bisig ko dahil kusa siyang kumawa nang simulan niyang paulanan ng hindi makataong pagpapasinaya ang aking kasarian. Napasigaw ako. Malakas ang sigaw na pinakawalan ko. Hindi ko napigilan ang sarili ko dahil ang totoo nabigla rin ako sa ginagawang iyon ni Marius. Masyado niya akong inilutang sa alapaap dahil sa nakakatakot na kaligayahang biglang gumahit sa pagkatao ko gawa ng naging pagkilos niyang. “Marius, oh goodness papatayin mo ba ako sa sarap?” ang padaing kong tanong saka ko iyon sinundan ng isang pino subalit mahabang halinghing.Isang simpleng ngiti lang ang
NARAMDAMAN ko na lalong naging intense ang sumunod na pakiramdam na ibinigay sa akin ni Marius. Walang nagbago sa ritmo ng paggalaw niya. Pero gaya ng sinasabi ko na kanina, may kakaibang bigat ang ginagawa at pananalasa nitong hindi ko maipaliwanag kung paano nito nagagawa.Maingat na maingat si Marius. Pero sa kabila ng lahat ng iyon ay ramdam ko rin na malapit na akong mabaliw sa lahat ng ginagawa niya. Ang bawat paghugot ang pagpasok niya ay sensitibong-sensitibo sa pagkababae ko. Ramdam ng labi ng pagkababae ko.“What do you think?” ang tanong na iyon ni Marius ang tila ba lubid na humila sa akin pabalik sa kasalukuyan.Paano ba nagawa ni Marius na tanungin ako ng ganoon nang hindi man lang naapektuhan ang tono ng pananalita nito? Parang napakahirap namang isipin o hulaan ang lahat ng susunod na pwedeng ikilos niya.“Am I doing great?” tanong muli niya nang manatili akong tahimik at hindi nagsasalita.Dumadaing lang naman kasi talaga ako. Dahil nga masyadong nakakawala sa huwisy
“OH, no, you can’t!”Mga salita ni Marius na paulit-ulit na nag-echo sa pandinig ko. Pagkatapos niyon ay hinawakan niya ang balakang ko saka iyon hinila pabalik sa normal nitong posisyon upang maipagpatuloy ang hindi makataong paghampas nito ng kaligayahan sa akin.Kung mayroon man akong dapat pagsisihan nang mga sandaling iyon ay ang katotohanang mas naging malupit na si Marius sa sumunod nitong mga pananalasa. Iyon ang totoo. Kung kanina ay mahinahon at may pag-iingat sa mga kilos ni Marius, ngayon ay parang nagmamadali na ito. Sa paraang tila ba mauubusan ito ng panahon. Alam ko naman kung bakit. Dahil iyon sa naging pagkilos ko.“Slow down, please!” pakiusap ko pa kahit pa alam ko sa sarili kong hindi niya ako pagbibigyan sa hinihingi ko.Hindi siya sumagot. Sa halip ay ibinalik nito ang isang pamilyar na pattern na ginagamit nito sa akin sa tuwina. Bahagya nga lang na nabago ang pattern na iyon. Dahil gaya na rin ng nasabi ko na ay bumilis ito. Naging mas mapanganib ang bawat pa