Chapter 22.9

Naalimpungatan si Vena nang marinig niya ang pag- ring ng kaniyang cellphone. Wala siyang ideya kung anong oras na ng mga sandaling iyon. Awtomatiko naman siyang napatakip ng kumot sa knaiyang ulo dahil wala siyang planong sagutin ang tawag. Wala siyang pakialam kung sino pa iyon isa pa ay antok na antok siya. Ngayon lang siya ulit nakatulog ng ganun kahimbing pagkatapos na maisugod sa ospital ang kaniyang ama. Bumabawi pa lamang siya ng kaniyang puyat sa totoo lang at isa pa ay doon lang siya talagang nakakapagpahinga kapag natutulog siya sa dami ng iniintindi nya nitong mga nakaraang araw.

Paniguradong titigil din ang pag- ring nito kapag hindi niya iyon sinagot. Napapikit siya ng mariin ng tuluyan na ngang mamatay ang pag- ring at matutulog na sana siyang muli nang muli na naman niyang narinig ang pag- ring ng kaniyang cellphone. Pangalawang tawag na iyon ng kung sinumang tumatawag sa kaniya at nasisiguro niyang importante nga iyon dahil hindi naman tatawag ang isang tao ng paulit-