Chapter 7

Bumalik ako sa reyalidad ng marinig ko ang pagkatok ni Manang sa pinto ng kuwarto ko.

"Hijo, kumain ka muna," marahang sabi ni Manang.

"W-Wala po akong ganang kumain Manang!" sigaw ko upang marinig niya.

"Hindi ka na naman kakain? Hindi ba't nangako ka kanina sa akin na kakain ka ng luto ko ngayong hapunan?" nagtatampong sumbat ni Manang.

Napapikit na lang ako dahil sa sinabi ni Manang at tsaka saglit na nag-isip. Siguradong magtatampo sa akin si Manang kapag hindi ako kumain. Pero sigurado rin ako na magagalit siya pagnakita niya ang itsura ko ngayon at ng kamay ko na puro sugat.

"Pababa na po! Magpapalit lang po ako saglit ng damit!" sigaw ko.

Narinig ko ang pagbuntong hininga ni Manang bago siya muling nagsalita. "O, sige. Hihintayin kita sa baba. Bilisan mo magbihis at baka lumamig na ang pagkain," bilin ni Manang.

"Opo, Manang!" sagot ko. Hindi