CHAPTER 39

"Humihingi ka ba ng tawad sa akin dahil sa tama ang kung ano man ang iniisip ko ngayon, Tamara?" tanong ni Maribel kay Tamara sa seryosong tinig. Binitawan din nito ang hawak-hawak na sandok para mataman siyang matitigan sa kanyang mukha.

Mariing napalunok si Tamara kasabay ng pagyuko niya ng kanyang ulo. Ni hindi niya alam kung ano ang isasagot sa kanyang ina kaya sa halip na magsalita pa ay napatango na lamang siya.

Ilang sunod-sunod na pagtango ang kanyang ginawa bilang sagot sa tanong nito. Hindi man tuwiran ngunit naiintindihan niya kung ano ang ibig nitong malaman. At walang balak na magsinungaling si Tamara. Ngayong kaharap niya na ang kanyang ina ay gusto niya ring sabihin dito ang totoo.

"S-Sino? Kailan, Tamara? A-Ang ibig kong sabihin..."

Maribel stopped talking. Mistula bang wala itong mahagilap na tamang salitang idudugtong sa kung ano man ang nais nitong sabihin sa kanya.

Napaangat ng kanyang ulo si Tamara at matapang na sinalubong ang mga titig ng kanyang ina. Agad pang