As soon as we got at Enver’s house, I immediately got a key to opened the door. Dineretso ko siya agad sa kwarto niya, tinanggal ang mga sapatos at damit niya.Kumuha na din ako ng maliit na palanggana at towel para mapunasan siya. Kapag kasi ganitong lasing siya ay hindi siya makatulog ng maayos at mabilis mainitan.Nilagay ko sa table na nasa gilid ng kama ang palanggana at inalis na ang lahat ng suot ni Enver pagkuwa’y sinimulan ng punasan ang katawan ni Enver.Matapos iyon ay akma na akong tatayo para dalhin ang palanggana sa banyo ngunit bago ko pa iyon mahawakan ay bigla na lang hinablot ni Enver ang kamay ko at hinila ako pahiga sa tabi niya.Mahigpit din niya akong niyakap kaya wala akong pagkakataon para makapiglas.“Akala ko ay natutulog ka?” Hinayaan ko na lang siya. Aminim ko man o hindi ay alam ko sa sarili kong nami-miss ko din ang ganitong pagkakataon.“Nagising ako nang simulan mo akong punasan,” mahina niyang sabi.“Are you still drunk?”Naramdaman ko ang pag-iling ni
Matapos magbabad sa maligamgam na tubig ay agad na akong nagbanlaw. At ibinalot ko na lang muna ang sarili ko ng towel na ibinigay sa akin ni Enver at pumunta sa walk-in-closet kung nasaan ang mga gamit namin.And I was shocked to see that everything was still in order even though he only spent his time here every weekend.Kahit ang mga gamit ko na hindi ko dinala sa pag-alis ko noon ay maayos pa ding nakasalansan dito na para bang hindi ako umalis sa bahay na ito.Well, this house is the same house he provided to us when we decided to live separately from his family. And we spent the three years of our marriage here.I just took a nightie and wore it because I know that I will be spending the rest of the night here before coming down the stairs.And I can’t help but feel nostalgic as I looked around the house. I remember everything that happened here and I am kinda relieved that most of it is the part where we were both happy with each other.Well, I can still remember all the things
Enver told me everything. And one thing is clear to me now.What happened in the past is part of his father’s plan.He was the one who used the woman that drugged Enver, had sex with him when he was unconscious, and took a picture of them, naked.And apparently, that woman is head-over-heels with Enver and will do everything she can to make him hers. Their parents wished for them to be together when they were still young but that didn’t happen because Enver met and married me.Kaya naman gumawa sila ng paraan para unti-unti kaming paglayuin.Sinadya nito na dalhin si Enver sa main branch ng kumpanya nila upang malayo sa akin sa pag-aakala na mababawasan ang pagmamahalan nain. They even try to ruin his trust on me, but thanks to Dashiel who always looking out for me, they never succeed on that.And their last resort is the one that really put our relationship to an end.His father organized a party for their plan. They wanted to make something that would help them control Enver and the
“So? Ano na ang plano natin ngayon?” tanong ni Enver habang tinutulungan ako sa pagbubutones ng polo na suot ko. “Okay na tayo, hindi ba? Gusto kong bumawi sa limang taon na magkalayo tayo kaya baka pwedeng bumalik ka na dito.”“Are you kidding me?” sabi ko sa kanya. “Ang layo nito sa opisina mo. Isa pa, may kontrata ang apartment na inuupahan ko kaya hindi ako pwedeng basta na lang umalis doon. May business din ako na kailangan na asikasuhin at hindi ko iyon pwedeng basta na lang isara.”Isa pa, hindi ko alam kung paano ko ipapakilala si Millie sa kanya. Hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon niya kapag nagkaharap sila.“Then, hindi pa din tayo magkakasama?” Lumungkot ang mukha niya.“I can stay over to your condo once in a while,” He has a condominium unit not far from Raiden at doon siya madalas mag-stay kapag may trabaho siya. “And just so you know, I am thinking of staying at Raiden as one of your secretaries.”Nanlaki ang mga mata niya. “What?”Tumangu-tango ako habang mal
Nang huminto ang sasakyan ni Enver sa tapat ng gate kung nasaan ang apartment ko ay agad kong inilibot ang tingin sa paligid.At nakahinga ako ng maluwag nang makitang wala si Millie sa labas.Ipapakilala ko din naman sila sa isa’t-isa pero gusto ko munang pagplanuhan nang sa gayon ay hindi sila mabigla.Well, hindi ko naman sinisiraan si Enver sa anak niya. But I always make sure to tell her that even if we let her father be involved in our lives, we will never be a whole family again.Iyon kasi ang inaasahan ko noon dahil nga itinatak ko sa isip kong niloko niya lang ako at hindi itong na-frame up lang siya ng tatay niya at ng babaeng baliw sa kanya.Gusto ko munang ayusin ang mga bagay na iyon bago sila tuluyang magkita.“So, this is where you hide from me,” sambit ni Enver nang makababa kami ng sasakyan. Iginala niya ang tingin at napailing na lang tsaka tumingin sa akin. “Even though you were just in the city where I build Raiden, you still manage to make sure that I won’t reach
Just like what I told Enver, I cooked food for him and went to his office.And since Ferry and Castiel were already at my apartment, I told them to watch over Millie for a while. Well, they just slept beside my daughter right after they cried so hard because of our drama earlier.“You are really here,” Enver said as I entered his office. He looked surprised, especially when he saw the paper bag in my hand.“I told you I will bring you food.” I put it on his table. “Did you finish your work?”He nodded and showed me the folder in front of him. “This is the last one. Lucien is also here and dropped this.”Kinuha ko iyon at tiningnan. “This is not urgent so you can do this on Monday.” I put it in the shelf. “And you will eat this.” Nilagay ko sa harap niya ang mga tupperware kung saan nakalagay ang pagkain na niluto ko. “It was just a simple pork and vegetable dish with rice.”He smiled. “Did I mention that I also miss the food that you cook?”“No,” I said. “But I know so here is it.” Ki
Kinakabahan ako para sa araw na ito.Nandito pa kami ni Enver sa opisina niya. Mayroon pang mga tinatapos na papeles para sa mga sasakyan na darating sa shop. At ilang oras mula ngayon ay pupunta na kami sa birthday party kung saan sila magkikita ng anak namin.At kanina pa nanlalamig ang mga kamay ko dahil natatakot ako na nae-excite sa magiging reakyon niya.Though, inaasahan ko naman na magagalit siya sa akin.Limang taon ang ipinagkait ko sa kanilang magkasama kaya hindi ko siya masisisi. Ang gusto ko lang ngayon ay mabuo ang pamilya namin kaya nakahanda akong harapin ang magiging galit niya sa akin.Pero lihim ko ding ipinapanalangin na sana ay maintindihan niya kung bakit ko iyon ginawa at hindi na masira ang buong party ni Millie.Gusto ko lang na maging masaya sila para sa araw na ito.Huminga ako nang malalim nang bumukas ang pinto ng elevator at bumungad sa akin ang palapag kung nasaan ang opisina ni Enver.Galing kasi ako sa ibaba at bumili ako ng maiinom naming dalawa.Aga
Tahimik si Enver sa buong byahe namin papunta sa birthday party ni Millie.Pinili niya kasing makita muna ang anak namin at sinabi niyang mamaya na kami mag-usap uli kaya agad kaming umalis ng opisina.At sa totoo lang, hindi ko alam kung galit ba siya sa akin. Wala kasi siyang emosyon na pinapakita at iyon ang nagpapakaba sa akin. Gusto ko man siyang kausapin ay hindi ko magawa lalo na’t alam kong hindi niya gusto ang ginawa kong pagtatago kay Millie sa kanya.Hanggang makarating kami sa clubhouse ng subivision namin.Nag-message agad ako kay Ferry at sinabing papasok na kami sa loob ng party nang sa gayon ay maihanda na niya si Millie.Ngunit bago pa man kami makapasok sa mismong venue ay bigla na lang lumabas si Millie para salubungin kami kaya agad silang nakaharap ni Enver.Natigilan si Millie habang nakatingin sa ama. Ganoon din si Enver na hindi alam kung ano ang gagawin kaya agad akong lumipat sa tabi ni Millie at naupo upang magkapantay kami.“Baby, this is Enver Andrius, you