Lumingon si Grey sa mga babae. Binanggit ba nila ang pangalan niya?Ngumisi siya. Hindi niya lang ito makontrol. Pinag-uusapan siya ng mga babae at hindi nila alam. Sobrang nakakatuwa! Lumingon sa kanya ang mga babae na parang joker. "Bakit ka tumawa?" "Hindi ako natawa, I chuckled," pagtatama ni Gray na may kasamang sarcasm. Binigyan siya ng unang babae ng masamang tingin. "Whatever! All I want to know is why you did that thing you just did. Ano bang nakakatawa sa pinag-uusapan natin?"Napangisi si Gray. " Pinag-uusapan mo ang pang-aakit sa isang tao kung kailan dapat mong talakayin ang pag-unlad. That's gold-digging!" Inilagay ng ginang ang kanyang mga kamay sa kanyang baywang. " Hoy, tumigil ka! Pinag-uusapan namin ang kasamahan mo. Hindi ba't si Grey Fox ay isang lalaking katulad mo? Kayang-kaya niya ang hindi mo kaya. Kaya ka niyang bilhin ng isang daang beses." Tumawa ulit si Grey. "Hindi, hindi niya kaya ‘yun," bahagyang umiling siya. Saktong sasabihin niya sa kanila
Bumuntong-hininga si Caramel."Aalagaan kita ng mabuti," patuloy niya. "This guy don't deserve you a bit," sumulyap siya kay Grey. "Mukhang talunan siya, at hindi dapat kasama ng mga natatalo ang mga babaeng kasing ganda mo," pagmamalaki niya."Anong kalokohan ang ginagawa mo?" Kumukulo na sa galit si Gray.Lumingon sa kanya ang lalaki. “You are not worthy of her and you know that. Baka gusto mo lang siyang snitch off."Sige! Ang taas niyan!" ungol ni Gray habang tumatayo.Bago pa makakurap ang lalaki, bumangga ang kamao ni Grey sa mukha niya at napaatras siya. "Ano ba!" Huminga ang lahat sa paligid niya, gayunpaman, hindi pa tapos si Grey. Siya ay nagngangalit sa galit habang siya ay gumagalaw palapit at hinila siya pataas sa kanyang kwelyo. May dugo na sa ilong niya. "What the fuck did you say I was? Kailangang parusahan ang mga katulad mo!" Bulong niya at sinubo ang kanyang tiyan. Napabuga ng dugo ang lalaki."Ano ba! Papatayin niya siya!" Isang boses ang sumigaw mula sa
Mabilis na nag-isip si Grey. Walang kailangang magsabi sa kanya kung ano ang mangyayari sa mga taong lumabas sa bar ilang minuto ang nakakaraan."Grey!" Biglang sumigaw si Caramel na ikinawala ng isip ni Gray. Napakurap siya ng isang beses at tinitigan siya. "Oo, anong sinabi mo?" Napabuntong-hininga si Caramel. "Nagsisinungaling ka ba sa kaibigan ko?" Umiling si Gray. " No, pero I think I have a place to be now. And don't forget that I'm your friend's husband and I need to quick home now or baka isipin niya na nagloloko ako."Humalakhak si Caramel. " Bakit siya mag-iisip ng ganyan? Hindi ka naman niya gusto." Bumuntong hininga si Gray at bumangon. " I know but I have to leave right now. Pwede ba kitang ihatid?" Tumango si Caramel at sa wakas ay tumayo pagkatapos ng maraming pag-aalinlangan. "Dapat tayong magkita sa ibang pagkakataon."Dumaan si Grey sa tapat ng kalye at ibinalik ang tingin sa mga lalaking tumatakbo sa likuran."Saan ang bahay mo?" Tinanong niya ang kany
Mabagal at tahimik ang biyahe pabalik sa bahay ng mga Lucy.Nakaramdam pa rin ng kirot si Gray sa kanyang mga kamay dahil sa pagbugbog sa limampung lalaki. Isang bagay na matagal na niyang hindi nagagawa. Huminto siya sa harap ng bahay at huminga ng malalim bago siya bumaba. Naglakad siya papasok ng bahay, dahan-dahan. "Kung ganun hindi ko alam kung may magagawa ako tungkol dito. Hilingin na lang natin na sana kausapin ni Ken si Alfred, baka makatulong siya," sabi ni Benjamin."Kailangan nating magkaroon ng suporta sa King's Corp kung gusto nating gawin ito. Marahil, dapat tayong humingi ng tulong sa foxgreen holdings," mungkahi ni Emma. "No mom! There's no fucking way we will try to meet Hercules. Wala pang nakakita sa kanya," argued ni Avery. "Baka tutulungan tayo ni Chris," sa wakas ay sinabi ni Emma, na may pahiwatig ng pagkatalo. "Well, I will gladly finalize your marriage. Ano ba ang nagawa ni Gray para sa atin?" Ngumisi siya. Pumasok si Grey sa loob, iniisip ku
Kitang-kita sa mga mata ni Avery kung gaano katindi ang galit niya, sa katunayan, mukhang magwawala siya, halos maging pula ang mga mata niya.Kinuha niya ang phone niya at tumalikod para lumabas ng sala. Sinundan siya ni Gray. "Maaari kitang tulungan sa problemang kinakaharap mo," he blurted out pero mabilis itong pinagsisihan. Muli siyang nilingon ni Avery, na puno ng poot ang mga mata. " Stop saying nonsense, Grey. Wala ka talagang magagawa." " Pero may trabaho ako ngayon. Manager na ako ngayon sa kumpanya ni Alfred," deklara niya."Oh," she smirked. " Do you think that shows your position is permanent? Baka tratuhin ka ni Alfred ng maayos ngayon pero baka magsawa siya sayo bukas. Baka itapon ka niya na parang basura! Hindi mo ba gets?" Ipinaliwanag niya. Saglit siyang tinitigan ni Grey. "Hindi niya kaya," itinuro niya. Napabuntong-hininga si Avery. "How the heck did I end up with you Grey? Paano ka nakapasok sa kwarto ko? Paano mo sinira ang buhay ko?" Napasigaw siya sa
Mabilis na nakawala si Emma sa ulirat at sinabi kay Gray na wala na siyang magagawa para kay Avery lalo na't ang karapatan niya bilang tagapagmana ng mga ari-arian ng kanyang lolo ay inalis na sa kanya. Nabigla pa rin si Benjamin at kahit na kakaunti ang tiwala niya kay Grey, gusto niya talagang tumulong. "Let's go," lumingon si Gray kay Avery at napansin ang patak ng luha sa pisngi ni Avery. Natahimik sandali si Avery na parang may iniisip. Then she slowly turned to look at him, malamig na ang titig niya. "Pumunta saan? Siguradong baliw ka!" Dumura siya, kinuha ang kanyang bag, at galit na naglakad palabas ng silid.Sinundan siya ni Gray. "Hoy, Avery!" Tawag niya, saka huminto nang huminto siya sa harap ng sasakyan ni Grey at binigyan ito ng malalim na pagsusuri. "Ito ang sasakyan mo?" Naguguluhang tanong niya. Ngumiti si Gray at naglakad palapit sa kanya. "Oo, akin na. Gusto mo ihatid kita?" Ngumisi si Avery. " Sa bagay na ito? Parang galing sa bin?" Nagsalita siya sa b
Nagpasya si Gray na manatiling cool hangga't kaya niya. Magiging mahaba pa rin ang gabing iyon at ayaw niyang lalong malungkot si Avery nang gabing iyon."Well, I'm not working in Avery's company. Can we go inside? Or is this what the reunion is all about?" Mahinang tanong niya.Nilinaw ni Philip ang kanyang lalamunan nang makahulugan, at hinigit si Cindy sa kanyang braso. " Tara na sa loob. Nandito na si Kevin. Hinihintay namin siya," nilingon niya si Grey. "Hi, Kevin!"Lumingon si Gray kay Kevin. Si Kevin talaga ang estudyante na nakakuha ng lahat ng katanyagan at hitsura noong sila ay nasa kolehiyo."Magandang araw kaibigan!" Nakangiting bati ni Kevin, tapos tumingin siya kay Grey. "Hindi ko alam na pupunta ka dito."Si Gray ay tila tinulungan ni Kevin noong siya ay nag-aaral pa ngunit ang huli ay nagpahiya sa kanya sa harap ng kanyang mga kaibigan at si Gray ay naging usapan ng Bayan gaya ng dati.Tumango si Gray. "Nice meeting you rin.""Well!" Pumalakpak si Philip. " Let's
Nakaramdam ng mabilis na galit si Gray nang lumihis siya sa una niyang landas, patungo kay Avery.Nakapulupot ang braso ng lalaki sa bewang niya nang makalapit ito."Hoy! Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?" Sigaw ni Gray sa lalaki. Habang ginagawa niya ito, tatlong lalaki ang humila sa mga upuan sa likuran niya at matatag na tumayo sa likuran niya."May problema ba bata?"Panibagong ulos ng inis ang naramdaman ni Gray. " I'm not a boy. Asawa ko yang babaeng hawak mo and I'm warning you to let go of her in this instance or you will face the consequences!" ungol niya.Humalakhak ang lalaking may hawak kay Avery at lumapit ang mga lalaki kay Gray at hinila ito sa balikat patungo sa pinto.Alam ni Grey na dadalhin siya sa labas para harapin siya. At pumayag na rin siya dahil ayaw niyang makipag-away sa bar. Mas gugustuhin niyang harapin sila sa labas.Napakabilis nila na para bang hindi sila makapaghintay. Inihagis nila siya sa sahig nang palabas na sila ng bar.Medyo madilim ang pa