Noong makauwi sa bahay si Grey, gabing-gabi na at gutom na gutom siya. Tinawag niya ang mga katulong ngunit walang sinuman ang sumagot sa kanya. Naisip niya na malinaw na tulog na sila.Nagdesisyon siyang gumawa ng pancake para sa sarili niya.Saktong pagkahawak niya sa supot ng harina, may narinig siyang yabag sa likuran niya. Lumingon siya at ibinalik ang tingin sa matigas niyang mukha ni Emma."Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?" Matalas at malutong ang boses niya."Sinusubukan kong magluto ng hapunan," paliwanag niya."Then, you better accept your poor fate. This is my kitchen and not yours. And you will do me the favor of walk out of it," she snapped."Pero nagugutom na ako," protesta niya."Kukuha ako ng security kung hindi ka aalis sa lugar na ito ngayon din!" Ang kanyang boses ay naging higit sa normal.Pumirma si Grey at ibinagsak ang harina. Kinuha niya ang phone niya at naglakad patungo sa pinto."Huwag kalimutan ang sinabi ko sa iyo," biglang simula ni Emma, hinil
Maagang nakarating sa trabaho si Grey ngunit hindi naiwasan ni Grey ang mga kwentong kumakalat tungkol sa kanya. Marami sa mga empleyado ang pinag-uusapan kung ano ang gagawin ng manager kay Grey.Naglakad siya papunta sa elevator na halos occupied na. Nagmamadali siyang pumasok bago pa man maisara ang pinto."See, he's even so brave," may bulong sa likod niya."Good morning Mr. Grey. How was your night?" magalang na tanong ni Jane na may ngiti sa labi.Napatingin si Grey sa kanya. Hindi niya namalayan na nasa loob na siya ng elevator. "Great. Kamusta ang sa iyo."Lumawak ang ngiti ni Jane. "Malaki."Nag beep ang elevator at bumukas ang pinto. Naglakad na si Gray papunta sa opisina niya. Hindi pa siya nakakaupo nang tumunog ang telepono. Nagtataka siya kung sino ang tumatawag ng ganoon kaaga.Pinulot niya ito gayunpaman. "Kumusta magandang umaga.""Ito ang manager ng J.K company at gusto kitang makita sa opisina ko ngayon mismo,” ang mariin niyang sinabi at namatay ang phone.
Bumalik si Grey sa J.K company. Nagulat ang lahat na biglang bumalik si Grey pagkatapos siyang tanggalin ng manager sa trabaho. Kapag hinayaan ni Alfred na magpatuloy si Grey sa pagtatrabaho sa kumpanya niya o kapag ginawa niya siyang manager, malalaman ng lahat kung gaano kalapit sa isa’t isa ang dalawa. Interesado ang mga tao sa kalalabasan nito."Alam mo ba kung ano ang maidudulot sa akin ng pagtatrabaho sa kumpanya mo!" tanong ni Gray. Umupo siya sa unan sa harap ni Alfred."I've thought about it for a while also but I can't let an ordinary manager insult you. I want everyone to know you are at least not the lowest," he indicated in a pained way." Bakit?" Nagulat si Gray. " Bakit bigla mo nalang akong gustong magtrabaho sa kumpanya ko? Hindi mo pa nababanggit sa akin ang kumpanya ko. Bakit ngayon pa?"Natahimik ulit si Alfred. " I just got some information. Kakakilala lang ni Giovanni sa main secretary ng company niyo."Binaling ni Gray ang tingin sa mga suite. "May espiya ka
Binuksan ni Avery ang pinto."Anong ginagawa mo Avery!" biglang tanong ni Gray pagkababa ni Avery sa sasakyan.Nilingon siya ni Avery. "Niyaya ako ni Chris na magdate. Doon ako pupunta."Nakaramdam ng bahagyang inis si Gray. "We are married, Avery," mabilis niyang paalala. "You are not to go out with any man. You are mine already," makapal niyang ungol.Tumawa si Avery. " Are you kidding me? You didn't pay my dowry. You didn't marry me, Grey. I married you.""Ano ba," pagmumura ni Gray. "It doesn't matter. We are now a couple. You are not supposed to look at any other man," he stressed. Maaaring hindi niya mahal si Avery pero pakiramdam niya ay pagmamay-ari niya ito. Nagpakasal sila dahil sa malakas na pag-iyak. Habang sinusubukan ni Gray na protektahan iyon, kumikilos si Avery ayon sa gusto niya.Si Gray ay hindi nakipagtalik sa kahit na sinong babae mula nang ikasal siya kay Avery kahit na hindi siya hinayaan ni Avery na hawakan siya. Pinilit niyang umiwas ng tingin dahil may as
Subalit, si Avery ay kasama ni Chris sa isang sikat na bar sa siyudad. Hindi niya gusto si Chris ngunit kailangan niyang makipag-date sa kanya dahil sa nanay niya. Nagsinungaling siya kay Grey dahil galit siya sa kanya.Hindi si Gray ang lalaking gusto niya at hindi pa siya handang magpakasal pero pinilit siya ni Gray. Akala niya ay magaling siya hanggang sa mabalitaan niyang pinaalis na siya ni Alfred. At iyon ang naging dahilan ng galit niya sa kanya.Siya ay kanya? Maaaring sila ay kasal ngunit hindi kailanman magiging asawa niya si Avery. Naghahanap siya ng tamang pagkakataon para aprubahan ng kanyang lolo ang hiwalayan.Dahan-dahang humigop ng inumin si Avery at biglang naramdamang bumalik sa ginhawa ng kanyang tahanan. She felt tired and Chris's words were boring na sa kanya."I talk with your mother, Avery and she would like us to date," anunsyo nito at tumingala sa kanya.Saglit siyang tinitigan ni Avery. "I'm married, remember," she stressed.Chris chuckled, "I'm aware,
Natutunaw ang yelo sa apoy at natutuyo ang pawis sa hangin ngunit hindi man lang natunaw ng pangako ni Grey ang puso ni Avery.Lumingon ito sa kanya, may ngiti sa dulo ng kanyang bibig. "Seryoso? Paano mo ako bibilhan ng isa? Magnanakaw ka ba?""Come on, Avery. Be serious! I'm not as incompetent as you think I am," ungol niya.Tumawa si Avery. Ang sarap sa pakiramdam na tumawa pagkatapos ng nakakapagod na araw. "You are a very funny guy, Grey. And yes! I think you are very incompetent. You should sit and watch me. I will get my father to approve the divorce," she said with determination.Saglit siyang tinitigan ni Grey at humakbang papalapit. "May kulang ka rito, Avery. Hindi ka makakaalis sa kasal na ito maliban kung gusto ko.""We will get divorce soon, I assure you," pagtatapos niya at tumalikod na para umalis. Halos huminto siya. "You won't stay in this room tonight. You can stay with the maids for all I care," pumasok siya sa kwarto at isinara ang pinto.Isang buntong-hining
Suminghal si Grey at nag-relax. Hindi siya naniniwala dito. Isang bar sa opisina?"Hoy! Sino ka? At paano ka napunta dito?" Isang malalim na boses ang nagsalita sa likuran niya.Umikot si Gray para tingnan ang lalaking nakikipagtalik sa isang babae noong una siyang pumasok. Hindi niya nakikita ang babae ngayon."Pakiusap, sino ka?" magalang na tanong ni Gray.Ngumisi ang lalaki. "Are you for real? Are you asking me that kind of question?""Oo," tumango si Gray at naglabas ng inosenteng ekspresyon. "Hindi ko kasi alam kung sino ka. At bakit may bar sa kumpanya o nagpapalit ng pangalan ang kumpanyang ito?" Mahinang pang-aasar niya.Lumapit ang isang lalaki at hinila si Gray sa kwelyo niya. "Hindi ka pwedeng magsalita ng ganyan kay Marvin!" Angal niya."Ang pinuno ng mga sekretarya ay si Marvin?" Gulat na tanong ni Gray.Isang dagundong ng tawa ang nagmula sa likuran at kumalat na parang apoy sa gitna ng iba. Binitawan siya ng lalaking may hawak kay Gray at tumawa din."Don't tel
Hindi napigilang tumawa ni Grey. Alam niya na may mali noong sandaling pumasok siya sa lobby. Kinuha niya ang tubig mula sa babae at ininom niya ito."Aalis na ako sa lugar na ito dahil may pupuntahan pa ako pero," umikot si Grey para tingnan si Marvin na nakabangon na sa tulong ng iba."Sino kaba talaga?" Bakas sa mukha niya ang gulat habang pinagmamasdan si Gray.Ngumiti ng nakakaloko si Gray. "Your worst nightmare. Anyways, you and the rest would clean this whole place up now. I need to get to the head of the secretaries office," paliwanag niya.Nagrereklamo ang mga lalaki.Hinanap ng tingin ni Grey ang paligid niya. "Ayaw mong maglinis?"“We will,” mabilis na sagot ni Marvin. "May iba ka pa bang gusto?'"Nananatili sa kwartong ito ang lahat ng nangyari sa kwartong ito. At bawal kang magsabi kahit kanino. Ipaalam mo lang sa kanila na nakipag-deal ka na rin sa akin," lumawak ang ngiti nito. " Gaya ng ginagawa mo sa iba. Gets mo ba?"Mabilis na tumango si Marvin. "Yan lang gag