Ikalabing-pitong Kabanata

Kuya

"Saan na ang portrait?" unang bungad ko sa kaniya nang naaninag siya na papasok sa site. Sinadya ko talagang maagang pumunta rito para sa portrait.

Nauna na ang mga deliveries. Kaya nagtataka ako bakit hindi siya kasabay ng mga buhangin at semento.

Natawa siya ng kaunti. He was just looking at me with a smirk. He has nothing on his hand. So I guess wala iyong portrait?

"I forgot. I'm sorry." nanatili ang mapaglarong ngiti niya.

"Akala ko ba dadalhin mo?" hindi ko maitago ang inis. Tatapusin ko pa iyon.

"Dadalhin ko na lang kapag naalala ko. Or you can get it at my condo." inatake pa ako ng inis.

"Eh, kapag hindi mo maalala?"

"Then maybe you'll get it personally. Para maalala ko." I cursed in my mind. Ano pa ba ang iniisip niya?

Tinalikuran niya ako ng tuluyan. Wala akong nagawa kundi ang magkarga ng sama ng lo