Kabanata 44

Chapter • Twenty Four

Halos hindi ako nakatulog ng maayos ng gabi dahil sa nangyari sa park. Hindi ko alam kung gaano katagal na hinayaan ko lang si Pearce na angkinin ang mga labi ko. Nang oras na kumalas siya sa pagkakayakap sa akin ay kaagad na akong umalis.

Sa buong umaga, iyon lang ang tumakbo sa isip ko. Naiwan pa rin sa labi ko ang tamis ng halik na ilang taon kong pinanabikan pero kung papipiliin man ako, mas gusto ko na lang na hindi na maalala ni Pearce ang nangyari. Ayaw kong pagsisihab niya lang ang bagay na 'yon. Mas mabuti nang ako na lang ang makaalam na kahit sandali, naiparamdam ko ulit sa kanya na siya pa rin ang mahal ko sa kabila ng lahat ng nangyari.

Matapos kong mabili lahat ng nakalista sa grocery list ay tuluyan ko nang itinulak ang lalagyan patungo sa mga kahera.

Sandali akong napahinto nang isang lalake ang bigla na lamabg bumangga sa balikat ko. Nawalan ako ng balanse at napaupo sa sahig.

"S-sorry, M