◆ FOUR ◆
YVANN
Gazing at the city lights of the nearest city from my spot, I licked the blood left on my lips. I am standing on top of a tower, feeling the cold breeze of the wind while savouring the taste of blood in my mouth.
"You pissed him again. Hindi ka ba natatakot sa magagawa ng kapatid mo? We both know who's more powerful between you two." Ani Sigfrid.
Naningkit ang mga mata ko sa narinig pero kahit masama na ang titig na ipinupukol ko sa kanya, patuloy pa rin siya sa pagtungga sa bote ng alak sa kamay niya.
"He may be stronger but his foolishness will bring him nothing but his biggest downfall." I hissed.
Umismid siya saka muling uminom sa kanyang bote. Pinasadahan niya ng mga daliri niya ang buhok niya bago siya bumaling sa syudad sa 'di kalayuan.
"Coming from someone who was never been foolish his entire life " He mumbled.
"Oh, shut the fuck up. Hindi ko kailangan n
◆ FIVE ◆CHRISTELThe muffled moans, the giggles, the teasing words, the silent pleas for more that filled the whole room made me want to throw up. My eyes were covered with a piece of cloth but I can clearly imagine what is going on.This is torture. Why would he even keep me here? Bakit dito pa talaga niya ako ikinukulong gayong ang dami niyang babaeng inuuwi sa silid na ito?Hindi niya ba talaga alam ang salitang privacy? Hindi pa ba nakakahawak ng dictionary ang bampirang ito at hindi niya alam na may ganoong salita? I despise him even more for making me hear all his dirty acts.Lumipas ang mga oras at unti-unting tumahimik ang paligid. Ramdam ko na ang labis na pangangawit ng mga braso ko at pakiramdam ko, kaunti na lang ay tuluyan nang mamamanhid ang mga ito.Mayamaya'y naramdaman ko ang pag-ihip ng hangin, senyales na bumukas ang pinto sa may veranda. Humalik sa aking pisngi ang lamig
◆ SIX ◆YVANN"Two weeks from now, the feast of blood will be celebrated pero dahil marami ang lumabag sa mga batas, mukhang marami pang problemang kailangang ayusin." Seryosong sabi ni kuya habang nasa hapagkainan.Dinampot ko ang goblet na may lamang sariwang dugo mula sa mesa saka ito inamoy. Awtomatikong ngumiwi ang mukha ko nang malanghap ang pinaka-ayaw kong amoy.Binalik ko ang baso sa mesa saka ko tinignan ang kapatid ko. "What part of I don't like verbane can't you understand?" I hissed.Kuya's eyes narrowed at me. "Seriously, Yvann? We are having this conversation again?"Umigting ang panga ko sa narinig. "Bakit ba hindi mo na lang ako pabayaan? Hindi ko naman ginugulo ang mga plano mo sa buhay?""Yes you do." He pointed his knife at me. "You are not following the simplest rule. Do not keep anyone here without giving them verbane."My eyes narrowed at him. Nagsisimula
◆ SEVEN ◆CHRISTELIbinabad ko ang katawan ko sa maligamgam na tubig na ihinanda ng mga taga-silbi. Hindi ko alam kung bakit ba ganito ang pakiramdam ko. Hindi naman gaanong maiinit ang tubig pero ramdam ko ang pamumuo ng pawis sa aking noo.My breathing are heavy. Paulit-ulit ang aking paglunok na tila palagi na lang nanunuyo ang lalamunan ko dahilan para madalas akong hindi mapakali.Kung hindi naman panunuyo ng lalamunan ay natatagpuan ko palagi ang sarili kong natutulala. Pakiramdam ko may hindi magandang epekto sa akin ang kagat ni Yvann ngunit kahit na gano'n, hindi ko pa rin maiwasang basain ng dila ko ang ibaba kong labi sa tuwing pumapasok sa isip ko ang sensasyong naibibigay ng bawat kagat niya.I inhaled deeply then shut my eyes. Nang hindi ako nakuntento sa temperatura ng tubig ay inabot ko ng aking paa ang gripo upang dagdagan pa ng malamig na tubig ang pinagbababaran ko.Unti-u
ONEI've always been fascinated with the stories mom used to tell us every night. The knights, the princesses, the kings, the happily ever afters.I grew up in a place where everyone labeled me as a princess. My actions are prim and must always be proper. There shall be no room for misbehaviors for I will reflect how my parents raised me and my brother...but ofcourse, I am the daughter of Castiel Yvann Devonaire. Misbehavior is a part of my DNA.Hindi ko na nabibilang ang mga buwan at araw. Naging masaya ang aking pagkabata dahil sa kapatid kong si Wesley at mga kalaro naming mga batang bampira ngunit nang sumapit ako ng sampu, nagsimulang makaranas ng maselang kundisyon ang katawan ko.My grandma's blood on my system started to be as
TWOI was grounded for a month because of what I accidentally did. Well, for sure hindi lamang ito pang-isang buwan. By the look of the hide out, siguradong nawalan na talaga tiwala sa akin ang mga magulang ko. Iisipin nilang hindi ko kayang kontrolin ang sarili ko at pwedeng sa susunod ay mas malala na ang magawa ko.My summer vacation was ruined because of my condition. Sa susunod na linggo, magsisimula na naman ang klase pero panigurado namang magiging bantay-sarado ako. Hindi ko mararanasang gumala kasama ang mga friends ko lalo na matapos ang insidente sa hideout.I was sitting on the gazebo when I felt my brother come to me. Naupo siya sa kabilang dulo ng pasamanong inuupuan ko saka niya sinandal ang likod niya sa poste."I'm st
THREEHalos isang oras ding nanatili si Andrei sa bahay. We talked about random stuffs. Nai-kwento niya sa akin ang mga karanasan niya habang kahalubilo ang mga normal habang kinwento ko naman ang mga nakakatawang nangyari sa akin sa community high."Nakakainis. Buti ka pa pwedeng-pwede mong i-compell ang teacher mo para ipasa ka. Ako hindi ko magagawa dahil bampira silang lahat." Untag ko.Ngumisi siya. "Nagawa ko 'yon mga dalawang beses kaso no'ng nalaman nila Daddy hindi ko na inulit.""Matalino ka naman. Sigurado hindi ka mahihirapan sa community high. Sana nga kasing talino ko na lang si kuya Wesley. Minamani lang niya ang mga komplikadong subjects sa school kaya minsan sa kanya ko ipinapagawa ang assignments ko." Tugon ko.
FOURMahigpit kong niyakap ang unan saka ko ibinaon ang mukha ko rito. I suddenly hated my ability. Nasa pangalawang palapag na ako ng kwarto pero naririnig ko pa rin kung paanong ipinapasok nina Daddy ang mga gamit ni kuya sa kotse.My brother keeps on asking where I am. Si Mommy na ang nagpapaliwanag na masama ang pakiramdam ko kaya hindi na ako makakapagpaalam sa kanya sa pag-alis niya papuntang university.Ang totoo ayaw ko lang talagang magpaalam. Like he said, he wanted to save himself from my dramas. I've been the typical drama queen these passed few days. Magang-maga na ang mga mata ko kakaiyak pero hindi talaga magpapapigil ang kapatid ko.When I heard the car door shut, I felt a tug in my chest again. Lalo kong binaon ang mu
FIVEPinagpag ko ang kamay ko matapos kong masagutan ang problem sa board. Matipid akong ngumiti sa teacher saka ko hinintay ang sasabihin niya.Sir Guilder checked my answer on the board then motioned his hand. "Well done, Miss Devonaire." He mumbled with a slight smile written on his lips.Andrei suddenlh clapped his hands then proudly shouted, "Hooh! Go Millana!"Nagtawanan ang mga kaklase ko dahil sa ginawa niya. Si Sir Guilder naman ay mahinang sinipat ang kanyang desk bago inayos ang kanyang salamin."Mr. Colton, if you think this is a cheering competition then you are in the wrong place." He mumbled.Umalingawngaw ang tawanan