Chapter 41

Nagkulong ako sa kwarto ko buong araw. Sinabi ko rin kay Cha na huwag ipaalam kay Teiver ang tungkol sa bagay na ito.

Hindi ko rin alam bakit ayaw kong malaman niya. Basta ayaw ko lang.

“Ate,” narinig ko ang katok ni Cha kaya lumingon ako sa pintuan.

May dala siyang pagkain at kasama niya si Mr. Fernandez na kanina pa nasa bahay at ayaw umalis.

“Sige na, Cha, ako na bahala sa ate mo.”

“S-Sige po s-sir,” sabi ng kapatid ko.

Nakita kong nalungkot si Mr. Fernandez sa sinabi ng kapatid ko na sir. Hindi rin naman niya kami masisisi dahil hindi namin siya kilala.

“You need to eat,”

“Busog ako. Salamat po pala sa pagdala sa akin sa hospital,” umupo ako para makausap siya. Kung hindi dahil sa kaniya ay baka napano na ‘ko.

“It’s my job, hija, bilang ama niyo ni Charmie Gail.”

Naalala ko kanina ang yakap niya sa hospital. Nawala ang takot at pangamba ko sa yakap na iyon.

“Pero Mr. Fernandez, sorry po.. Hindi po talaga kami ang anak ninyo. Hindi ko alam bakit kilala mo si mama pero wal