Kabanata 29

Ngayon naman, sa hindi inaasahan, masunuring tumango si Jenson!

Ayaw niyang isipin ng kaniyang mommy na siya ay isang masamang bata.

Pagkatapos ihatid ni Rose si Jenson sa eskwela, pumasok si Jenson sa eskwela sa isang tahimik na paraan.

Si Rose ay bahagyang natuliro. Bakit ang bait-bait ng batang ito? Nakikinig talaga siya sa mga sinasabi ni Rose?

Sa hapon, nagtungo si Rose sa kindergarten upang sunduin si Jenson.

Sa sandaling lumabas si Jenson ng kindergarten, muntik nang maiyak si Rose.

Ang puting damit ni Jenson ay nababalot sa dumi at tinta, ang kaniyang mukha ay nababalot ng maraming marka dahil sa pang-aapi ng iba pang mga estudyante. Maraming mahaba, madugong mga bakas ng kuko, pati na rin ang kaniyang labi ay naglalabas ng sariwang dugo.

Nang makita si Rose, gumilid si Jenson, malinaw na ayaw ipakita kay Rose ang itsura niya.

Tumakbo si Rose papalapit kay Jenson at niyakap siya. “Jenson!”

Habang yakap-yakap nang mahigpit si Jenson, nabuo ang mga luha sa kaniyang mga mata.

Tumi