Chapter 12: Retorting Conversation.

Lumipas ang ilang buwan ay halos samaan ko ng tingin si Piere na nakangisi sa harapan ko.

“Your shits won’t work, Lumi. Stop having an argument with me. You’re not my girlfriend,” may riing sabi niya habang suot-suot ang nakakapikon niyang ngisi sa labi.

Labis na pinasama ng sinabi niya ang loob ko. Paano niya nagagawang maging straight forward sa paraan na walang pakialam sa nararamdaman ng tao.

“You want me to free your dad? You think he loves you? Damn. You’re stupid,” panre-real talk niya pa na labis na nanakit sa dibdib ko.

“Nauunawaan ko ang bawat sinasabi mo, Piere. Hindi mo kailangang insultuhin ako!” inis na sumbat ko.

“Well then, good for you. I won’t have to translate each word in Tagalog for you to understand. Isn’t it great?” Nakataas ang kilay niyang sabi bago pairap na inalis sa akin ang tingin.

“Bwisit ka!” Sa aking isinigaw ay halos mabura ang ngisi sa labi niya.

“Don’t you raise your voice at me Lumi. Wala lang karapatan murahin, sigawan, o sumbatan ako