Naririto ang mga kaibigan ko ngayon sa bahay, balak nilang mag-sleepover at pinahintulutan naman sila ni Piere para daw hindi ako mabugnot dahil abala siya sa trabaho ngayon. Wala pa naman si Piere dahil mamayang alas syete pa ng gabi ang uwi niya, kabisado ko naman na ang schedule niya kaya alam ko na. Dahil gusto manood ng mga kaibigan ko ay pinagamit ni Piere ang movie room sa amin na tila cinehan na ang panonoodan. “Grabe ang yaman talaga ni Sir Piere, may cinehan pa siya sa bahay niya,” sabi ni Hani na manghang mangha sa nakikita. Ngumiti na lang ako at tutok na tutok sa pinanonood, naisipan rin namin uminom ng wine dahilan para mas matuwa sila. Habang nanonood ay bahagyang bumukas ang pinto, natanaw ko na sumilip si Piere. Siguro ay alas syete na kaya andiyan na siya. Ngumiti kaagad ako ngunit matipid na tango ang naging tugon niya dahilan para tumayo ako at pumuslit para lapitan siya. Ngumiti kaagad ako ngunit matipid na tango ang naging tugon niya dahilan para tu
“Ano bang pag-uusapan natin? Parang wala naman?” pangunguna ko at nagtataka siyang tinignan sa berde niyang mata. “Lumi—” Tumayo ako nang matanaw si Hani sa labas ng kwarto ko habang kasama si Merly, “Lumi—” “Saglit,” mariing sabi ko at nilapitan si Hani. “Planado mo ba ‘yon?” mariing sabi ko ngunit mabilis siyang umiwas tingin at aalis na sana ngunit hinablot ko ang braso niya. “Plano mo ba ‘yon?!” Nang magtaas ako ng boses ay napatitig siya sa akin. Si Merly naman ay hindi alam ang gagawin. “A-Alam mo kung anong meron kami ni Piere, Hani. P-Pero makikita kitang hinahalikan mo siya sa leeg? K-Kung hindi ka ba naman traydor?!” bulyaw ko. Ngunit hindi ko inaasahan ang pagngisi ng labi niya. Napatitig ako sa kanya. “Hindi mo naman siya nobyo, Lumi. Tinanggap niya ang halik ko dahil paniguradong wala kang alam sa mga ganoong bagay!” malakas na sabi niya dahilan para hindi ako makapaniwalang huminga ng malalim. “M-Magkaibigan tayo, Hani. Magkaibigan! Ang landi mo! Malandi
“Then someone?” pag-uulit niya pa ngunit inis ko siyang sinamaan ng tingin. “Bagay lang talaga ang tingin mo sa akin ‘no? Sana bumili ka na lang ng sèx doll. Kahit sampalin mo, hindi masasaktan!” galit na bulyaw ko. “Huwag mo akong sigawan, Lumi.” Nagsalubong ang kilay niya at ibinulsa ang kamay. “I hate you,” mahinang sabi ko. “For real,” mariing sabi ko. “Hirap mo amuhin ‘no? Ang natampuhin mo masyado. Hindi naman kita girlfriend, pero kung umasta ka ay para kang nobya.” Nasapo ni Piere ang kanyang labi at napapaisip. “Payag ka halikan ako ng kaibigan mo?” sumbat ko dahilan para mapatigil siya. Ngunit halos malunok ko ang sariling dila nang sapuin niya ang mukha ko at marahas na halíkan. Napaatras ako nang humakbang siya paabante, hindi ako nakagalaw nang ipahiga niya ako sa kama at pumatong sa ibabaw ko habang ang hita ko ay nasa pagitan niya. Umawang ang labi ko nang isilid niya ang dila sa bibig ko at tila nilalasahan no’n ang lahat. “Damn, you taste like a damn k
Pinagkrus ni Piere Monecidad ang kanyang mga braso sa tapat ng dibdib habang matalim ang tingin ng kanyang berdeng mga mata sa lalakeng nakaluhod sa kanyang harapan.“Ang casino ko ay para lamang sa mga mayayaman at marunong magbayad ng mga inutang nilang pera.. Anong ginagawa ng isang musmusing adik na katulad mo rito?” Ang malalim na boses ni Piere ay sadyang pinatindig ang balahibo ng ama ni Lumi Torinio.“S-Sir Piere! Babayaran ko ho kayo sa oras na manalo ako muli, pangako!” Nakaluhod na pakiusap ng matanda at halos halikan ang sapatos ni Piere upang patawarin siya at bigyan ng palugit.“Na naman? Ilang beses mo na bang sinabi ‘yan sa akin Julio?” nauubos pasensya na sabi ni Piere at nasapo ang kanyang sintido.“Mabuti pa at tumawag na lang kayo ng pulis at ipadampot ang lalakeng iyan,” iritableng sabi ni Piere.“Mas kailangan ako sa kumpanya—”“Nakikiusap ho ako Sir Piere!” pakiusap ni Julio.Huminga ng malalim si Piere at salubong ang kilay na tinitigan ang mukha ni Julio.“Ano
Lumi’s Point Of View.Hila-Hila ako ng aking ama na halatang nakainom pa papasok sa isang malaking mansion na ngayon ko lamang nakita.Panay ang pagpupumiglas ko sa kanyang mga hawak ngunit agad akong natigilan noong matanaw ko ang lalakeng matangkad na naglalakad pababa sa mataas na hagdan.Ang tingin nito ay puno ng pagtataka, dahil na rin siguro sa kasuotan kong damit na akala mo ay isa akong pokpok.“T-Tay, nasasaktan ho ako. B-Bakit niyo ho ba ako dinala rito?” natatakot kong tanong ngunit sakto rin naman na nakalapit na ang lalakeng umaalingasaw ang bango.“Sir Piere, siya na ho ang babaeng tinutukoy ko. Bata pa ho ‘yan at fresh na fresh,” sabi ng aking ama dahilan para magtaka ako at mas magtago sa likuran niya.Wala namang emosyon akong sinulyapan ng lalake na tinawag ni ama na Piere.“Mm, iwan mo na lang diyan.” Hindi ako makapaniwala sa sinabi nito, para ba akong isang gamit na pinaiiwan sa baggage counter.“T-Tay!” naiiyak na tawag ko dito at pilit ko siyang hinahabol nguni
“T-Totoo po ba ang mga kasulatang iyon?” Natatakot man ay pinilit kong lakasan ang loob na maitanong ‘yon kay Sir Piere.“Yeah, it was notarized by a lawyer. Which means it’s effective— oh wait, naiintindihan mo naman ako hindi ba?” sabi niya at nakakunot ang noo na sinulyapan ako habang parehas kaming nasa hapag kainan na dalawa.“H-Hindi po gaano,” pabulong na sabi ko at tumingin sa plato na nasa harapan ko.“Naisa-batas ang kasulatan na ‘yon,” paglilinaw niya sa Tagalog kaya napatango ako.“But you know basic english right?” pagkumpirma niya pa kaya dahan-dahan ako na tumango.“That’s better,” bulong niyang sabi. Hindi ko na nagawa magsalita dahil pakiramdam ko ay natatakot ako sa sitwasyon na kinatatayuan ko.Ngunit bakit ako binili ng isang gwapong katulad niya? Kung marami siyang milyon ay matatawag siyang milyonaryo hindi ba? “M-Milyonaryo po kayo?” Sa aking tanong ay natigil siya sa pag-angat ng kutsara na isusubo na sana. Ibinaba niya ‘yon at prente akong tinitigan.“Billion
Kinaumagahan ay nagising ako na nasa malambot at malaking kama pa rin, ngunit mayroong paper bag sa paanan ko.Inabot ko ‘yon at binasa ang note.[I saved my phone number, call me if you need something.]Dahil doon ay mabilis kong binuksan ang kahon, nakita ko naman ang mamahalin na cellphone dahilan para matuwa ako.Inalam ko ang lahat kung paano iyon gagamitin, hanggang sa nakita ko ang social media account na nabubuksan ko lamang sa piso net o di kaya ay computer shop.Napangiti ako nang makita ang mensahe ng mga kaibigan dahilan para agaran ko silang tugunan.Pumunta ako sa group chat namin, sa amin kasing magkakaibigan ay ako lang ang walang cellphone.[GROUPCHAT]Merly: Kumusta na kaya si Lumi?Hani: Balita ko sa tatay ni Lumi ay sumama daw sa mayaman e.Merly: Talaga ba? Hoy Lumi.Merly: Mag-reply ka naman sa amin.Hani: Nag-aalala na kami sa’yo.Lumi: Nandito na ako sa bahay na malaki, ibinilhan rin ako ng cellphone. Napakabuti niyang tao.Hani: Talaga ba? Gwapo ba o baka nama
Prente kong pinanonood si Piere na abala sa pagtipa sa laptop niya habang may sinasagot na tawag, kauuwi niya pa lang sa trabaho ngunit nagta-trabaho na siya ulit.Pasimple akong lumapit sa kanya. Agad niya rin naman na napansin ang presensya ko dahilan para lingunin niya ako.“May kailangan ka?” direktang tanong niya at muling itinuon ang atensyon sa trabaho.“P-Piere..”“Mmm?” tugon niya.“Pwede bang bumisita ang mga kaibigan ko bukas?” sobrang hinang sabi ko at halos hindi na maunawaan.“Huh?” pag-uulit niya.“Pwede bang bumisita ang mga kaibigan ko kako, bukas..” nahihiyang ulit ko.“Your friends?” Matipid akong tumango sa tanong niya.“Hmm—”“Sabi kasi nila baka daw mayaman na ugod ugod ka!” sobrang bilis na sabi ko at napapikit pa, ngunit dahan-dahan akong nagmulat ng marinig ang mahinang tawa niya.“Yeah sure,” tugon niya at pigil na pigil ang pagkawala ng ngiti sa labi niya.“Salamat!” masayang sabi ko at halos bawat hakbang ko papunta sa kusina ay patalon talon.“Manang!” taw