CHAPTER 36- HER REASON

“Hindi mo ba talaga kakausapin ang Mama mo? Tatlong araw na ang lumilipas, Leandra.”

Huminto ako sa paghuhugas ng pinggan at humarap kay Jacob na siyang nagluluto ng pagkain namin para sa umagahan ngayong araw. He’s right, it’s been three days since it happened. Pero hanggang ngayon ay nagdadalawang-isip pa rin ako kung dapat ko ba siyang kausapin o hindi. May mga pagkakataon din kasi sa buhay ko na nahihirapan akong magdesisyon. Minsan, sa sobrang pag-iisip ko sa isang bagay, mas lalo lang akong nahihirapan na mag-isip ng solusyon para rito. Katulad nalang sa nangyari sa amin ni Mama.

“Do you think I should talk to her? After what she’s done?” tanong ko kay Jacob.

Nanatiling tahimik si Jacob habang binabantayan ang bacon na kaniyang niluluto.

“Puwede niya naman kasi akong tanungin nang maayos. Hindi niya naman kailangang magalit sa akin o sa inyo ni Tita Ariella. Hanggang ngayon tuloy ay nahihiya pa rin ako sa inyo.”

Jacob looked at me and smiled.

“Nahihiya ka dahil sa ginawa ng Mam