CHAPTER 24: Ellara, The Spoiled Brat

Nang bumaba si Melody ay mayroon nang nakahandang pagkain at naroon na rin sa lamesa ang kambal niyang anak. Nang tingnan niya si Apollo ay simple lamang itong nakangiti sa dalawang matanda habang may pinag-uusapan. Naniningkit ang mga mata niya dahil pakiramdam niya ay siya ang ikinikuwento nito.

Bigla ay naalala niya ang mga nangyari simula pa kagabi. She canʼt help but to hate herself because of what happened. Hindi man lang niya kasi pinigilan ang pag-inom kagabi! But at least nothing happened, like kainan or gapangan.

“Oh, nariyan ka na pala, Melody. Halika na rito sa lamesa nang makapag-almusal na tayo.” sambit ni Lola Florita.

Kahit na matatanda na ang mga ito ay malalakas pa rin ang mga katawan nila. Gaya ng kasabihan, ang mga matatanda sa probinsya ay gaya ng isang kalabaw, na kahit ano pang tanda nito ay patuloy pa rin na nagtatrabaho. Naglakad na siya patungo sa lamesa at kitang-kita niya kung paano siya tingnan ni Apollo.

Hinalikan niya ang dalawang anak niya, at pinipilit