Nakangiting inaayusan at sinusuklay ni Melody ang kasambahay na si Hope. Gustong-gusto niyang hawakan ang buhok nitong kulay black brown na alon-alon. Napakakintab at masarap hawakan.“T–Tapos na po ba kayo?” naiilang ng tanong ni Hope.Ang totoo ay ilang minuto na ang nakalipas ay paulit-ulit lamang siyang sinusuklay ni Melody. Hindi niya alam kung bakit. Pakiramdam niya tuloy ay sa mga nagdaang araw ay mukha siyang bruha kung kaya’t sinusuklay siya nito ngayon.“Don’t worry, Hope. I already told to Milandro na magpapatulong akong mag-ayos dito sa loob ng kuwarto.” tugon ni Melody habang sinusuklay pa rin si Hope.“Ayos lang po ba ’yon? W–Wala naman po kasi tayong ginagawa, eh. Hindi po ako sanay.” sabay kamo nito sa sintido.“Oo, okay lang ’yon. At saka gustong-gusto ko kasing hawakan ang maganda mong buhok. Sobrang natutuwa ako!”Alanganin na lamang na ngumiti si Hope habang kitang kita niya sa salamin ang malawak na ngiti ni Melody. Napaka-sweet nito, napaka-caring. Sobrang suwert
Kinabukasan ay kasama nilang nagpunta sa sementeryo ang kambal. Nauna nilang puntahan qng puntos ni Lilian. Nagkaroon sila ng oras para makapag-usap at hindi nila maiwasan ang maiyak. She missed her little angel.Sumunod naman ang sa mommy ni Apollo. Pormal silang ipinakilala ni Apollo sa puntod ng Mommy nito. Tuwang-tuwa pa ang dalawa niyang mga anak dahil kilalang-kilala sila ni Apollo base sa mga sinabi nito sa mommy.Para talaga siya ang tunay na ama ng kaniyang mgq qnak. Dito niya lang din napansin na malaki pala ang pagkakahawig ni Apollo sa kambal niyang anak. Kaya mahirap paniwalaan ang taong magsasabing hindi ito mga anak ni Apollo dahil kamukha pala talaga niya ang mga ito.“Lola, ba-bye po!” sabay na paalam ng kaniyang mga anak. “Bibisitahin ka po namin always!” dagdag pa ng mga ito.Niyakap naman siya ni Apollo mula sa likuran. “Ang babait ng mga anak ko, mommy ’no? Mabait din kasi ang mommy nila.” sabay halik nito sa kaniyang pisngi.Hindi na niya mapigilan ang sarili na
Nang makarating si Atlas at Athena sa kotse ay pinigilan ni Athena si Atlas na pumasok sa loob ng kotse. Hindi kasi maalis sa isip niya ng sinabi ng matandang ’yon tungkol sa malaking pasabog. Aba! Dapat lang alam niya!“Anong malaking pasabog ang sinasabi ni Daddy?” direstsahan niyang tanong kay Atlas.Seryosong tumitig si Atlas kay Athena. “Daddy said it’s nothing. Hindi niya sinabi sa ’yo meaning ayaw niyang ipaalam. At saka huwag ka ng makialam, dahil plano niya ’yon. Ikaw din naman ang magbe-benefit sa huli no’n.”Napakuyom ng kamao si Athena. “What kind of benefit, huh?” paninigurado ni Athena, para alam niyang hindi siya dino-double crossed nito. “It’s good. Daddy will crash Apollo and Melody’s relationship. You just need to wait and be patient. Can you do that?”Napangiti ng malawak si Athena. After all this years ay sa kaniya pa rin talaga kampi ang matandang Luxerio. Hindi niya nga alam kung bakit pilit itong nagbubulagbulagan sa nakaraan.“Of course I can.” sabay irap ni A
Nasa hapag kainan na silang lahat upang kumain, pero si Melody ay wala sa sarili. She doesn’t even know na si Apollo na pala ang naglagay ng pagkain sa kaniyang plato. Ang kaniyang isipan ay naglalaro kay Atlas at Athena.Ang nakaraan niya ay tila isang bombang any time ay maaaring sumabog. Kapag nangyari ’yon ay baka kamuhian siya ni Apollo. Masasaktan ng sobra pati ang mga anak niya.“Are you sure you are okay?” nababahala na si Apollo sa pagiging tahimik at matamlay ni Melody. Pilit na ngumiti si Melody. “Oo naman, okay lang ako.” tugon niya at sumulyap kay Athena nang marinig niya itong bumubulong kay Atlas kaya napatingin din siya kay Atlas na kasalukuyan na pa lang nakatitig sa kaniya.Binalewala niya ang tila bulungan ng dalawa at nagsimulang kumain. Hindi niya gusto ang mga pagkain pero pa simple na lamang siyang kumakain kahit kaunti lang. Para lang hindi maghinala pa lalo si Apollo, at para rin hindi na magtaka pa ang iba niyang kasama.“So, Melody, tell me about yourself.”
Kinagabihan ay inaasahan na talaga ni Melody na ipapatawag siya ng matandang Luxerio. Nakatitig siya ngayon kay Apollo na mahimbing na natutulog habang nakayakap sa kaniya. Ang lahat naman ng nakita niya kanina ay hindi niya inaasahan— especially Apollo’s breakdown.Pinalitan niya ng isang unan ang kayakap ni Apollo upang hindi nito maramdaman na wala siya sa tabi nito. Nang maingat niyang magawa ’yon ay kaagad siyang nagtungo sa kuwarto ng kambal. Kasalukuyan ng natutulog ang mga ito, at dumaan siya upang humalik sa kanilang noo.Marahil at sigurado siyang natakot ang mga ito sa nangyari kanina, lalo na si Liven. Her poor twins, kung ganito pa lang ang nangyayari ay nasasaktan na siya para sa mga anak niya paano pa kaya kung lumabas ang katotohanan? Ano ang gagawin ni Apollo kung sakali?Nang makalabas siya sa kuwarto ng kambal ay naabutan niya si Epifanio sa hallway. Mag-isa lamang ito at tila may hinihintay. Nang makita siya nito ay kaagad itong lumapit sa kaniya.“G–Gusto muna sana
Kinabukasan ay gulat si Melody nang makita si Apollo na maagang gumising at tila walang nangyaring kakaiba o hindi maganda simula kahapon. Nagawa pa siya nitong batiin ng “good morning” saka hinalikan sa labi.Hindi niya lalong maintindihan ang nangyayari ng mga oras na ’yon. Nagpapanggap ba itong walang nangyari o sadyang hindi lang nito maalala? He seems good at all.“It’s boys best time! Kaya maaga akong nagising. Buti naalala ko pa, kahit medyo pagod tayo kahapon.” sambit nito habang nagbubutones ng polo shirt.Napatingin tuloy siya sa kaniyang cellphone at tiningnan ang date. It’s Saturday, and bonding nga nnila Apollo at ng kambal ngayong araw. Napasampal siya sa kaniyang noo dahil mukhang siya nga ang nakalimot.“Ihahanda ko na ang mga gamit ng kambal.”Akmang babangon na siya mula sa pagkakaupo ay kaagad naman siyang pinigilan ni Apollo. “No need, Hope already packed their things. Magpahinga ka na lang, o kung gusto mo ay sumama ka sa amin?”Napailing si Melody. “It’s a boy’s
Patungo na si Melody sa kaniyang kuwarto nang marinig niya ang mahinang mga haling-hing at ungól. Hindi dahil sa chismosa siya kaya nakuha nito ang atensyon niya, kundi dahil sa tingin niya ay nangagaling ito sa dulong kuwarto kung saan naroon ang nursery room.Walang ibang magkarelasyon dito bukod kay Athena at Vito. At imposible din namang sila Luhan or Epifanio ang narito dahil hindi nito magagawang bastusin ang mansion— ang sa tingin niya ay pag-aari niya. Mabilis siyang naglakad patungo rito, at pakiramdam niya ay umaakyat ang kaniyang dugo sa kaniyang batok.“Ooohhh. . . Fuck. F–Faster, B–Baby. . . D–Deeper. . . Aaaahhh. . .”Walang katok o kahit salita man lang na binuksan niya ang pintuan. At tama nga siya ng hinala. Naabutan niyang hubo’t-hubad si Athena at Vito, habang nasa ibabaw ito ng kama at gumagawa ng milagro.“What the fuck are you doing here?!” malakas niyang sigaw sa dalawa, dahil kaagad na nilukob siya ng galit.Hindi naman nagulat ang dalawa at dahan-dahan pa ngan
“Dalhin natin siya sa hospital!” sambit ni Atlas nang makalapit si Epifanio at Milandro.“Hindi puwede!” sabay na sagot ng dalawa.Napapunas pa si Atlas sa kaniyang mukha na puro bula, dahil kasalukuyan siyang naliligo nang marinig niya ang malakas na katok mula sa pinto.“Bakit? Anong mayroon? Kung hindi natin siya dadalhin sa hospital, mas maganda siguro kung tawagan mo na si Apollo.”“Mas lalong huwag, dahil malaking gulo na naman ito.” tugon naman ni Milandro.“Dalhin muna natin siya sa kanilang kuwarto, at pagkatapos ay ako na ang bahalang tunawag kay Doctor Izzy.” suhestiyon ni Atlas. “At tatapusin ko na rin ang pagligo ko.”Sinunod naman ni Atlas ang sinabi ni Epifanio. Kahit puno siya ng pag-aalala at takot ay nagawa niya pang mabuhat ito kahit pa paano. Sa katunayan ay gustong-gusto na niyang tawagan si Apollo, pero paulit-ulit naman pinapaalala sa kaniya ni Milandro ang malaking gulo na maaaring maganap.Si Milandro na rin ang nagpaalam sa kanilang Daddy ang nangyari kay Melo