CHAPTER TWENTY-TWO

Sa kabilang panig ng mundo, sa Spain. Simula nang umalis ang biyuda ni Senyor Gonsalez ay ang matalik ng kaibigan ng pumanaw ang nag- take over sa lahat. Lagi na rin silang nag-aaway na mag-asawa, ang reliheyosang si senyora Veronica ay naging malungkutin at parang lagi ng wala sa sarili. Natuto na rin itong uminom ng alak at naging pabaya sa sarili.

"Ano na namang kadramahan iyan, Veronica?" inis na tanong ni Senyor Fernando sa asawa.

Nadatnan niya itong may kaharap na alak. Hindi nanna ito lasenggo sa pagkakaalam niya. Subalit may drama yata ito at naglalasing.

"Wala kang pakialam, Fernando! Kahit ano man ang gawin ko!" malakas nitong sagot.

Sa narinig ay biglang umakyat sa ulo niya ang kaniyang dugo. Di yata't hindi lang paglalasing ang natutunan nito kundi pati na rin ang sagot-sagutin siya. Dumadalas na nga ang pag-aaway nila. Kapag hindi siya makapagtimpi at baka masaktan na naman niya ito.

"Umayos ka, Veronica! Kung ayaw mong samain sa akin! Matakot ka nga sa Diyos dahil diyan