CHAPTER 60

PAGKABABA namin ni Link sa sasakyan, kaagad na sumalubong sa amin si Fritz. Kaagad nitong kinarga at pinupog ng halik ang anak ko.

“How are you, sweetheart?”

“I’m fine po, Mommy Fritz.”

“I missed you so much. Ngayon na lang ninyo ako dinalaw rito ng mama mo.” Ani nito saka ako sinulyapan at pagkatapos ay naglakad na ito pabalik sa bahay nito habang karga-karga pa rin si Link.

“Mama is a bit busy with her work po, Mommy Fritz,” sagot ng anak ko.

“Sino ang nagbabantay sa ’yo kapag nasa work ang mama mo?”

“Si Ate Weng po. ’Yong kapit-bahay namin.”

Yeah, right. Pinoy na kapit-bahay namin si Rowena. Since I went back to work again, I always left Link at her house. Then I just pick him up in the afternoon when I get home. Nang una ay nahihiya akong iwanan sa bahay nito ang anak ko dahil ayaw nitong tumanggap ng bayad, pero kalaunan ay nasanay na rin ako. Naging magkaibigan naman na kami ni Rowena kaya ayos lang daw. At isa pa, it’s better to leave my son at her house than at Daycare Cen