CHAPTER 25: SILENT GOODBYES

Dinalaw ni Sandra ang bata sa ospital. Gising pa ito ng datnan niya. Mahigpit niyang hinawakan ang kamay ng bata na parang iyon na ang huli nilang pagkikita.

“Mommy, let’s go home! I don’t want here anymore!”

“Doctors won’t allow us to go home because you are still sick. You head is still aching. Do you want it to get worst?” Umiling ang bata. Hinalikan nito ang kanyang maliit na kamay at hindi na niya napigilan ang kanyang luha.

“Mommy, don’t cry. Promise, I will be a good boy. I will be strong and I will stay healthy.” Tumango ang bata.

“Mommy is happy, Alexi. That’s my boy, healthy and strong.” Ngumiti ang bata pero halos madurog ang puso niya.

Hinayaan ni Sandra na magkuwento ang anak. Halos memorized na nito ang Sleeping Beauty. Pumalakpak siya ng matapos itong magkuwento. Saglit lang ay humikab na siya. Nasa likuran na niya ang caregiver at ang kanyang ama.

Mahigpit na niyakap ni Rico ang kanyang anak. Inilabas muna niya ito upang huwag lalong panghinaan ng loob sa kanyang nakik