Gulat na gulat si Chandler ng dumating sa location ang diborsyadong si Mr. Montague Bluebird. May dala itong magandang bouquet ng bulaklak habang kasama ang ilang alalay niya. Kitang-kita niyang nagbulungan pati ang buong staff ng Baron Advertising kasama ang ilang bagito ngunit beteranong photographer ng DreamWorkX Company.
Iniabot kay Chandler ang kanyang bathrobe matapos ang pictorial kasama ang dalawang lalaki sa ibaba ng hood ng kotse. Nasa madamong bahagi sila ng burol na iyon with an old cadillac. Walang itatago ang buong katawan ni Chandler ng mga oras na iyon kahit naka-dark glasses pa si Montague. Aliw na aliw siyang pinagmamasdan ang kabuuan ng babae at inaalala ang nangyari sa kanila ng nagdaang gabi.
“Let’s have a break everyone,” sigaw ng kanilang director. Bumaling naman si Felix sa CEO at malugod na inanyayahan siya kanyang kubol ngunit diniretsa niyang ito.
“I want to have a heart-to-heart talk with Ms. Mayward. Please!” magalang nitong pakiusap sa hindi pa ganoon katandang lalaki.
“Oh, sure, Mr. Bluebird. Chandler, honey! Meet Mr. Montague Bluebird.” Lumapit naman si Chandler.
“We just met last night in my bed, don’t we?” Napanganga lahat ang nakarinig sa tinuran ng lalaki.
“Excuse me! Ako? In your bed? I can’t believe to date a divorcee. Oh, come on!” Hindi makapaniwalang sabi ng modelo.
“I like that reaction, Chandler but you can’t escape from me. Akin ka na!” Nagtilian ang mga babaeng staff na nakarinig sa kanyang tugon.
“Hey, Mr. Bluebird! Remove your hand off me!” But not Mr. Montague Bluebird. He doesn’t accept any alibis from a woman he had a great night with. Hinapit niya sa balakang si Chandler and kissed her. He stuck out his tongue ngunit malakas na sampal ang ipinalit nito. Nagulat ang mga tao doon.
“Hindi puwede sa akin ang ginagawa mong pangha-harass, Mr. Bluebird. Besides ngayon lang kita nakita. Alam kong mayamang CEO ka but a man with several divorce marriage, anglakas ng loob mo!”
Napailing si Montague. Hindi niya iyon inaasahan ngunit hindi iyon sapat upang tigilan na niya ang babae.
“What is mine… IS MINE!” Iyon ang kanyang banta at umalis na siya kasama ang ilan pa niyang alalay.
Napailing na lang sa loob ng kotse si Montague sa naging reaksyon ni Chandler. Ayaw niya sa pakipot but this time, it gives him a thrill to chase a woman for the first time in his life.
Pagdating sa loob ng air-conditioned tent ni Chandler, hangang-hanga ang kanyang ina for making a scene and bringing the CEO to his senses na hindi lahat ng babae ay kaya niyang masilaw sa kanyang yaman. Ang lahat ay palabas lang.
“Tama ang ginawa mo, Iha! Let him chase after you.”
“Anong akala niya sa akin? Katulad lang ng babaeng ikinama niya kagabi. Thanks to that girl.”
“Who ‘s that girl?”
“Ah, never mind her. So, unlucky of her. And now, this man has gone crazy over me.”
“Sinong babae iyon?” tanong muli ng ina.
“Hayaan na nga ninyo ‘yung sinabi ko. Ang mahalaga, mapapakagat natin si Mr. Bluebird sa ating pain. I will make sure that he will die to see me again and go crazy about me.”
Naging laman sa balita ang bagong apple of the eye ni Mr. Bluebird kaya pinagkaguluhan ng media si Chandler for an ambush interview.
CLUB RAMA KTV BAR
9PM
Iniwasan ni Chandler si Montague dahil hindi niya balak makipagrelasyon sa isang diborsyado kahit anong yaman nito.
“I don’t want to be added in his list,” seryosong sabi niya kay Sophia. Masyado kasing na-curious ang mga staff sa mga sinabi ni Mr. Bluebird.
“Pero totoo bang naikama ka na daw niya?”
“NO WAY! I will only give my virginity to the man I love.” She’s like any other woman with all her ideals in life. “Masyadong wild ang imagination ni Mr. CEO. Anong tingin niya sa akin? Bayarang babae?”
Nagtawanan ang mga kausap niya.
“I deserve someone better than him,” wika ni Chandler.
Hindi nila inasahan na kanina pa palang nakikinig si Montague sa kanilang usapan. He is very professional in dealing with them. He is also gentleman habang kinakausap ang mga babae. He knows how to please them but Chandler is the last person to appreciate all his dirty tactics.
“You seemed to be more experienced when it comes to relationship, Ms. Mayward. I think, we can be a perfect match.”
“I don’t think so, Mr. Bluebird. Mas marami kang karanasan kumpara sa akin. Walong taon ang agwat natin at hindi ako palipat-lipat ng karelasyon. I am single at the moment while you had just divorced your marriage. Kaya ba, hindi ka nagpapakasal sa simbahan?”
Lalong natigilan si Montague.
“You mean, you are only willing to accept me if we had a church wedding?”
Napasimangot si Chandler.
“Iyon ba ang dating sa iyo ng sinabi ko, Mr. Bluebird? Kung makikipagrelasyon rin lang ako, I want a serious person to deal with me. Hindi ‘yung after six months or nine months, a divorce papers are ready on my table. You are making marriage a business and not keeping up your promise. It is supposed to be a commitment and not a sort of obligation to be fulfilled to just give you a child.”
“Loud and clear, Ms. Mayward.”
Tumayo si Montague at tahimik siyang pumasok sa loob ng kotse. Pinag-isipan niyang mabuti ang mga narinig niya kay Chandler. May point naman ang lahat ng sinabi niya. Mukhang kulang nga siya ng kaseryosohan kung iyon ang dating ng kanyang mga ginawa.
“Montague, mukhang busy ka na naman sa babae,” komento ng ina pagdating nito at nakipagbeso sa kanya habang nadatnan siya sa sala at humihigop ng tsaa.
“Mama…”
“Get serious para seryosohin ka rin ng mga babae.”
“Mama, seryoso naman po ako eh. But I am also serious to have a child.”
“But a child is not the only reason for you to get married. Una mo munang mahalin at pagsilbihan ang iyong asawa.”
Yeah, puro lang kasi anak ang nasa isip niya. Madalas siya mainggit sa mga ka-batch mate niya sa college who are happily married and had two to three kids. Naririnig niya ang masaya nilang kuwentuhan during class reunion. Ni hindi siya maka-relate just because he is still single.
Umalis si Sandra patungong Brazil na hindi na inaalala ang nangyari sa kanya. Huli na para magsisi. Inisip na lang niyang may mga lalaki pa naman sigurong magmamahal sa kanya kahit hindi siya perpekto ngunit sa kabila noon, mas gusto pa rin niya itong ibigay sa bukod tanging lalaki na mamahalin niya habambuhay. That’s a perfect gift for your husband. “Hindi naman pag-aasawa ang pupuntahan ko sa Brazil. Why bother about it?” sabi ni Sandra sa sarili habang nakatingin sa labas ng eroplano. Makakapal na balumbon na lang ng mga ulap ang kanyang nakikita. Abala na sa loob ng eroplano ang mga crew nito. Ramdam pa rin niya ang pagod at muling bumigat ang talukap ng kanyang mga mata. Hindi niya napigilan ang antok. Humigit kumulang isang araw ang kanilang biyahe kasama ang kanyang ama. Masayang sumalubong ang kanyang lola. Matagal na panahon siyang hindi nakita nito matapos maghiwalay ang kanilang magulang sa cruise ship. “Oh, Sandra. You ‘re such a lovely girl.” Marunong naman ang kanyang
Maagang sinundo si Sandra ng company car upang pumasok sa opisina kinabukasan. Nakita na niya ang lalaki sa clear glass ng kanyang opisina. Maayos ang kanyang pananamit at mukha itong CEO sa halip na isang Editor-in-chief lang. Seryoso siyang nakaupo sa kanyang boss’ chair habang nakaharap sa monitor ng computer. “Mr. Templeton, Miss Alexandra Parker is here,” sabi ng kanyang sekretarya. “Mr. Photographer?” Gulat na gulat si Sandra. Hindi siya maaaring magkamali. “Yes, Miss Alexandra Parker.” “Sino pong photographer ang tinutukoy ninyo?” “I thought… ah, namamalikmata lang siguro ako. I need to change my glasses to contact lenses para mas malinaw ang paningin ko.” Seryoso ang lalaki at hindi man lang ito ngumingiti. Nakipagkamay naman ito sa kanya. Matapos ang konting kuwentuhan sa proyektong kailangan niyang gawin ay nagtungo na siya sa kanyang opisina. Hindi niya namalayan ang pagpasok ni Mon sa loob ng knayang opisina. Busy siyang nakatingin sa kanya monitor habang kanina pang
Parang nabingi si Sandra sa sinabi ng doctor. Buntis siya. At ang lalaking iyon ang ama. Ngunit sino ang lalaking iyon.“Who the hell is this man para gawin niya ito sa akin?” Unti-unting tumulo ang kanyang luha. Mabilis niya itong pinahid ng bumukas ang pinto at nakita niya si Monarch. “Thank you for sending me here. I am okay now.”Nasa pinto na si Sandra ng bigla siyang tanungin ng lalaki. “Are you married?” ngunit wala siya sa kondisyon para sagutin ang tanong na iyon. Hindi niya kailangan sagutin ang tanong. Nagmadali siyang lumabas ng kuwartong iyon.Sinundan siya ni Monarch sa pasilyo ng clinic na iyon upang komprontahin siya.“Sandra, talk to me!”“NO, I am not married. Kung tatanungin mo kung sino ang ama ng anak ko, WALA! Wala siyang ama dahil hindi ko kilala ang lalaking gumawa nito sa akin.”“Sandra…”“Puwede bang layuan mo ako, Mr. Templeton? Siguro ngayon ay alam mo na kung anong klaseng babae ako. I don’t deserve anyone.”“Nobody deserve to be this way but you still des
Sinunod ni Sandra ang mga sinabi ni Mr.Templeton upang maiwasan nila ang away at diskusyon habang nasa Brazil siya. Ayaw kasi niyang maging usap-usapan sila ng mga staff dahil na rin sa sarili nilang kagagawan. Minsan ay patingin-tingin lang ang mga staff nila pero halata sa mga mata nila na gusto nilang mang-intriga. Mataas lang ang paggalang ng buong department kay Mr. Templeton kaya hindi nila ito nabibiro tungkol sa kanyang personal na buhay. Hindi naman maikakaila sa kilos nang dalawa ang lihim na namamagitan sa kanila. “Ngayon ko lang nakitang uminit ang ulo ni Sir?” “Imagine, I heard that Miss Sandra was sent here to a project. But look at Sir Mon. Siya ‘yung nagpapakapagod sa labas.” Malaki na rin ang tyan ni Sandra. Halos limang buwan na rin. Habang tinitingnan ni Sandra ang selection ng mga litrato ay nag-muscle cramps ang kanyang binti. Napatakbo si Seiji sa opisina ni Mr. Templeton. “Sir Mon, si Ma’am Sandra po!” “What happened?” Nagtinginan ang lahat kung anong nan
PRE-PANDEMIC TIMEIpanema, Rio de Janeiro, BrazilTumagal sa Brazil si Sandra at ang kanyang pamilya. Hindi na mapipigilan ang paglaki ng bata kaya lalong napalapit si Monarch dito. Siyan a halos ang tumayong parang ama nito. Masyado niyang na-spoiled si Alexis Martin. Alam naman ng bata na hindi si Monarch ang ama nito.“Alexis, mommy told you that we are going to the mall to eat and have fun and play but you are not going to buy any toys.”“Minsan lang silang maging bata, Sandra. Pagbigyan mo na.” Ngunit hindi masabi ni Sandra na wala sa budget niya ang pambili ng mamahaling laruan. Marami pa siyang pagkakagastusan.“Come, Alex. Tell Tito Monarch what you like. Let’s buy one toy.”“Only one toy.” Tumango ang lalaki habang karga niya ang dalawang taong gulang na bata. Madaldal na itong magsalita. Aliw na aliw sa kanya si Monarch.“Yes, only one toy.” Nakatingin si Sandra sa kanilang dalawa.“Mon, huwag mo na siyang ibilhan.”“Ako na ang bahala.” Nakahawak si Sandra sa damit ng binata
Marami ang naapektuhan ng dumating ang isang malawakang pandemya. Tuluyang nanatili si Sandra at ang kanyang staff sa Brazil. Halos dalawang taon din bago lumuwag ang sitwasyon maging sa paliparan.Magtatatlong taon na si Alexi ng bumalik ang ama sa Pilipinas.“Sandra, uuwi na pala ako sa Pilipinas. Hanggang kailan ka ba dito?” Marami na siyang napabayaan sa kanyang negosyo sa Pilipinas. Ang ilan sa kanyang restaurant ay bigla niyang naipasara at marami siyang empleyado na nawalan ng trabaho.“Don’t worry, Papa. Pag-uwi namin, magpapaalam na kami ni Sandra. ‘Di ba, Sweetheart?” Ngunit hindi umimik si Sandra.Hindi nila napag-uusapan ang tungkol sa magulang ni Monarch. Hindi rin naman nagtanong si Sandra.“Bakit bigla kang nanahimik?” Umiling ang babae. “Ipapakilala kita kay Mama pag-uwi natin sa Pilipinas. She is excited to see you.”“Alam ba ng mama mo na may anak ako?”“Malalaman niya pag-uwi natin.” Hindi sinasadya ni Sandra ang magdabog. “Galit ka ba?”“Don’t worry about me, Mona
Hindi pinansin ni Montague ang asawa ng pumasok ito sa kanyang opisina. May dala-dala itong pagkain sa kanya. Abut-tenga pa ang ngiti nito sa kanya. Nagbisi-bisihan pa rin siya sa kanyang ginagawa. Marami naman talaga siyang dapat asikasuhin kaya lang mga minor decision lang naman ang ilan kaya mabilis na nagagawaan ng paraan.Iyon ang pinakaunang matindi nilang pagtatalo sa loob ng tatlong taon. Awang – awa naman talaga siya sa kalagayan ng asawa. Naawa rin siya sa anim na babaeng kanyang hiniwalayan. Umiyak din sila at nagmakaawa sa kanya. Hindi lang niya binigyan ng pagkakataon ang mga ito. Pagkatapos niyang mapahiwalay sa mga babae ay nagkaanak din sila sa kani-kanilang mga naging asawa. Ngunit positibo pa rin si Montague na wala sa kanya ang diperensiya.“Honey, huwag ka nang magalit. Bakit ba hindi mo tinatanggap ang tawag ko?” Kumandong si Chandler sa asawa. Nilambing niya ito sa loob ng opisina.“Do something to get Montague’s trust. I’ll assure you. We can get someone to make
Sinunod ni Chandler ang ina sa kabila ng pagtutol ng dalaga na pakasalan si Montague. Sa simula pa lang ay hindi na maganda ang reputasyon nito dahil sa kanyang diborsyo. Malaking sugal ang pagpapakasal ng babae sa kanya dahil alam niyang sa bandang huli iisa lang ang kahahantungan ng lahat. Nanindigan din si Chander. She wants to be the last woman of Mr. Bluebird. Gagawin niya ang lahat para kay Montague. Mahal niya ang lalaki sa kabila ng kayamanan at katanyagan nito. Siya ang unang tumanggap ng buong pagkatao ng lalaking diborsyado at siya lang ang matagumpay na kukumpleto sa pamilyang inaasam-asam nito. “Mama…” problemado ang tono ng boses ng babae. Inihagis nito ang lunch box na hawak niya. Nagulat ang ina. “What was that?” Sinapo ni Chandler ang kanyang mukha sa sobrang inis. Hindi niya planong makipagplastikan kay Montague ngunit kailangan niyang sumunod pa rin sa plano ng ina. “Ah, I went to feed him and make a lamb out of Montague.” Nakasimangot na tugon nito sa ina. Nila